Цэнтральны тэкст нумара гэтым разам — нарыс Андрэя Скурко пра караля і вялікага князя нашага Жыгімонта Аўгуста, 500 гадоў з дня нараджэння якога спаўняецца сёлета. І Барбара была яго аднагодкай. Можа вы не ведалі — гэта быў самы багаты манарх Еўропы свайго часу. Ох і ўмеў чалавек рабіць грошы. Але дынастыя на ім перарвалася, і гэта мела фатальнае значэнне для лёсаў краіны. На што яшчэ звярнуць вашу ўвагу? Для мяне было адкрыццё... Болей »

Новы нумар «Нашай гісторыі» — вельмі разнастайны. Вашу ўвагу зачэпяць тэма нумара пра тое, што ўтойвае Біблія Скарыны, артыкул пра гладкі пераход Іспаніі ад дыктатуры да дэмакратыі і ролю былога дыктатара ў гэтым, а таксама біяграфіі Бегіна і Чукоўскага. А мінчукоў уразіць гід па Чыжоўскіх могілках. Як заўсёды, цёплы артыкул Аляксандра Белага пра матэрыяльную спадчыну: гэтым разам пра панну-дзіванну. Болей »

Стрыжань апошняга ў гэтым годзе нумара «Нашай гісторыі» — вялікі матэрыял «Караткевіч. Сакрэты» аўтарства Андрэя Скурко. Акрамя таго, у нумары: Аншлюс Аўстрыі 1938 года: ці можна было яго спыніць? Піша Андрэй Акушка; Капкан на мядзведзя. Чаму СССР прайграў вайну ў Афганістане. Піша доктар паліталогіі Сяргей Богдан; Там, дзе ляжыць Каліноўскі. Што яшчэ пабачыць на віленскіх Росах; Сергіевіч: нацыянальны рамантык. Піша маст... Болей »

Асноўныя тэмы гэтага нумара: — лёс Праваслаўнай царквы і яе іерархіі пад уладай камуністаў; — як нашыя продкі ўдзельнічалі ў заваяванні Расіяй Сібіры; — як сёння жыве Іран — неліберальная, але плюралістычная дзяржава; — як фіны адстаялі сваю незалежнасць ад СССР у часы Зімовай вайны 1939—1940 гадоў; — жыццё, кар'ера і недарэчная смерць славутага лётчыка, нашага земляка Сяргея Грыцаўца; — у чым геній славутага мастака р... Болей »

Выйшаў кастрычніцкі нумар «Нашай гісторыі». У ім моцныя матэрыялы пра Курапаты — мусова чытаць. Нават людзі, абазнаныя ў тэме, зробяць для сябе адкрыцці. А на вокладцы — Каліноўскі: тры тэксты прысвечаныя яго вяртанню. Акрамя таго, у нумары: біяграфія Астрыд Ліндгрэн стравы Дзядоў: «Русь пячэ кнышы памерлым» «Мужыкі галосяць, а мы не». Чым шляхта ад мужыкоў розніцца? Расказвае пісьменніца Таццяна Барысік «Гэта не ўлада, калі яна... Болей »

Карона Вітаўта: нечаканым адкрыццём пра яе дзеліцца кандыдат гістарычных навук з Масквы Сяргей Палехаў. Вітаўт і стаў цэнтрам гэтага нумара. Элем Клімаў: чалавек, які зняў беларускі апакаліпсіс. Нарыс пра яго напісаў Аляксей Бацюкоў. Гісторыя Homo sapiens завяршаецца? Ён можа стаць рабом вышэйшага інтэлекту. Пра новую кнігу Юваля Харары піша Максім Маханькоў. Дзеці Ясеніна. Паэт быў шчодры на каханне, а дзеці — розныя. Піша ... Болей »

«Шпіёнская сетка». Як вясковыя інтэлігенты з Берштаў процістаялі польскай уладзе. Доктар гістарычных навук Сяргей Токць напісаў пра тое, што адбывалася на яго малой радзіме — і якая ж прыгожая гэтая радзіма. Артыкулам мы распачалі новую рубрыку «Нацыянальная геаграфія», і я спадзяюся, што яна не будзе пуставаць. Пішыце ў яе і вы. Ізноў цікавенны артыкул Сяргея Астанковіча — гэтым разам пра тое, як філосаф Джэрамі Бентам працаваў у бе... Болей »

«Што тут, думаю, за ліха? Зусім п’яных не відаць». Гэты артыкул Сяргея Астанковіча — і пра тое, чаму ў Беларусі пілі менш, чым у Расіі, і пра ролю чалавека ў гісторыі. «Больш чыстыя» — артыкул з гісторыяй аднаго міфа. У сацыяльных сетках ці ў прыватнай размове пасля лазні, калі заходзіць гаворка пра паходжанне беларусаў, нярэдка можна пачуць, што беларусы, маўляў, самыя чыстыя славяне. Не тое што суседзі: змяшаныя з фіна-вуграмі руск... Болей »

У гэтым нумары - публікацыі ажно да двух важных юбілеяў. Першы - 450-годдзе Люблінскай уніі. Тут мы маем кейс, да якога прывяла «паглыбленая інтэграцыя» і як палітычная эліта кусала локці тады, калі ўжо нічога немагчыма было змяніць. Другі юбілей - 1000-годдзе Берасця. «Горад, якога няма» — вось што мы паспрабавалі расказаць. Гэта пра архітэктуру Старога Горада, дзе знайсці тыя месцы ў крэпасці і што там можна адбудаваць (дзякуй скру... Болей »

Фелікс Дзяржынскі і Марк Шагал — дзве цэнтральныя постаці гэтага нумара «Нашай гісторыі». Абодва нашы землякі, абодва нарадзіліся ў Беларусі, сфарміраваліся тут і, кожны па-свойму, насілі гэтую зямлю ў сваёй душы да канца сваіх дзён. Вельмі цікавыя звесткі пра Дзяржынскага сабралі Андрэй Скурко і Васіль Герасімчык, а найбольш важнае пра Шагала выбрала з кнігі Віктара Марціновіча Паўліна Скурко. Звярніце ўвагу таксама на арты... Болей »