У кнізе Антона Бялевіча «Споведзь сэрца» не толькі званы Хатыні, але і магілы галосяць, расказваюць пра вялікую трагедыю спаленых фашыстамі вёсак, іх жыхароў, іх песень і светлай долі. З пякучым болем гавораць жывыя пра мёртвых, пра тое вогненнае пекла, у якім згарэлі нашы савецкія людзі, змагаючыся за сваю свабоду і шчасце. Галасы жывых людзей, пякучая споведзь іх сэрцаў данясуць, раскажуць новым пакаленням пра жахлівую трагедыю, пра м... Болей »

Кніга прысвечана пакаленню, што нарадзілася і гадавалася ў зямлянках. Ім прыйшлося зведаць ваеннае ліхалецце, нялёгкія пасляваенныя гады, але яны пад апекаю старэйшых здолелі набыць дастатковы запас трываласці i дабрыні. Пісьменнік імкнецца пазнаёміць юнацтва ca светам дарослых людзей, не асцерагаецца падкрэсліць яго складанасць, але пры гэтым найперш выяўляе ідэалы маралі, шчырасць, чуласць, паэтызуе дзіцячы i юнацкі свет, першае пачуц... Болей »

Паэтэса-рэвалюцыянерка, асветніца, рэдактар публіпыст, настаўніца, артыстка, медыцынскі работнік - усё гэта ўвасабляла ў сабе яркая, самабытная фігура Цёткі. Кніга «Стану песняй» дакументальная. Дзяцінства і юнацтва паэтэсы, Пецярбург як палітычная школа, вершы-пракламацыі Цёткі над барыкадамі рэвалюцыйнай Вільні, праследаванне царскім урадам, эміграцыя, нелегальныя паездкі ў Расію, падарожша ў Італію, арганізацыя патайных беларускіх шк... Болей »

Выданне і даследаванне найкаштоўнейшых помнікаў XVI--XVII ст.ст. — «Граматыкія-буквар» (1574) і астрожская «Азбука» (1578) Івана Фёдарава, «Граматыка славенска» (1596) Лаўрэнція Зізанія, «Граматыка славенская» (1645) Івана Ужэвіча — такую задачу паставіла перад сабой аўтар гэтай кнігі. Зроблена навуковая рэстаўрацыя і каменціраванне помнікаў, пераклад тэстаў на сучасную графіку, дапушчальнае адаптаванне тэкстаў для сучаснага чытача. Адр... Болей »

На падставе археалагічных і гістарычных крыніц аўтар рэканструюе гісторыю Крычава, прасочвае яго генезіс, тэрытарыяльна-планіровачнае развіццё, заняткі і гандлёвыя сувязі яго жыхароў. Даецца нарыс палітычнай гісторыі горада. Упершыню ў беларускай гістарыягрыфіі горад разглядаецца разам з прылягаючай да яго акругай. Кніга ілюстравана. Разлічана на археолагаў, гісторыкаў, студэнтаў, краязнаўцаў, усіх, хто цікавіцца гісторыяй Беларусі. Болей »

У манаграфіі разглядаюцца асноўныя этапы і тэндэнцыі развіцця старажытнабеларускага жывапісу, які 'доўгі час вызначаў твар беларускага выяўленчага мастацтва. Аналізуюцца фрэскавыя цыклы з часоў Кіеўскай Русі (полацкія, віцебскія) і да XVIII ст. (магілёўскія, мсціслаўскія, нясвіжскія, гродзенскія, слаўгарадскія і інш.). Выданне з'яўляецца першай спробай абагульнення вынікаў даследавання манументальнага жывапісу Беларусі. Разлічана на м... Болей »

Вынік самаахвярнай працы чалавека, які прысьвяціў сябе цалкам дасьледваньню сапраўднай, а не “трыадзінай” гісторыі Беларусі. Сягаючы ў далёкія часы, зьбіраючы па абрыўках праўду пра гісторыю Беларусі пачынаючы ад часоў дагістарычных, пра якія засталіся крупіцы ўзгадак у самых старажытных летапісах. Аўтар паказвае гісторыю беларускага народа не паводле ідэалягічных штампаў, але паводле гістарычнай праўды і менавіта таму выданьне ўпершыню... Болей »

Кніга папулярнага беларускага гісторыка Міколы Ермаловіча ўяўляе сабой плён яго шматгадовых навуковых пошукаў і прысвечана аднаўленню па драбніцах гісторыі Беларусі полацкага і новагародскага перыядаў. Выкарыстоўваючы дадзеныя легапісаў, тапанімікі, археалогіі, аўтар прасочвае лёс нашай зямлі, пачынаючы са старажытных часоў і канчаючы ўтварэннем і ўмацаваннем Вялікага княства Літоўскага. Смеласць і арыгінальнасць пазіцыі, непрыманне ідэ... Болей »

Працяг сэрыі Старажытная Беларусь вядомага беларускага гісторыка Міколы Ермаловіча прысьвечаны аднаму з найбольш важных пэрыядаў беларускай гісторыі – віленскаму. Паводле словаў самога аўтара пад акрэсьленьнем “віленскі” ён разумее пэрыяд, які вядомы як пэрыяд найбольшага тэрытарыяльнага росту Вялікага Княства Літоўскага. У сваёй працы Мікола Ермаловіч заўсёды спрабаваў знайсьці гістарычную праўду сярод невялікай колькасьці ацалелых н... Болей »

Выкарыстоўваючы малавядамыя і невядомыя гістарычныя крыніцы, пераважна заходнеэўрапейскія, аўтар разглядае мову і культы старажытных ліцьвіноў, паходжаньне іх найменьня і этнічную прыналежнасьць. На падставе гэтага аналізу ён даводзіць славянскае находжаньне таго племя, якое дало назоў Вялікаму Княству Літоўскаму. У дадатку да кнігі зьмешчаныя багатыя матэрыялы да тлумачэньня паганскіх імёнаў, пачэрпнутыя з навуковых працаў, дзе дасьлед... Болей »