Sokrat Janowicz [Сакрат Яновіч] (1936-2013) „Pisarz białoruski w powojennej Polsce", autor dwujęzyczny, eseista, dziennikarz, wydawca, działacz polityczny, twórca i animator kultury, duchowy patron podlaskich Białorusinów. Przez całe życie związany z Krynkami, gdzie się urodził i spoczął na wieki, oraz z Białymstokiem, miastem, w którym przez 50 lat mieszkał i darzył je trudną miłością. Wieloletni redaktor „Niwy", współtwórca „Czasopisu", współzałożyciel Villi Sokrates, pomysłodawca „Trialogu", cyklicznej imprezy poświęconej międzynarodowym aspektom kultury białoruskiej, wydawca rocznika „Annus Albaruthenicus". Debiutował w 1969 r. zbiorem opowiadań Zahony, który w 1973 r. ukazał się w języku polskim jako Wielkie miasto Białystok. Autor m.in. Samosieja, Srebrnego Jeźdźca, Białorusi, Białorusi, Terra incognito: Białoruś, Doliny pełnej losu. Twórca nowego gatunku prozy - „sokratek". Wierzył, że słowo może zmieniać, ocalić - i naród, i człowieka. Tym słowem: lirycznym, refleksyjnym, polemicznym, białoruskim i polskim nieustająco zaprasza nas do rozmowy.