Trzytomowa Antologia poezji białoruskiej, wydana w Mińsku w 1951 roku, zaczyna się od fragmentów utworów Franciszka Skaryny. Kim był Skaryna? Człowiekiem przynależnym w pełni do bujnego okresu, w którym żył i działał, czyli do renesansu. Urodził się około 14SO roku w kupieckiej rodzinie w Połocku. Ukończył Uniwersytet Krakowski w 1506 roku, potem przenosi się do Padwy, gdzie w 1512 roku uzyskuje tytuł doktora nauk medycznych. Ale ... Болей »

Вершы Тутэйшыя. Першы, і пакуль адзіны зборнік паэзіі на польскай мове беларускай пісьменніцы Міры Лукшы. Кожны верш прысвечаны адной асобе, якую пісьменніца напаткала ў сваім жыцці, і якая адціснула знак у памяці, пачуццях або настроі Міры. Героі вершаў – людзі вядомыя і мала вядомыя, але кожны з іх мае нейкую адметную рысу, уласцівую толькі гэтай канкрэтнай асобе. Тое нешта, што вылучае яго з агулу. Назва кожнага верша – проста імя яг... Болей »

Выбраныя вершы беларускага паэта Беласточчыны Віктара Шведа – не штодзённае выданне. Віктар Швед піша, у асноўным, на беларускай мове, гэты ж зборнік – вершы на польскай мове. Сабраныя ў зборніку творы перакладзены з беларускай як самім аўтарам, так і польскім паэтам Янам Лявончукам. Творы Віктара Шведа прысвечаны вясковаму жыццю, міжчалавечым адносінам, акаляючай нас прыродзе. Не выходзячы тэматычна па-за межы рэгіёна, а нават і выходз... Болей »

Kiedy Karol Wojtyła pisał poemat „Myśląc Ojczyzna...”, w polu Jego refleksji pozostawała, jak wiadomo, Polska. Kiedy się jednak ów poemat czyta, zwłaszcza mając w pamięci niestrudzone pielgrzymki Jana Pawła II do wszystkich ludów Ziemi, dostrzega się uniwersalność tych prawd: jak ta o „strumieniu mowy / wzbierającym historią”, o „ludzie żyjącym w sercu własnej mowy”. Ojczyzna żyje w domu rodzinnym, historii i kulturze, a najpierw – ojcz... Болей »

Ludobójcza polityka faszyzmu niemieckiego w latach wojny i okupacji hitlerowskiej dotknęła wszystkie klasy i warstwy społeczne, wszystkie środowiska społeczne i zawodowe, wszystkich Polaków. Lata tamte stanowią dla narodu polskiego bardzo bolesną lekcję historii. Praca, którą autorzy przekazują do rąk Czytelnika ma za cel, na przykładzie wsi Białostocczyzny, przybliżyć społeczeństwu możliwie wiernie ów okres, będący przestrogą dla dzisi... Болей »

Czym są dla mnie Gregorowce? Przez wiele lat, prawie pięćdziesiąt, były jedynie punktem na mapie i zapisem w metryce urodzenia. Okoliczności sprawiły, że w wieku młodzieńczym, jako szesnastolatek, wyfrunąłem stąd do „wielkiego świata". A te poprzedzające 16 lat były na tyle trudne, że właściwie najzasadniej byłoby wymazać je z pamięci. Gdy w roku 1996 zmarła moja mama, jedyna osoba, która nadal łączyła mnie z Gregorowcami, ta emocjonaln... Болей »

Z nieśmiałością zapytuję się sam siebie, czy mogło być na przykład tak, że gdy Pan upatrzył sobie zakątek w sam raz dla mężczyzn i niewiast cichych duchem, spokojnych w sposobie bycia, krzywd bliźnim nieczyniących, nieskorych do pędzenia życia wystawnego, przeciwnych zmianom raptownym – postanowił pokierować wybrańców takimi szlakami, żeby dotarli koniec końców na ziemię pokrytą puszczami, poprzecinaną rzekami i ruczajami urokliwymi, zd... Болей »

Dawidowe, Dawidowce, Dawidowcy, Dawidowicze — tak brzmiała modyfikowana w ciągu stuleci nazwa urzędowa tej wsi. Niezmienna natomiast pozostawała druga, potoczna nazwa, określająca dawne zajęcie przodków — Strylcie (z dyftongiem pod akcentem na drugiej zgłosce), po polsku Strzelce. Dawidowicze to dawna wieś królewska, położona w odległości około 10 km od Zabłudowa w województwie białostockim, uroczo usytuowana na skraju lasu, o charakter... Болей »

Fotografie zatrzymujące ulotność chwili, ukrywają nadal w sobie wiele tajemnic. Czasami detal pojawiający się na dalszym planie dopowiada jakąś cząstkę prawdy. Narodziny i śmierć a pomiędzy tymi etapami, które powołują i żegnają ziemskie wędrowanie, pojawiają się chwile, być może najważniejsze, wszak utrwalone z wewnętrznej potrzeby na kliszy fotograficznej i niejako skazane na trwanie. Nie są one zapewne miąższem życia ale dobywają jak... Болей »

Autorem przewodnika jest Tomas Venelova (ur. 1937), litewski poeta, eseista, publicysta, krytyk literacki i tłumacz, profesor slawistyki Uniwersytetu Yale. Urodził się w Kłajpedzie, mieszkał w Wilnie. W 1977 r. wyemigrował do USA. Publikuje po litewsku, rosyjsku, angielsku i polsku. Wilno to jeden z wątków jego twórczości, wydał m.in. bedekery Wilno. Przewodnik (2001), Wilno i Troki. Przewodnik (2002) oraz eseje Opisać Wilno (2006). Болей »