Пакаленне Свабоды. Што аб’ядноўвае, а што дзеліць палякаў і беларусаў? Адказаў на гэтае пытанне шукалі ўдзельнікі сцэнічных чытанняў дзеятвораў у кавярні «Pod Blaszanym Kurem». Хоць у наш час джынсы — гэта ўжо звычайнасць, у савецкі час яны былі адзнакай заможнасці і сведчылі пра блізкія кантакты з захадам. Нашэнне нагавіцаў з арыгінальнага матэрыялу (не мясцовых падробак) было своеасаблівым сімвалам. Яго характар на прыкладзе Беларусі ... Болей »

Мінула ўжо два месяцы афіцыйна абвешчанага ў Беларусі Года кнігі. Што зроблена, што запланавана зрабіць, каб выправіць ледзь не катастрафічную сітуацыю з беларускай кнігай (менавіта беларускай, а не расійскамоўнай ці якой іншай)? У папярэднім нумары «Літаратурнай Беларусі» былі апублікаваныя вынікі апытання, праведзеныя па замове Саюза беларускіх пісьменнікаў. Нагадаем: каля паловы беларусаў не чытаюць літаратуру або чытаюць вельмі рэдк... Болей »

Хоць кітайцы і гавораць: не дай вам Бог жыць у часы перамен, здаецца, зусім нядаўна нам актыўна даводзілі: таленты абуджаюцца і найбольш ярка і плодна расцвітаюць на пераломе, на стыках эпох — у час крутой змены пакаленняў. Усё старое скідваецца з воза гісторыі, бяруць сілу і лейцы ў рукі маладыя пачаткі. Мо і таму ў свой час на зломе эпохі малады Аляксандр Фадзееў у адным са сваіх твораў напісаў: «У пакой зайшоў стары гадоў сарака». Кр... Болей »

Мы, удзельнікі ХVІ З’езда ГА «Саюз беларускіх пісьменнікаў» адзначаем, што Рэспубліка Беларусь перажывае сёння ці не самы цяжкі, драматычны этап свайго гістарычнага шляху. Вырашаецца лёс нацыі, беларускай мовы, нашай гісторыка-культурнай спадчыны. У гэтых умовах, нягледзячы на пастаянны ціск з боку ўладных структураў, пагрозу ліквідацыі нашага творчага аб’яднання, Саюз беларускіх пісьменнікаў застаецца адной з самых аўтарытэтных і дзеяз... Болей »

Грамадска-палітычная сітуацыя ў Беларусі пагаршаецца дзень за днём. Пра тое гаворыцца ў заяве Расійскага ПЭН-цэнтра аб сітуацыі ў Беларусі. «Мы неаднаразова выяўлялі сваю занепакоенасць з нагоды парушэння правоў чалавека ў Беларусі, неаднаразова пратэставалі супраць пераследаў нашых калегаў, пісьменнікаў і журналістаў Уладзіміра Някляева, Паўла Севярынца, Аляксандра Фядуты, Зміцера Бандарэнкі, Ірыны Халіп ды іншых. Сёння мы павінны заяв... Болей »

Ветэран хацеў перастраляць крумкачоў. Груганнё кружылася і білася, і клекатала; крумкачыны шоргат крылаў замінаў ветэрану. І ляцелі сцятыя чорнымі літарамі аркушы — у пошуках чарговага адрасата. …Адной цудоўнаю раніцай літаратарка прыйшла на працу; вахцёрка чамусьці паглядзела на яе з-пад ілба. Маўчалі калегі, быццам хацелі сказаць нештака. Шапталіся сакратаркі: як толькі літаратарка паварочвалася, яны заціхалі; блукалі зляканыя ўсмешкі... Болей »

Сцяг плошчы Свабоды. Велешаноўны старшыня Беларускага фонда культуры Уладзімір Аляксандравіч Гілеп выказаў быў ініцыятыву перайменаваць сталічны парк імя Максіма Горкага ў парк Сымона-музыкі. Хацелася б крыху паразважаць з гэтае нагоды. Некалькі гадоў выхоўваўся я ў дзіцячым садку № 32 Беларускай чыгункі, а цяпер, так ужо надарылася, маё месца працы — у тым самым доме на вуліцы Фрунзе, што пры парку імя Максіма Горкага. Як і тысячам мін... Болей »

«Адзінае з таго нямногага, чаму вучыць гісторыя, — што перамены ў лепшы ці горшы бок адбываюцца часьцяком тады, калі іх патрабуюць нашы сэрцы й нашы душы. Гэта значыць, што жывучы ў блаславёныя часы са светаадчуваннем акаянных дзён, мы міжволі спрыяем прыходу апошніх», — напісаў Сяргей Дубавец. Кажучы пра «акаянныя дні», Дубавец адштурхоўваецца ад аднайменнага твора Івана Буніна. У дзённіку часоў станаўлення ўлады бальшавікоў расійскі п... Болей »

У краіне рэзка падаражэла ўсё: што ў два разы, што ў пяць, а што і ў дзесяць. І толькі спіртное, другі наш хлеб, — на сціплыя 10%. Давайце ўявім, што бутэлька белай падскочыла ў цане да 40-50 тысячаў і што з гэтага можа атрымацца. Ля віна-гарэлачных крамаў і аддзелаў зранку адбудуцца стыхійныя мітынгі непахмеленых. Міліцыянтаў, што пастаўлены ахоўваць пункты, тут жа паб’юць і возьмуць у закладнікі. Самыя гарачыя і не зусім адпітыя галов... Болей »

У беларуса спыталі: «У якой краіне ты хацеў бы жыць?» — «У Беларусі», — адказаў той. — «Дык ты ж у ёй жывеш». — «Э, не, — пачухаў патыліцу беларус, — я хацеў бы жыць у той Беларусі, якую паказваюць па тэлевізары». Я ж не хачу жыць і ў той Беларусі, што паказваюць па тэлевізары. Я ўвогуле яго рэдка гляджу. У сінім экранным люстэрку, у якое перыядычна зазіраем у чаканні добрай навіны, скажонае адлюстраванне. Беларусь — што непрычолены чов... Болей »