«Беларускі радны» - часопіс, орган муніцыпалітэтаў, т. зв. самаўрадаў у Заходняй Беларусі. Выдаваўся з 27.11.1927 да 16.2. 1929 у Вільні на беларускай мове. Выходзіў неперыядычна. Рэдактары-выдаўцы Я. Ярош, Т. Вернікоўскі, кіраўнік рэдакцыі Г. Канапацкі. Асвятляў дзейнасць органаў мясцовага самакіравання і адносіны да іх польскага ўрада, сацыяльнае становішча ў Заходняй Беларусі, пісаў пра абавязкі гмінных радных, даходы і выдаткі самаў... Болей »
«Беларускі радны» - часопіс, орган муніцыпалітэтаў, т. зв. самаўрадаў у Заходняй Беларусі. Выдаваўся з 27.11.1927 да 16.2. 1929 у Вільні на беларускай мове. Выходзіў неперыядычна. Рэдактары-выдаўцы Я. Ярош, Т. Вернікоўскі, кіраўнік рэдакцыі Г. Канапацкі. Асвятляў дзейнасць органаў мясцовага самакіравання і адносіны да іх польскага ўрада, сацыяльнае становішча ў Заходняй Беларусі, пісаў пра абавязкі гмінных радных, даходы і выдаткі самаў... Болей »
«Беларускі радны» - часопіс, орган муніцыпалітэтаў, т. зв. самаўрадаў у Заходняй Беларусі. Выдаваўся з 27.11.1927 да 16.2. 1929 у Вільні на беларускай мове. Выходзіў неперыядычна. Рэдактары-выдаўцы Я. Ярош, Т. Вернікоўскі, кіраўнік рэдакцыі Г. Канапацкі. Асвятляў дзейнасць органаў мясцовага самакіравання і адносіны да іх польскага ўрада, сацыяльнае становішча ў Заходняй Беларусі, пісаў пра абавязкі гмінных радных, даходы і выдаткі самаў... Болей »
«Беларускі радны» - часопіс, орган муніцыпалітэтаў, т. зв. самаўрадаў у Заходняй Беларусі. Выдаваўся з 27.11.1927 да 16.2. 1929 у Вільні на беларускай мове. Выходзіў неперыядычна. Рэдактары-выдаўцы Я. Ярош, Т. Вернікоўскі, кіраўнік рэдакцыі Г. Канапацкі. Асвятляў дзейнасць органаў мясцовага самакіравання і адносіны да іх польскага ўрада, сацыяльнае становішча ў Заходняй Беларусі, пісаў пра абавязкі гмінных радных, даходы і выдаткі самаў... Болей »
У гэтай рабоце на канкрэтным матэрыяле прасочваецца шлях беларускага рамана да жанравай сталасці, ідэйна-мастацкае ўзбагачэнне яго, па-новаму асвятляюцца і ацэньваюцца многія творы беларускай прозы за ўвесь перыяд яе развіцця. Нават у бурную эпоху буржуазных рэвалюцый такія мастакі, як Давід і інш., вымушаны былі ў рымлян і грэкаў запазычваць «катурны» і «тогу», каб прыўзняць, гepaізаваць вельмі ж ужо празаічную фігуру буржуа з яго вузк... Болей »
У 1917 годзе стаў сябрам ЦК Беларускай сацыялістычнай грамады, прадстаўляў беларускія інтарэсы ў Дэмакратычнай нарадзе ў Петраградзе з 14(27) верасьня па 23 верасьня(6 кастрычніка) 1917, як прадстаўнік Цэнтральнай рады беларускіх арганізацыяў. Быў абраны ў склад Дэмакратычнай Рады, што была пераўтворана ў Часовую Раду Расейскай рэспублікі (Перадпарлямэнт) [1],[2],[3],[4], затым быў камісарам юстыцыі і ўнутраных справаў Вялікай беларуска... Болей »
На тэрыторыі Брэсцкай вобласьці ў пасьляваенны час дзейнічала “больш за 20 беларускіх нацыяналістычных фармаваньняў, якія таксама [як і ўкраінскія] кіраваліся з-за мяжы”. Гэта цытата з артыкула ў брэсцкай дзяржаўнай газэце “Заря над Бугом”* пра кнігу ветэрана КГБ (служыў у вайсковай контрвыведцы) Аляксея Крывашэіна “Контрразведчыкі. Лёсы ў полымі вайны”.** Як можна меркаваць, гаворка ідзе пра цяперашнюю Брэсцкую вобласьць. У паваенны ча... Болей »
У часы незалежнай Беларусі былі вернутыя зь нябыту сотні імёнаў беларускіх патрыётаў, аднак яшчэ больш чакаюць сваёй чаргі. Сярод іх ёсьць асобы неардынарныя, таленавітыя, актыўныя ў грамадзкай і палітычнай дзейнасьці. На Піншчыне прыкметны сьлед у 1920-я — пачатку 1930-х гадоў пакінуў Міхась Ключановіч. Былы слуцкі паўстанец, паэт, публіцыст, філосаф. Болей »
У барацьбе савецкіх спэцыяльных службаў супраць беларускага нацыянальнага падпольля й партызанскага руху і ў 1920-я, і ў 1940-я важную ролю адыграла агентура. ГПУ/НКВД/МГБ альбо вербавала ўдзельнікаў Супраціву, іх сваякоў, альбо засылала ў арганізацыі, атрады сваіх супрацоўнікаў пад распрацаванымі легендамі. З дапамогай гэтых людзей устанаўліваліся чальцы кансьпірацыі, іх кантакты, зьнішчаліся альбо захопліваліся камандзіры атрадаў, выв... Болей »
З кожным годам адыходзіць усё больш і больш ветэранаў беларускага Супраціўленьня ХХ стагодзьдзя. З тых, хто дзеяў падчас Другой сусьветнай вайны і ў паваеннае дзесяцігодзьдзе, сярод жывых засталіся толькі адзінкі. Але ўжо адзін за адным паміраюць удзельнікі Супраціўленьня 1960-1980-х гадоў. Страты балючыя. Адыйшлі знакавыя постаці, а замены ім, на жаль, не відаць... Пасьля гэтых дзеячоў застаюцца пустыя нішы, якія не запаўняюцца. Пакул... Болей »