Новая кніга Максіма Жбанкова — суплет пярэстых (стылістычна і моўна) тэкстаў, аб’яднаных агульнай тэмай: айчынная культура мінулага дзесяцігоддзя і яе падставовыя праявы. Аўтар, як заўжды, аджыгае ды інцярэснічае. Шукае кідкія маркеры для персон і сітуацый. Пазначае паходжанне новых герояў і даследуе тэхнікі беларускага поспеху. Тлумачыць адхіленні і паталогіі. Запрашае да спрэчак і нязгоды. Адбудоўвае прастору крытычнага мыслення — для... Болей »

Narodziny i śmierć, młodość i starość, miłość i nienawiść, gwałt i zemsta, tęsknota za lepszym losem i zwątpienie w obliczu nieustępliwego fatum są wiodącymi motywami opowiadań zebranych w tym tomie. Książka „Słova na vietrovi” jest przede wszystkim, choć nie wyłącznie, galerią wyrazistych kobiecych portretów ukazanych na tle patriarchalnej społeczności prawosławnego Podlasia w ostatnim stuleciu. Opowiadania odsłaniają także sugestywny ... Болей »

Prezentowany Słownik białorusko-polski jest pierwszą publikacją leksykograficzną o rozmiarach zaspokajających potrzeby szerokiego grona odbiorców zainteresowanych polsko-białoruskimi kontaktami językowymi, w szczególności studentów, tłumaczy, dziennikarzy, handlowców. Zawiera ponad 40 tysięcy artykułów hasłowych z uwzględnieniem najnowszej leksyki odzwierciedlającej zmiany, które zaszły w zasobie słownictwa białoruskiego zwłaszcza w ost... Болей »

O insurekcji kościuszkowskiej wiemy dużo, ale do odtworzenia pełnego obrazu powstania jest jeszcze daleko. Znamy działalność Tadeusza Kościuszki, centralnych organów władzy powstańczej oraz główne działania militarne, ale to co się działo na „zapleczu”, w poszczególnych ziemiach i powiatach, nie jest dostatecznie opracowane i upublicznione. Do mało poznanej insurekcyjnej przeszłości w 1794 r. należy teren ziemi bielskiej, jednej z trzec... Болей »

Prawosławie w Białymstoku to ważny komponent współczesnej rzeczywistości miasta. Jego historia to historia nie tylko samego miasta, ale i jego okolic. II połowa XIX wieku w dziejach Białegostoku to przede wszystkim jego rozwój przemysłowy. W ślad za nim szedł rozwój demograficzny i konfesyjny. Religia i praktyka religijna to jedne ze sfer życia miejskiego. Ich efektem było budownictwo sakralne. Początek XX wieku to inwestycje na szeroką... Болей »

Sokrat Janowicz [Сакрат Яновіч] (1936-2013) „Pisarz białoruski w powojennej Polsce", autor dwujęzyczny, eseista, dziennikarz, wydawca, działacz polityczny, twórca i animator kultury, duchowy patron podlaskich Białorusinów. Przez całe życie związany z Krynkami, gdzie się urodził i spoczął na wieki, oraz z Białymstokiem, miastem, w którym przez 50 lat mieszkał i darzył je trudną miłością. Wieloletni redaktor „Niwy", współtwórca „Czasopisu... Болей »

Społeczeństwo białoruskie jest tworem bardzo specyficznym. Trudno tu mówić o istnieniu społeczeństwa obywatelskiego, ponieważ nie funkcjonują – lub nie funkcjonują prawidłowo – podstawowe instytuty takiego społeczeństwa. I właściwie nie ma chyba na nie specjalnego zapotrzebowania; przynajmniej może się tak wydawać na podstawie opinii większości. Organizacje pozarządowe, tj. trzeci sektor, nie pełnią takiej funkcji, jak w innych nowoczes... Болей »

Postanowienia Traktatu ryskiego podzieliły białoruski obszar etniczny na część zachodnią, która znalazła się w granicach Polski oraz wschodnią, która utworzyła Białoruską Socjalistyczną Republikę Radziecką. Białorusini w II RP żyli głównie na terenie województw poleskiego, białostockiego, nowogródzkiego i wileńskiego. Według spisu z 1931 jako Białorusini zadeklarowało się w przybliżeniu 995 000 osób, a jako Poleszucy 580 000 osób. Biało... Болей »

Problem narodowościowy okazał się jednym z najtrudniejszych wyzwań, z jakimi musiała się zmierzyć Druga Rzeczpospolita. Jeśli zaś idzie o stosunki polsko-białoruskie, to czasy premierostwa Władysława Grabskiego były o tyle ważne, że właśnie w latach 1924-1925, zarówno za sprawą działań organów państwa polskiego, jak i wrogich czynników zewnętrznych, ustaliło się status quo, trwające właściwie aż po rok 1939. Można uznać, że drugi rząd W... Болей »

kolekcję kafli (XV-XIX/XX w.): - formowanych na kole garncarskim, do których należą: garnkowe i miskowe; - ażurowych będących formą przejściową pomiędzy wykonywanymi na kole i płytowymi. Ich zbiór umożliwił dokonanie rekonstrukcji pieca z połowy XVI w. - formowanych w matrycy, zwanych płytowymi o zróżnicowanej ornamentyce i tematyce dekoracyjnej, bez glazury oraz pokryte szkliwami jedno- i wielobarwnymi. Kolekcję tworzą kafle z Białegos... Болей »