Пра Бельск у Славянскай Энцыклапедыі. У гэтым годзе наш старажытны Бельск святкаваў 750-годцзе першай пісьмовай звесткі. Хаця юбілей прайшоў без вялікага шуму, але пакінуў пасля сябе шмат знамянальнага. Гэта і паспяхова праведзеная навуковая канферэнцыя (23-24 мая), прэзэнтацыя шыкарнага фотаальбома "Бельск Падляшскі - горад памежжа", даволі шырокі розгалас у медыях, урэшце пасвячэнне юбілейнага помніка ля замкавай Прачысценскай царквы,... Болей »

Kroniki staroruskie o XIII-wiecznym Bielsku. W 1253 roku na kartach latopisów ruskich po raz pierwszy został odnotowany Bielsk. W wieku trzynastym, obok Brześcia, Drohiczyna, Mielnika i Kamieńca, był on najważ­niejszym miastem Podlasia i regionu środkowego Bugu. Dlatego też swoją uwagą nie mogli go ominąć ówcześni kronikarze. Najwięcej informacji o Bielsku znajdujemy w latopisie hipackim, szczególnie w jego halicko-wołyńskiej części, po... Болей »

Gdzie znajdował się bielski zamek? Stoją w miastach starodawnych: Drohiczynie, Mielniku, Surażu, Góry Zamkowe. Nikt nie kwestionuje, że z tymi wzniesieniami i okalającym je terenem związane są dzieje obiektów obronnych oraz rezydencji możnych i władców do szesnastego wieku włącznie. Również bielszczanie od wielu pokoleń są przekonani, że na Górze Zamkowej lub Łysej Górce znajdował się zamek obronny. Dawna tradycja nazywała go nawet „zam... Болей »

На сёлетнiх канiкулах рэдакцыя “Бельского Гостiнця” падалася на сентыментальнае падрожжа да вытокаў нашай народнай тоеснасцi, менавiта на беларускае Палессе – прарадзiму славян i племенi дрыгавiчоў. Гэтую незвычайную, магiчную краiну я не раз перасякала ў сваiх думках, бачыўшы дрымучыя балоты i багабойных, працавiтых людзей. Яны з балотамi зжылiся праз вякi i ўмелi з iмi жыць у згодзе. Камунiстычная улада iх з гэтага дару, але i пракляц... Болей »

W poprzednim numerze przedstawiliśmy wykaz mieszkańców Bielska Podlaskiego, sporządzony w czasie epidemii cholery w 1831 r. Jednym z występujących tam mieszczan był Nosel Berkowicz, niewątpliwie obywatel starozakonny. Należał on do grona około dwustu członków społeczności żydowskiej, którzy w latach trzydziestych XIX wieku posiadali stałe zameldowanie w Bielsku (w 1831 r. Żydzi byli właścicielami 23 domów w mieście). Jak wiemy z monogra... Болей »

Напрыканцы снежня мінулага году адбылася чарговая сустрэча бельскіх і гайнаўскіх ліцэістаў. На ранейшых ліцэйскіх летніках і зімніках збіралі мы ўспаміны, запісвалі песні. Цяпер "зімнікаўцы" заняліся іншым - архітэктурай. Зімнік пачаўся з наведання адных з найстарэйышх бельскіх вуліц: Нарутовіча, Панятоўскага і Дубіч, а таксама адзінага старадаўняга дому на вул. 3-га Мая (побач кіно). Экскурсаводы звярнулі ўвагу на прыгажосць паасобных ... Болей »

Pięćset lat temu w Mielniku nie tylko dyskutowano o unii Wielkiego Księstwa Litewskiego, o której pisaliśmy w poprzednim numerze. Wielki książę i król Aleksander, niejako w pamięć swego najdłuższego, bo blisko dwumiesięcznego pobytu na Podlasiu, zatwierdził kilka ważnych dla miast podlaskich aktów. Pierwszym, jak można było się spodziewać, był przywilej na prawa magdeburskie dla Mielnika. Należna uwaga była oddana także Bielskowi, w któ... Болей »

Jesienią 1501 r. w Mielniku nad Bugiem zebrało się znamienite grono dostojników Wielkiego Księstwa Litewskiego i Korony Polskiej, aby radzić o przyszłości tych dwóch państw. Osobą numer jeden był Aleksander, wielki książę litewski, który po śmierci swego brata Jana Olbrachta został wybrany na króla polskiego. W Mielniku ostatecznie zatwierdzono jego status jako głowy dwóch połączonych unią państw. Magnaci ustalili, że ogólnego władcę bę... Болей »

Chraboły to niewielka wieś, ponad trzydzieści domów, leżąca dziesięć kilo­metrów na północ od Bielska Podlaskiego, przy ruchliwej szosie do Białegostoku. Znajduje się tu szkoła podstawowa, ośrodek zdrowia, apteka, urząd pocztowy, sklep, przydrożny Bar "Pod Brzozami". A więc prawdziwe centrum (dawniej również gminne). Chraboły, położone nad niegdyś pełnowodną Orlanką, niedaleko stąd wpadającą do Narwi, są miejscowością bardzo starą, istn... Болей »

Ponad pięćset lat temu w urokliwej dolinie zwanej Hajem, na skraju mrocznych lasów oddzielających terytorium miejskie od Starostwa bielskiego (wieś Piliki) i dóbr prywatnych (Lewki, Podbiele, Knorydy, Mokre), obok niewielkiej osady zbudowano młyn i dwór. Miejscowość zwano już od dawna Studziwodami, zapewne od zimnej - studzionoj wody, która wypływała z licznych źródeł w tymże Haju. Pisana historia wsi rozpoczyna się dopiero na początku ... Болей »