Trzymam oto w ręku niezwykłą książkę — „Urzędowe i gwarowe nazwy miejscowości Białostocczyzny”. Pokaźny tom, który kilka miesięcy temu wydało Białoruskie Towarzystwo Historyczne, ma rzeczywiście historyczne znaczenie. Słownik ułożył prof. Michał Kondratiuk, językoznawca rodem spod Hajnówki, specjalizujący się w słowiańskim (białoruskim) i bałtyckim (jaćwieskim) słownictwie naszego regionu. Materiał źródłowy zbierał przez dziesięciolecia... Болей »
Гайнаўскага інжынера Міколу Бушко я ведаю здаўна, яшчэ з тых часоў, калі беларускі рух быў паўнакроўнай з’яваю. Беларускае грамадска-культурнае таварыства не падала ў склератычнае здранцвенне. Арганізацыя пульсавала маладою энергіяй. Мікола запамятаўся мне сваімі арыгінальнымі прапановамі, побач іншага інжынера, Кастуся Майсені. Гэта была парка нашых маладых інтэлігентаў сярод тадышняга вясковага одуму, што ўліваўся ў гарадскую, мяшчанс... Болей »
Вызваленне Андрэя Саннікава і Змітра Бандарэнкі віталі прадстаўнікі многіх урадаў і адзначылі галоўныя медыі свету. Аднак у Беларусі застаюцца іншыя палітвязні і ў сувязі з гэтым шэраг еўрапейскіх палітыкаў і міжнародных арганізацыяў выступілі з заклікам вызваліць усіх астатніх. Ініцыятарам звароту зноў стаў Марэк Мігальскі, бадай самы актыўны еўрапарламентар, калі гаворка ідзе пра Беларусь. У дакуменце падкрэсліваецца, што ў месцах паз... Болей »
Пагроза спынення легендарнага фестывалю Басовішча і пошукі новага яго арганізатара паказалі, якое на самай справе ёсць цяпер наша асяроддзе. Мы — грамадскія дзеячы ці журналісты — часта даказваем, што ў „шматкультурным” Падляшскім ваяводстве наша меншасць найбольшая і вельмі актыўная ў многіх дзялянках жыцця. Маем жа процьму розных арганізацый, свае газеты, часопісы, іншыя выданні, таксама радыё- і тэлеперадачы. Маем яшчэ чыноўнікаў і п... Болей »
Jakże wiele razy pisałem w tym miejscu o przemijaniu, odchodzeniu w przeszłość świata naszych przodków, zanikaniu wraz z nimi autentycznej, żywej białoruskiej tradycji, historii i kultury. I oto w połowie lutego przyszło mi na zawsze rozstać się ze swym ojcem, najbliższym mi świadkiem minionej epoki. Przeżył 85 lat, całe życie mieszkając w jednym miejscu — w Ostrowiu Południowym, w malowniczej dolinie, nieopodal Krynek. Na jego oczach t... Болей »
Ten rok dla naszego środowiska białoruskiego na Białostocczyźnie zaczął się dość niepokojąco, a to w związku z nieprzyznaniem dotacji na kolejną edycję Festiwalu Muzyki Młodej Białorusi Basowiszcza. Taka decyzja Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji, nadzorującego mniejszości narodowe, jest trzecim przypadkiem nałożenia finansowych sankcji na organizację białoruską za nieprawidłowości w wydatkowaniu i rozliczaniu środków przyznanych z... Болей »
Przez lata trzymaliśmy się w „Cz” tradycyjnej formy i stałego, dawno wypracowanego, modelu naszego tytułu. Postanowiliśmy zatem dokonać, jak to teraz się mówi, liftingu. Zmiany będziemy wprowadzać jednak stopniowo, aby zbytnio nie szokować czytelników, którzy przyzwyczaili się do obecnego wizerunku. Pierwsza nowość pojawia się już w tym numerze. Jest nią kolorowa wkładka tematyczna. Na początek poświęciliśmy ją tradycyjnym wzorcom archi... Болей »
Słuchając exposé premiera Donalda Tuska, wygłoszonego w Sejmie 18 listopada, starałem się wychwycić tematy mi najbliższe, czyli dotyczące mniejszości, kultury i Białorusi. Jednak szef rządu, przedstawiając plan działań na nową kadencję, te sprawy niemalże pominął. W jego przemówieniu przewijały się jak mantra słowa kryzys, budżet, finanse państwa. Tusk skoncentrował się na sprawach gospodarczych, przekonując do radykalnych działań, któr... Болей »
Październikowe wybory parlamentarne w naszym regionie dobitnie pokazały, że w polityce nigdy nie można być pewnym swego. Przekonał się o tym największy ich przegrany — Jarosław Matwiejuk, bezpartyjny kandydat na posła z listy SLD. Startując z pierwszego miejsca, mało że zdobył o wiele mniej głosów niż cztery lata temu, to jeszcze przegrał z drugim na liście Eugeniuszem Czykwinem i w efekcie w nowej kadencji musi się z Wiejską pożegnać. ... Болей »
Na krześle siadł wspaniały życiorys. Sokrat Janowicz. Przyjechałam na jego benefis do Krynek i nie żałuję. Wyniosłam stamtąd kilka istotnych myśli. Młody człowiek dziękował Sokratowi za to, że nauczył go odróżniania literatury od grafomanii. Coś niebywałego! A więc są młodzi ludzie, nauczeni przez starego pisarza tej różnicy, która jest dzisiaj skarbem, która powinna być uznawana za skarb. Dotąd, biorąc udział w różnych literackich spot... Болей »