Tamara Sołoniewicz była białoruskim inteligentem z krwi i kości. Podlasie i Białostocczyzna miała ich wielu. W swej długiej historii takowych posiadał i Bielsk. Jednym z nich był Jarosław Wasiljewicz Kostycewicz. Któż ze starszych bielszczan nie znał tego zacnego człowieka, urodzonego w 1896 r. w podbielskich Pasynkach? Rodzina jego była związana z tą wsią od kilku pokoleń. Pradziad Jarosława, o. Adam Kostycewicz, proboszcz cerkwi w Pas... Болей »
Мiхала Шаховiча ведалi амаль у кожнай падляшскай вёсцы, куды ён дайшоў за зборам легендаў, расказаў, прыказак, загадак, тэмаў для рэпартажаў. Народжаны ў Саках каля Бельска вельмi ўзлюбiў сваю Малую Бацькаўшчыную. Падляшша, iх людзi i мясцовасцi былi галоўнай тэмай яго матэрыялаў у „Беларускiм Календары”, „Нiве” i „Кантрастах”. Рэпартажы пiсаў ён з вялiкай любоў’ю да сваiх людзей. I што яшчэ вартае ў iх падкрэслення, Мiхась Шаховiч стар... Болей »
З Бельска ў Тураў – гiстарычную сталiцу беларускага Палесся – 300 км. Здаецца i не так далёка, чатыры гадзiны добрай язды самаходам. Калi аднак глянем на мапу, пабачым, што раздзяляе нас ад Турава дзяржаўная мяжа. А яна аддаляе нас ад яго цi не больш двух разоў. Бельск з Туравам спалучае многае. У раннiм сярэднявеччы Тураў быў цэнтрам племянi дрыгавiчоў, таксама продкаў нашых падляшукоў. Тураўскае княства, якое ўзнiкла ў Х ст. свае ўплы... Болей »
Свята Хрышчэння Гасподняга неадлучна звязанае з абрадам вялiкага пасвячэння вады. У гэты дзень менавiта, калi Iiсус Хрыстос прыняў на Iярдане хрышчэнне ад св. Iаана Хрысцiцеля, усе праваслаўныя людзi стараюцца прынесцi ў хаты асвячаную вaду. Паводле даўняй традыцыi гаспадар пасвячае ёю дом i гаспадарку, а на ўсiх дзверах пiша крэйдаю крыжыкi. Веруючыя ведаюць, што пасвячаная вада захоўвае цудоўныя ўласцiвасцi, лечыць ад хвароб, не псуец... Болей »
Бельск - 500 гадоў вольнасцяў. У 1499 г. вялiкi князь лiтоўскi Александр Ягелончык па просьбе войта i мешчан надаў Бельску новыя прывiлеi. Акт значна пашырыў правы, заключаныя ў прывiлегii на мейскiя, магдэбурскiя правы 1495 года. З 1499 г. мешчане практычна звальнялiся з-пад залежнасцi старасты i ваеводы бельскага Мiкалая Мiкалаевiча Радзiвiлла i ўсялякiх прац на карысць замка. Якiя дакладней былi гэта вольнасцi? (фрагмэнт) Болей »
Шосты ўжо раз спатыкаемся на..., а дакладней у „Бельскiм Гостiнцёвi”. У гэтым нумары будзем зноў у Бельску, Шасталах, Галадах ды Кнаразах. Заглянем таксама ў Краснэ Сэло, Аўгустово, Бранск i свет казкi пра багатага Марка. Упершыню друкуем, дарагiя чытачы, шмат Вашых рысункаў. Змяшчаем кароткiя бiяграфii некаторых асобаў, якiя стваралi гiсторыю Бельска. У такi спосаб можна прадстаўляць i гiсторыю iншых падляшскiх гарадоў. Наступны нумар ... Болей »
Казiмеж Барташэвiч гэта выдатная постаць у польскай публiцыстыцы пералому ХIХ i ХХ стагодздзя. Менавiта ён ў 1918 г. выдаў „Łyki i kołtuny. Pamiętnik mieszczanina podlaskiego (1790-1816)”. Aўтарам памятнiка з’яўляецца жыхар Бельска Рох Сiкорскi. Успамiны бельскага мешчанiна падзелены на дзевяць раздзелаў, а пачынаюцца трохкроп’ем. Гэта таму, што першы аркуш рукапiсу загiнуў. Прачытаўшы ўжо некалькi старонак кнiжкi, можам даведацца, што ... Болей »
Хочам, каб „Бельскi Гостiнэць” чыталi не толькi вучнi нашай школы, але i iншых. Каб заахвоцiць да нашага часопiса сяброў з iншых мясцiн, на адну веснавую пятнiцу мы запланавалi сустрэчы з вучнямi ў Клейнiках, Чыжах ды Курашаве. План быў вельмi амбiтны i таму, каб паспець, Дарэк Фiёнiк гнаў „сэткай” па дарозе з Бельска ў Нарву. Было гэта дзiўнае таму, што трабант галоўнага рэдактара свае найлепшыя гады мае ўжо за сабою. Дзякуючы добрай д... Болей »
Благавешчанне Прасвятой Дзевы Марыi - свята добрай весткi нараджэння на свет Сына Божага. Гэта першае, вялiкае веснавое свята. Хаця прырода яшчэ не выбухнула зеленню i не заграла спевам птушак, ужо можам сустрэць веснавых прадвеснiкаў. У сонечныя днi над палямi ўзлятаюць жаваранкi... На свае адвечныя гнёзды прылятаюць буслы... Гаспадары выходзяць араць, сеяць ды валачыць. Найбольш любiмым прадвеснiкам вясны ў беларусаў-падляшукоў з’яўля... Болей »
Пасля нялёгкай працы падрыхтоўкi першага нумару, наступiў доўгачаканы момант публiчнага з'яўлення часопiса. I не абы-перад кiм, i не абы- дзе, а на тэатральных Сустрэчах "Зоркi" у Нарве. A дакладна - каб заставiць факт для гiсторыi - трэцяга лютага г.г. Хаця Рэдакцыя не сабралася ў поўным складзе, бо не хапала незаменнага Марка Хмура ды Давiда Рошчэнкi, але Валя Бабулевiч, Iрэна Кулiк, Мiхал Стэпанюк i нiжэйпадпiсаны хiба някепска справ... Болей »