![]() |
![]() |
Мастацкія творы разумеюцца і не разумеюцца вельмі па-рознаму. У большасці выпадкаў аўтар мастацкіх твораў не тая інстанцыя, якой належыць вырашаць, дзе ў чытачоў канчаецца разуменне і пачынаецца неразуменне. Сёй-той аўтар ужо знайшоў чытачоў, якім ягоны твор больш празрысты, чым яму самаму. Апрача таго ў пэўных сітуацыях і неразуменне можа быць плённым. Мне і дагэтуль «Стэпавы воўк» здаецца той з маіх кніг, якая часцей і больш за якую і... Болей »
Народную артыстку Стэфанію Міхайлаўну Станюту ведаюць і любяць не толькі ў нашай рэспубліцы, але і за яе межамі. Яна адна са старэйшых майстроў сцэны Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы. За яе плячамі дзесяткі сыграных роляў у тэатры і кіно. Агромністы сцэнічны вопыт, доўгае, цікава пражытае жыццё. Якім яно было? Чым насычанае? Што хвалюе актрысу сягоння? Што засталося няспраўджаным, як міраж? Аб гэтым і шмат інш... Болей »
Некалькі слоў аб паэзіі У акце натхнення з самотай спараджаецца паэтычнае слова. Няма паэзіі без самоты, як слова без думкі. У сучасным свеце назіраецца недахоп думкі ды слова. Паэзія з’яўляецца злучнікам унутранага свету творцы са знешнім ды яго адносін з ім. Паэзія ёсць імпульсіўнай дзялянкай мастацтва, хвілінай, якую схопліваецца ў некалькіх словах,хвілінай, якая затрымліваецца ў вершы. Паэзія ёсць душэўнай тэрапіяй. Сам паэт павінен... Болей »
«Суд» — п´еса ў 1-ым акце. Выдавецтва Галоўнага праўлення Беларускага грамадска-культурнага таварыства ў Польшчы. Болей »
Прыгадваю першую сустрэчу з Аляксеем Пятровічам. Было гэта на пачатку 90-х гадоў. Дзверы аддзела пісем рэдакцыі райгазеты “Савецкае Палессе” адчыніліся і на парозе з’явіўся статны чалавек у вайсковым адзенні. Ветліва прывітаўся і павёў размову на чыстай беларускай мове. Расказаў, што любіць паэзію, цытаваў вершы Ларысы Геніюш і сціпла прамаўчаў пра тое, што ў ягонай душы напеўна кладуцца рыфмаваныя радкі. Яго ўласныя пачуцці, з’явы прыр... Болей »
Сцэна прадстаўляе вялікі пакой, пасярод стол, накрыты каляровай матэрыяй; крэслы для старшыні і сяброў суду. Два столікі для абвінавальніка і абаронцы. Лава для сьведкаў і асобна — для падсуднай. На сьценах партрэты беларускіх пісьменьнікаў. Пры адчыненьні заслоны на сцэне ўсе, апрача старшыні і сяброў суда, сядзяць. Болей »
Неба плавілася. Неба гарэла і палала. Рушылася сонца. Надломвалася пластамі і навальвалася на парныя ўжо ад спёкі просіні, на бляклую сцяжынку ад самалёта, які праляцеў над горадам, пэўна, яшчэ цемнатой. Агонь і спёка цяклі на зямлю, і вось агонь і спёка дасягнулі зямлі. Сонца рэдкай і празрыстай лавай ахутала лес і памчала па зямлі, асляпляючы ўсё на сваім шляху нясцерпнай зыркасцю. (фрагмэнт) Болей »
Мы надеемся, что руководство упомянутых в отчёте судов прислушается к выводам данного исследования и произведёт изменения в практике своей работы. Мы убеждены, что выводы и рекомендации исследования, в случае их принятия, будут содействовать большей открытости судов, повышению правовой грамотности населения, и, как следствие, увеличат доверие граждан к судебной системе Республики Беларусь. Болей »
Дело об уничтожении граждан Беларуси было рассмотрено военным трибуналом Минского военного округа. Обвиняемые участвовали в уничтожении более 8 тыс. женщин и детей в лагере смерти Озаричи, расстреле свыше 120 тыс. мирных граждан в концентрационном лагере Малый Тростенец, умерщвлении более 53,6 тыс. граждан еврейской национальности в лагере в Гомельской области, уничтожении 33 тыс. военнопленных в лагере Полоцка. Они также признаны винов... Болей »
Творы Віктара Казько добра вядоммя беларускаму чытачу. Па аповесцях «Суд у Слабадзе», «Выратуй і памілуй нас, чорны бусел» і апавяданні «Літары на мармуры» зняты кінафільмы. Яны знітаваны адной тэмай — вайна, экалогія, Чарнобыль. Экалогія нашай душы, яе стан, здароўе і хвароба, мінулае і будучае — тос, што цалкам залежыць ад чалавека. Чытач адчуе непакой аўтара за лёс роднай Беларусі, за ўсё жывое на зямлі. Болей »