Севярынец Павал

Сёньня Дзень народзінаў адзначае Павал Севярынец.

Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.

Бедны Ёрык, 1

Бедны Ёрык

1

Кнігазбор: EEDC — бібліятэка Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)

Інвэнтарныя нумары: EEDC — [3076], [3076-2]

Хваравігая восень стварыла яшчэ адзін кепскі дзень. Вецер і жоўтая чума пасярод бярозавага лісьця. У напружаным паветры хнычучыя напевы дажджу, тумана, насмарка, халоднай расы і паміраючай травы, а ў прагнучых апладненьня зарасьніках вальхі гуляе сьмерць. Пажоўклае лісьце ўздрагвае й ападае. Людзі працуюць у полі. Лаючыся і абыякава ўздыхвая, яны крочуць па іржышчу. Тут жа і вясковыя дзяўчыны, здаровыя, як жывёліны, але з тупымі тварамі. У дзяўчын вялікія брыдкія жываты і тоўстыя, як калоды, ногі. Калі глядзіш на ніх, ростам у два аршыны, прыгадваюцца выхаванцы якога прытулку: гэтак жа аднолькава абыякавыя, з гэткімі ж ненармальнымі жыватамі. Жанчыны і маці гэтых дзяўчынаў кажуць, што віной усяму вадкая поліўка, вадзяністая бульба ды кіслы квас. (Вёска, фрагмент)

Каталёг: EEDC

Пэрыёдыка: Бедны Ёрык

Толькі ў бібліятэцы Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру (папяровы асобнік)

Варта пазнаёміцца:

Бедны Ёрык, 3

Бедны Ёрык

3

Так званая новая мараль учапілася ў праблему пьянства. Энтузіасты ня ведаюць спакою - ад тых, хто гоніць людзей з рэстарацыяў ў 12.30, да палкай дамы, якаю рушыць сякерай бары; але ўсе яны, амаль заўсёды, згаджаюцца: што піць можна ў адным выпадку: дзеля падмацаваньня, як пьюць лекі. 3 гэтым я не згаджуся нізашто ў сьвеце. Піць амаральна й небясьпечна толькі ў тым выпадку, калі вытўка дяя вас - лекі. I вось чаму. Калі вы пьёце дзеля зад... Болей »


Бедны Ёрык, 2

Бедны Ёрык

2

Гэта няўдалая спроба напісаць чарнушку. Чарнушку, таму, што не хапіла пораху ўсё замазаць чорным. А порах згарэў запаліўшыся ад маёй палымянай душы. Душа была палымяная ад таго, што кроў літаральна бегала па жылах. Кроў бегала таму, што за ей палявалі белыя й чырвоныя крывяныя цельцы. Ад усяго гэтага сэрца было гатовае выскачыць з грудзей, было гатова, ды не магло, бо грудзі былі скаваныя. Я наўмысна скаваў іх, бо надта ўжо ж я прадбачл... Болей »