Пасля далучэння усходняй часткі Рэчы Паспалітай да Расійскай імперыі ў час другога і трэцяга падзелу Пастаўшчына апынулася ў складзе суседняй дзяржавы. У 1798 годзе быў складзены план мястэчка Паставы -першы афіцыйны дакумент, які адлюстоўваў тагачасны стан паселішча. Аналіз гэтага плана, а выкананы ён у маштабе 1:10000, дазваляе вызначыць некаторыя асаблівасці населенага пункта. Бачна, што асноўнымі артэрыямі Паставаў на той час з'яўля... Болей »
Балючай для беларусаў праблемай з'яўляецца захаванне ў гарадскіх і местачковых ландшафтах назваў вуліц, завулкаў і плошчаў, якія не адпавядаюць ні гістарыічнай, ні мясцовай традыіцыіі. Спрадвечныя найменні ў многіх населеныіх пунктах зменены ў рэчышчы рэвалюцыйна-пралетарскай і культурна-рускай сімволікі, утварыўшы такім чынам чужамоўную вербальную прастору, якая штодзень уздзейнічае на свядомасць і падсвядомасць мясцовых жыхароў і гасц... Болей »
Лязг жалеза, тупат конскіх ног, крыкі раз'юшаных ваяроў, стогны паміраючых і навокал клубы пылу, які паступова асядае на зямлю, пакрываючы сабой ручаінкі крыві. I ў небе, па-над усім гэтым пеклам на зямлі, лунаюць сьцягі Вялікага княства Літоўскага, і вершнік на гэтых сьцягах стагоддзямі імчыць у сваёй бясконцай пагоні, баронячы сваю зямлю ад рознай нечысьці... Прыкладна так выглядала сьпякотным ліпеньскім днём поле ля Грунвальда ў далё... Болей »
Максім Багдановіч Нарадзіўся 9 снежня (27 лістапада ст. ст.) 1891 года ў Мінску, у сям'і настаўніка. У чэрвені 1892 г. сям'я Багдановічаў пераехала ў Гродна, а потым - у Ніжні Ноўгарад. У 1902 годзе Максім паступіў вучыцца ў першы клас Ніжагародскай мужчынскай гімназіі. У 10-11 гадоў пачаў пісаць вершы па-беларуску. 6 чэрвеня 1907 года ў газеце «Наша Ніва» публікуюць першае апавяданне М.Багдановіча «Музыка». У 1909 годзе ў гэтай газеце ... Болей »
Раённы выканаўчы камітэт паведамляе, што прапановы Пастаўскай раённай арганізацыі ГА «Таварыства беларускай мовы» аб пашырэнні ўжывання беларускай мовы на тэрыторыі раёна былі разгледжаны на пасяджэнні пры намесніку старшыні раённага выканаўчага камітэта Кейзік А.Э. з удзелам кіраўнікоў сацыяльнай сферы раёна. Як Вам вядома, згодна з артыкулам 17 Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь дзяржаўнымі мовамі з'яўляюцца беларуская і руская мовы. Там... Болей »
Беларусь перажывае адзін з няпростых гістарычных перыядау. I самая вялікая небяспека, якая падпільноувае наша грамадства сёння, - не у эканамічных праблемах, а у разбурэнні асобы. Цяпер матэрыяльныя каштоунасці дамінуюць над духоунымі, таму многія людзі маюць скажонае разумение справядлівасці і грамадзянскасці. Адной з галоўнай прычын бездухоунасці, на мой погляд, з'яуляецца адсутнасць беларускасці і рэлігійнага складніка у сістэме выха... Болей »
Рымкі, невялічкая вёсачка на беразе Дзісны, перажывае свае далёка не лепшыія часы. Што і казаць, калі яшчэ параўнальна нядаўна тут кіпела жыццё, звінелі дзіцячыя галасы, круціў жорныі вадзяны млын, а на апрацаваных палетках ў працы завіхаліся людзі, то зараз паўсюль цішыіня і запусценне. Вокны ў хаце апошніх жыхароў Рымак Пятра і Ганныі Яловік забітыя дошкамі, на панадворку падымаецца густая трава, а ў крыілах млына, што нядаўна зрабіў ... Болей »
Пастаўшчына можа ганарыцца тым, што на ёй нарадзіўся чалавек, які зрабіў вялікі, можна сказаць нават, лёсавызначальны ўплыў на жыццёвы шлях і фарміраванне таленту класіка беларускай літаратуры Янкі Купалы. Гэта асоба -шляхціц, адзін з кіраўнікоў паўстання 1863 года пад кіраўніцтвам К. Каліноўскага, ураджэнец маёнтка Сурвілішкі Зыгмунт Чаховіч. Радавод Чаховічаў пачынаецца з XVI стагоддзя. Вядома, што адной з ліній роду належаў маёнтак М... Болей »
"...паехаў я неяк па Беларусі ў падарожжа. Мне думалася, што знайду я і пабачу каля нашых блакітных азёр і каля нашых шумлівых-гаманлівых пушчаў не менш цікавага, чымся дзе-небудзь каля далёкага сіняга мора альбо і за сінім морам нават. ...Тым людзям, якія дасканала і ўсебакова ведаюць сваю радзіму, для якіх усё ў наваколлі - адкрытая кніга, не толькі не шкодзіць, але нават трэба пабываць у далёкіх краінах. Як вядома, пры выхаванні чал... Болей »
Камень — падмурак Сусветнага Дрэва. Камень — Пётр, той, хто тройчы адрокся ад свайго Настаўніка, але стаўся падмуркам яго Храма... Паводле Борхеса, некаторы час Заір — рэч, пра якую, раз убачыўшы, чалавек не перастае думаць, пакуль не звар’яцее, знаходзілася ў жылцы мармуру адной з тысячы двухсот калон мячэці ў Кардове. Кожны камень — гэта Алеф таго ж Борхеса, кропка, у якой увесь сусвет. Беларуская легенда расказвае, што людзі ўтвар... Болей »