Раман у вершах “Родныя дзеці” народнага паэта Беларусі Ніла Гілевіча – адзін з самых папулярных паэтычных твораў апошняга часу. Займальны, вострасюжэтны і адначасова сацыяльна маштабны і па-філасофску заглыблены, ён карыстаецца попытам у шырокага чытача. Болей »
– Ну, Юльяна, пачакай ты ў мяне, чарцяня малое! – бабця Верка ўжо зусім задыхалася, прысела на выкарчаваную вярбу і апусціла дубец. Хударлявая дзяўчынка, гадоў шасці, з мурзатым тварам і пазбіванымі каленькамі, насцярожана вызірнула з хмызняку. І нават не хавае гарэзнай шчарбатай усмешкі. Бабцю можна не баяцца – зусім старая, не дагоніць, не тое, што дзед з крапівой – той дужа спрытны і на пад’ём лёгкі. (фрагмент) Болей »
Капыльшчына - адна з прыгажэйшых мясцін Беларусі. Цудоўны край, дзе бруіцца рака Каменка, дзе шумяць бярозы… Край багатай гісторыі, славутых людзей, цудоўны куток нашай Беларусі. А любоў да роднага краю, веданне яго гісторыі - аснова духоўнай культуры грамадства. Як адзначыў акадэмік Д.С.Ліхачоў "Культура як расліна: у яе не толькі галіны, але і карані. Надзвычай важна, каб рост пачынаўся менавіта з каранёў". Капыльскі край - найпрыгажэ... Болей »
Пах табакі ці водар капусны -- не прытушаць шалёны імпэт. -- Хоць мае паэтычныя вусны -- захмялець не паспелі як след. -- Прыпадзі да гарачага цела, -- як пячорны дзікун, закрычы. -- Каб аж сэрца маё грукацела, -- бы кувалдай, у грудзі б’ючы. -- Патанай, нібы муха ў смятане, -- абдымай, выцалоўвай, трасі. -- І да самага, любы, світання -- адпачынку ў мяне не прасі. -- Каб пад ранне і я галасіла, -- праклінаючы мулкія пні... -- Я ў запал... Болей »
«Роздум на апошнім перагоне» — так наэваў народны пісьменнік Іван Шамякін кнігу сваіх дзённікаў-успамінаў. Пісьменнік, які многія дзесяцігоддзі быў у цзнтры літаратурнага і грамадскага жыцця, пятнаццаць апошніх гадоў, з перапынкамі, вядзе дэённікі. Але гэта не толькі залісы падзей бягучага дня. Расказ пра сваё маленства, пра дзеда, бацьку, маці, пра жонку, дзяцей, сваякоў. Расказ пра людзей, з якімі разам ваяваў у суровыя гады ваеннага ... Болей »
Надзея Артымовіч нарадзілася 18 лютага 1946 г. у вёсцы Аўгустова на Бельшчыне, адкуль ужо летам гэтага года сям'я пераехала ў Бельск. Тут прайшло яе дзяцінства, тут хадзіла ў пачатковую школу і Беларускі агульнаадукацыйны ліцэй імя Б. Тарашкевічіа. У 1965-1967 гг. студыявала русістыку ў Настаўніцкай студыі іў Беластоку, а пазней – беларускую філалогію ў Варшаўскім універсітэце, які закончыла ў 1972 г. У наступныя гады пражывала ў Варшав... Болей »
На початку березня 1908 р. довелося авторові цієї статті перевезти за російський кордон деяку скількість книжечки „Відродження білоруського письменства“, що саме закінчилася була тоді у фейлетонах „Діла“. Білоруська громада Мінська стрінула її не без певного остраху, бож довкруги було повно зірких очий всяких стежників, що з охотою булиб побачили усю „Беларуску Грамаду“ в мінському острозі, на Лукишках у Вильні, або ще радше на далекому... Болей »
Герман Гесэ (1877 – 1962) Швейцарскі пісьменнік. Пісаў на нямецкай мове. Праблема сцвярджэння творчай асобы ў дэгуманізаваным свеце ў раманах «Дэміян» (1919), «Стэпавы воўк» (1927). Раман-утопія «Гульня шкляных перлаў» (1943; у бел. перакладзе В. Сёмухі – 1992) – інтэлектуальна-іранічнае выкрыццё бясплённасці сыходу мастака ад жыцця ў свет эстэтызаваных каштоўнасцяў. Нобелеўская прэмія (1946). Болей »
Байсан (Алесь Плотка) – паэт. Нарадзіўся ў Гомелі. Супрацоўнічаў з шэрагам беларускіх гуртоў як выканаўца, аўтар (суаўтар), перакладчык і стыль-кансультант. Лаўрэат прэміі часопіса “Дзеяслоў” “Залаты апостраф”, дыпламант Беларускага ПЭН-Цэнтра; друкуецца ў перыёдыцы. Мяккія пухнатыя камякі снегу падаюць долу / Люксембург. Розы вуліца / Абмяклыя ў пухавіках алкашы паўтараюць рух камякоў / На скрыжаванні з Лермантава, на рагу, побач з кул... Болей »
Мы дамовіліся сустрэцца каля музычнай крамы, дзе я працаваў. У прызначаны час я ўбачыў доўгага, худога чалавека з ускудлачанымі валасамі. Здавалася, яго вопратка выглядала крыху пакамечанай. Рухаўся ён неяк нервова, гаварыў гучна, рэзкімі фразамі, нечакана пачынаў смяяцца, пераскокваючы ў сваёй размове з тэмы на тэму. Але я не надта здзіўляўся. Зразумела, што ў асяроддзі творчых людзей хапае экстравагантных асобаў. А перада мной быў не ... Болей »