Сёмы зборнік гістарычнай літаратуры «Бацькаўшчына» прысвечаны знакамітай постаці X ст.— Рагнедзе (960? — 1000), дачцэ першага летапісна вядомага полацкага князя Рагвалода. Рагнеда-Гарыслава — родапачынальніца незалежнай дынастыі ўладароў Полацкай зямлі, легендарная князёўна-пакутніца — услаўлена летапіснымі радкамі «Аповесці мінулых гадоў», творамі К. Рылеева, Т. Шаўчэнкі, Я. Купалы, П. Крэчэўскага, Л. Шпакоўскага-Случаніна... Пісьменні... Болей »

Да 825-х угодкаў памяці аб Ефрасінні (Еўфрасінні) Полацкай, асветніцы перыяду Кіеўскай Русі і лершай жанчыне, прылічанай да святых, прымеркаваны шосты выпуск штогодніка гістарычнай літаратуры «Бацькаўшчына». У «Кнігу Прадславы» ўвайшлі празаічныя, паэтычныя творы, даследаванні, прысвечаныя ўнучцы князя Усяслава - Чарадзея, нябеснай апякунцы зямлі беларускай. Сярод аўтараў зборніка – Т. Бондар, В. Іпатава, В. Ластоўскі, А. Лойка, У. Арло... Болей »

Упершыню ў выдавецтве «Юнацтвав выходзіць штогоднік гістарычнай літаратуры, дзе будуць эмешчаны лспшыя творы гістарычнага жанру пісьменнкаў старэйшага пакалення і самых маладых. У штогодніку 1990 года - творы Язэпа Дылы (1880-1973), пісьмеяніка і грамадскага дзеяча, наркома працы ў першым боларускім савецкім урадзе. Прапануем таксама дзве аповесці са спадчыны Уладзіміра Караткевіча (1930-1984). Болей »

Старажытная Вільня была сталіцай Вялікага княства Літоўскага, Рускага і Жамойцкага, цэнтрам скарынаўскага кнігадрукавання, калыскай для "Нашай Долі" і "Нашай Нівы", творчай "радзімай" для Н. Арсенневай, М. Багдановіча, 3. Бядулі, К. Буйло, У. Жылкі, Я. Коласа, Я. Купалы, Максіма Танка, Зоські Верас... I ў наш час добрасуседскія адносіны між літоўскай і беларускай дзяржавамі спрыяюць усталяванню новых культурных сувязей. Выданне своеасаб... Болей »

Основные материалы сборника посвящены классику белорусской литературы Максиму Богдановичу. Это и произведения из его наследия, и отражающие его жизнь-подвиг: повесть Б. Микулича «Прощание», эссе М. Стрельцова «Загадка Богдаповича», воспоминания старейшей белорусской писательницы Зоськи Верас. Из других публикаций сборника выделяется своей оригинальностью приключенческая повесть М. Чернявского «Оленье Ухо — сын Збитура». Болей »

Вядомы беларускі пісьменнік, прэзідэнт Беларускага дзіцячага фонду прывёў мноства не проста цікавых — трагічных эпізодаў з цяжкага перабудовачнага жыцця дзяцей Беларусі. Яго дзённік многаму навучыць. Засцеражэ бацькоў-лятуноў, мацярок-зязюлькаў, падкажа добры учынак кіраўніку-выхавацелю. “П’яныя і сытыя бацькі-эгаісты, чые дзеці пакутуюць у дзетдамах, прачніцеся! Уладаўцы, не забудзьце просьбы дзетвары, асабліва сіроцкай” — такі высакар... Болей »

Размешчанае на заходнім беразе ракі Улянкі мястэчка Бачэйкава энаходзіцца якраз яа палове даўнішняга шляху з Лепеля на Віцебск. Паводле У. Цеханавецкага, яно ўлершыню агадваецца ў Літоўскай Метрыцы за XV стагоддзе як уласнасць князя Яшкі Міхайлавіча Друцкага-Падбярэаскага. У пачатку XVI стагоддзя памірае князь Рыгор Якаўлевіч Падбярэзекі, ад якога Бачэйкава на спадчыне пераходзіць да князёў Мсціслаўскіх. Новы ўладальнік, Міхал Іванавіч ... Болей »

Так званая новая мараль учапілася ў праблему пьянства. Энтузіасты ня ведаюць спакою - ад тых, хто гоніць людзей з рэстарацыяў ў 12.30, да палкай дамы, якаю рушыць сякерай бары; але ўсе яны, амаль заўсёды, згаджаюцца: што піць можна ў адным выпадку: дзеля падмацаваньня, як пьюць лекі. 3 гэтым я не згаджуся нізашто ў сьвеце. Піць амаральна й небясьпечна толькі ў тым выпадку, калі вытўка дяя вас - лекі. I вось чаму. Калі вы пьёце дзеля зад... Болей »

Гэта няўдалая спроба напісаць чарнушку. Чарнушку, таму, што не хапіла пораху ўсё замазаць чорным. А порах згарэў запаліўшыся ад маёй палымянай душы. Душа была палымяная ад таго, што кроў літаральна бегала па жылах. Кроў бегала таму, што за ей палявалі белыя й чырвоныя крывяныя цельцы. Ад усяго гэтага сэрца было гатовае выскачыць з грудзей, было гатова, ды не магло, бо грудзі былі скаваныя. Я наўмысна скаваў іх, бо надта ўжо ж я прадбачл... Болей »

Хваравігая восень стварыла яшчэ адзін кепскі дзень. Вецер і жоўтая чума пасярод бярозавага лісьця. У напружаным паветры хнычучыя напевы дажджу, тумана, насмарка, халоднай расы і паміраючай травы, а ў прагнучых апладненьня зарасьніках вальхі гуляе сьмерць. Пажоўклае лісьце ўздрагвае й ападае. Людзі працуюць у полі. Лаючыся і абыякава ўздыхвая, яны крочуць па іржышчу. Тут жа і вясковыя дзяўчыны, здаровыя, як жывёліны, але з тупымі тварамі... Болей »