Літаратурная Беларусь Культурна-асветніцкі праект ГА «Саюз беларускіх пісьменнікаў» і «Новага часу». Штомесячнае выданне асвятляе найбольш адметныя літаратурныя падзеі з жыцця суседніх краінаў, еўрапейскага літаратурнага працэсу і агульнасусветнага. Выданне “Літаратурная Беларусь” трыбуна для незалежных беларускіх пісьменнікаў. Болей »

Літаратурная Беларусь Культурна-асветніцкі праект ГА «Саюз беларускіх пісьменнікаў» і «Новага часу». Штомесячнае выданне асвятляе найбольш адметныя літаратурныя падзеі з жыцця суседніх краінаў, еўрапейскага літаратурнага працэсу і агульнасусветнага. Выданне “Літаратурная Беларусь” трыбуна для незалежных беларускіх пісьменнікаў. Болей »

Літаратурная Беларусь Культурна-асветніцкі праект ГА «Саюз беларускіх пісьменнікаў» і «Новага часу». Штомесячнае выданне асвятляе найбольш адметныя літаратурныя падзеі з жыцця суседніх краінаў, еўрапейскага літаратурнага працэсу і агульнасусветнага. Выданне “Літаратурная Беларусь” трыбуна для незалежных беларускіх пісьменнікаў. Болей »

Літаратурная Беларусь Культурна-асветніцкі праект ГА «Саюз беларускіх пісьменнікаў» і «Новага часу». Штомесячнае выданне асвятляе найбольш адметныя літаратурныя падзеі з жыцця суседніх краінаў, еўрапейскага літаратурнага працэсу і агульнасусветнага. Выданне “Літаратурная Беларусь” трыбуна для незалежных беларускіх пісьменнікаў. Болей »

«Вайна нішто, галоўнае манеўры». Гэтую фразу чуў хіба што кожны, каму хоць адну гадзіну давялося адслужыць у савецкім войску. Хаця там, звычайна, служылі не менш двух гадоў. І гэтая фраза тады гучала з салдацкім, не зусім цэнзурным вымаўленнем. Але сэнс застаўся гэткі ж. Па вайсковаму просты, як стрэл, лаканічны, як загад, і максімальна набліжаны да рэчаіснасці. Дык вось, у Беларусі толькі што прайшлі вайсковыя вучэнні. І ўдзельнічалі ў... Болей »

У апошні час мяне не пакідаюць думы пра Расію — нашага вечнага спадарожніка і неадчэпнага сябра. Неадчэпнага, бо мы нібыта катаржнік і канваір — скаваныя наручнікамі. І нельга разняць іх, бо заржавеў ключ ад доўгага некарыстання ці ўвогуле згубіўся. I брыдуць цяпер двое небаракаў у часе і прасторы, і ўсё вымушаны рабіць разам, нават да ветру схадзіць. I ўсё адзін пра аднаго ведаюць наскрозь. Усё прадказальна без слоў і без доўгага розду... Болей »

Тады яму было столькі гадоў, колькі цяпер мне — 50, а мне, адпаведна, на 25 гадоў меней. Вось такая ў нас розніца ў часе, у чвэрць стагоддзя, у адно пакаленне. Прачытаў у «Нашай Ніве» віншаванне з 75-гадовым юбілеем Юрыя Хадыкі. Юрыя Хадыку я ведаю даўно, чвэрць стагоддзя, з 1988 года — па супольнай працы ў арганізацыйным камітэце Беларускага Народнага Фронта. Я з сімпатыяй і павагаю стаўлюся да Юрыя Хадыкі. Ён — беларускі інтэлектуал, ... Болей »

Не за гарамі пяцьсот гадоў нашаму кнігадруку. Начальства нават прапанавала загадзя зрабіць Мінск сталіцай міжнароднага года кнігі ў 2017-м. Калі Скарыну была важная проста Біблія друкаванымі літарамі — усё о’кей. Калі не менш важным было рабіць беларускія кнігі, то тут толькі нагода пусціць пыл у вочы, разрэкламаваць дасягненні нашага швяца-жняца-дудара. Як у выпадку з тым хакейным чэмпіянатам пахваліцца лядовымі палацамі. Болей »

Дзесяць гадоў таму — 22 чэрвеня — спачыў у вечнасці Васіль Быкаў, сумленне і гонар Беларусі. З таго дня сплыло шмат вады ў рацэ Лета, але галоўныя пытанні, якія непакоілі Васіля Быкава — грамадзяніна і творцу — засталіся нязменнымі. Увесь чэрвень у эфіры «Радыё Свабода» сябры, чытачы, даследчыкі творчасці Васіля Быкава разважалі пра тое, што са спадчыны народнага пісьменніка найбольш важнае сёння. «ЛБ» падае ніжэй некаторыя з тых прызн... Болей »

Янка Маўр (1883–1971), агульнапрызнаны «бацька» беларускай дзіцячай літаратуры, прыйшоў у яе ў другой палове 20-х гадоў ХХ ст. Ён працягнуў і замацаваў працэс «суверэнізацыі» дзіцячай літаратуры. Калі старэйшыя беларускія пісьменнікі Я. Колас, Я. Купала, З. Бядуля служылі як бы мастком паміж «дарослай» і дзіцячай літаратурамі, дык з прыходам Я. Маўра апошняя пачала выходзіць на самастойны шлях. Болей »