Гэтая кніга - працяг аповеду пра слынных людзей Беларусі, пачатага аўтарам у першым выданні аднайменнага твора. Сярод герояў - мовазнавец В.Кавалеўскі, мастакі К.Альхімовіч, І.Хруцкі, кампазітар А.Абрамовіч, паэты П.Багрым, Я.Лучына, пісьменнікі А.Абуховіч, Э.Ажэшка, вучоныя П.Шэйн, Э.Пякарскі і пра шмат іншых слаўных і таленавітых людзей нашай Бацькаўшчыны Więcej »

Гэтая кніга - першая з трох, што ідуць у адной повязі, пад адной назвай. У храналагічным парадку расказваецца пра знакамітых людзей Беларусі, якія на працягу стагоддзяў стваралі славу і гонар яе. Więcej »

Podejmując, nieśmiałą jeszcze próbę, zbudowania antologii prezentacji poetów języka ukraińskiego, zdaję sobie sprawę jak wiele potrzebuje ona dopowiedzeń i wyjaśnień. Rodziły się wątpliwości natury edytorskiej. Lepiszczem pozostało jednak Podlasie w historycznym kształcie. miejsce zamieszkania twórców: od Ziemi Bielskiej poczynając a kończąc na podlaskim cyplu w Holi, u wrót Chełmszczyzny, gdzie osiadł jeden z najwybitniejszych p... Więcej »

Беларуская лiтаратура развiвалася з вусных апавяданняу, народных жартаў, анекдотаў, сцэнак, маналогаў, дыялогаў, паданняў, легенд, казак, прыпавесцей. Яна жывiлася сокамi вуснапаэтычнай творчасцi народа, нiколi не парывала сувязi з фальклорам, што складаў i складае яе магутны пласт i станавы хрыбет. У народзе творы тыя часам i жылi, захоўваючыся, становячыся фальклорам, будучы неаддзельнымi ад фальклору. Więcej »

На працягу стагоддзяў беларуская лiтаратура дала свету больш, чым свет ведае пра яе. Яна развiвалася на агульначалавечых каштоўнасцях. У пошуках маральных асноў беларуская лiтаратура, як i расiйская, не мела, па словах Бялiнскага, cвaix сярэднiх вякоў. Лiтаратура Беларусi праходзiла свой паскораны шлях развiцця ў XIX - XX стагоддзi не толькi ў авалоданнi новымi жанрава-стылёвымi выяўленчымi мажлiвасцямi, паскораны шлях фармальных пошука... Więcej »

Мне радасна,што на каменні Знаёмай прызбы, з сосен новых, Пастаўлен дом. Зары праменні, Прарваўшчся праз сад вішнёвы, На шыбах ,быццам зайчаняты, Гуляюць,скачуць. Сярод хаты - Стол для частунку,для бяседы, А на сцяне - рог паляўнічы І стрэльбіна старога дзеда, І побач - з кнігамі паліца. Я ўзяў адну,без пераплёту, Відаць,шмат па руках хадзіла, Відаць,чыталася з ахвотай... "Мой родны кут,як ты мне мілы.." Więcej »

Я гэта люблю падарожжа, З якім і зраўняцца не можа Вандроўка ў любыя Таўрыды - У казачныя краявіды. А гэта - вандроўка праз сёлы, Праз край мой шырокі,вясёлы, Бясконцыя нівы,дубровы - У маю беларускую мову. У родную мову,якая Усімі вясёлкамі ззяе, Смалістымі пахне лясамі, Жывымі звініць галасамі. О,колькі яшчэ не адкрыта Адценняў у ёй і блакіту, Патрэбных народу,паэтам, Каштоўнай руды,самацветаў. Максім Танк Więcej »

Братцы мілыя, дзеці Зямлі-маткі маёй! Вам ахвяруючы працу сваю, мушу з вамі паразмаўляць трохі аб нашай долі-нядолі, аб нашай бацькавай спрадвечнай мове, каторую мы самі, дый не адны мы, а ўсе людзі цёмныя «мужыцкай» завуць, а завецца яна «беларускай». Я сам калісь думаў, што мова наша — «мужыцкая» мова, і толькі таго! З той пары я шмат дзе быў, шмат чаго бачыў і чытаў: і пераканаўся, што мова наша ёсьць такая ж людзкая і панская, як фр... Więcej »

Рассохлы парог хаты бацькаў пакінуць,каб ад долі ўцячы,-можаш. Туманны ўсход і пах ліпаў забыць,каб шумным асфальтам прайсціся,- можаш. Усмешку дзяцінства ды радасць жыцця пагасіць,каб далёкія мары наблізіць,- можаш. Слова- песню сваю ў пыл дарогі шпурнуць,каб хутчэй слупы верставыя міналі,- таксама можаш. А калі слязамі боль пакоціцца,калыханку матчыну ўспомні. Сакрат Яновіч Więcej »

Ільяная і жытнёвая. Сялянская. Баравая ў казачнай красе. Старажытная. Ты самая славянская. Светлая, як травы ў расе. Вобразная, вольная, пявучая, Мова беларуская мая! Дратавалі, здекваліся, мучылі... Ты жыла і ў працы і ў баях. Пра цябе, як сонечнае дзіва, І Купала, ды і ўсе мы снілі сны... Ад цябе, ласкавай і праўдзівай, Адракаюцца цяпер твае сыны. Пра народ мой, церпялівы, працавіты, Помняць партызанскія лясы... Хто за н... Więcej »