Геніюш Ларыса , нарадзілася 09.08.1910 г. у маёнтку Жлобаўцы Ваўпянскай воласці Гарадзенскага павета (цяпер Ваўкавыскі раён Гарадзенскай вобласці) у сялянскай сям'і. Ратуючыся ад першай сусветнай вайны, бацькі разам з дачкою пакінулі родныя мясціны. Вярнуліся дадому ў 1919 г. Скончыла Ваўкавыскую польскую гімназію (1928). У 1937 г. выехала ў Прагу, дзе жыў і вучыўся ва ўніверсітэце яе муж І.Геніюш. Уключылася ў жыццё беларускай эміграцы... Болей »

3 часоў сівой даўніны ходзяць у народзе легенды і падан-ні, якія нарадзіліся ў велічных нетрах Белавежскай пушчы, на берагах Нёмана, Дняпра, Віслы... Іх сабраў і запісаў куль-турны дзеяч нацыянальнай меншасці ў Польшчы, гісторык з Беластока, беларус Мікола Гайдук. Болей »

Зборнік „Мой родны кут" прызначаны ў асноўным для вучняў пачатковых школ, у якіх вывучаецца беларуская мова. Складаецца ён з двух раздзелаў. У першым раздзеле змешчаны вершы і апавяданнг нашых мясцоеых аўтараў, а тапсама фальклорныя творы. Тэматыпа вершаў разлічана як на малодшага, так і на старэйшіга чытача. У другую частку зборніка ўвайшлг артыкулы, прысвечаныя Беласточчыне, якія расказваюць аб засяленні падляшскгх зямель, аб гераічна... Болей »

Зборнік беларускіх народных казак прызначаны перш за ўсё для беларусаў, што жывуць за межамі рэспублікі ў іншых краінах (а іх каля 3 млн.), але хацелі б захаваць сваю сувязь з Айчынай, далучыц-ца да яе духоўных скарбаў і беларускай мовы. Болей »

Казка пра неразумнае мядзьведзяня вядомая дзецям усяго сьвету. Кніжка Алана Мілна была перакладзена свайго часу на розныя мовы сьвету. І, што праўда, дзеці ў Беларусі таксама ведалі гэтае медзьведзяня, але чыталі пра яго па-расейску (некаторыя, магчыма, па-польску). Рознымі кінастудыямі былі створаны мультыплікацыйныя фільмы, а песенькі і выказванні плюшавага героя сталі прыказкамі і прымаўкамі і ўвайшлі ў народны фальклор. Цяпер белару... Болей »

Мне радасна,што на каменні Знаёмай прызбы, з сосен новых, Пастаўлен дом. Зары праменні, Прарваўшчся праз сад вішнёвы, На шыбах ,быццам зайчаняты, Гуляюць,скачуць. Сярод хаты - Стол для частунку,для бяседы, А на сцяне - рог паляўнічы І стрэльбіна старога дзеда, І побач - з кнігамі паліца. Я ўзяў адну,без пераплёту, Відаць,шмат па руках хадзіла, Відаць,чыталася з ахвотай... "Мой родны кут,як ты мне мілы.." Болей »

Я гэта люблю падарожжа, З якім і зраўняцца не можа Вандроўка ў любыя Таўрыды - У казачныя краявіды. А гэта - вандроўка праз сёлы, Праз край мой шырокі,вясёлы, Бясконцыя нівы,дубровы - У маю беларускую мову. У родную мову,якая Усімі вясёлкамі ззяе, Смалістымі пахне лясамі, Жывымі звініць галасамі. О,колькі яшчэ не адкрыта Адценняў у ёй і блакіту, Патрэбных народу,паэтам, Каштоўнай руды,самацветаў. Максім Танк Болей »

Братцы мілыя, дзеці Зямлі-маткі маёй! Вам ахвяруючы працу сваю, мушу з вамі паразмаўляць трохі аб нашай долі-нядолі, аб нашай бацькавай спрадвечнай мове, каторую мы самі, дый не адны мы, а ўсе людзі цёмныя «мужыцкай» завуць, а завецца яна «беларускай». Я сам калісь думаў, што мова наша — «мужыцкая» мова, і толькі таго! З той пары я шмат дзе быў, шмат чаго бачыў і чытаў: і пераканаўся, што мова наша ёсьць такая ж людзкая і панская, як фр... Болей »

Рассохлы парог хаты бацькаў пакінуць,каб ад долі ўцячы,-можаш. Туманны ўсход і пах ліпаў забыць,каб шумным асфальтам прайсціся,- можаш. Усмешку дзяцінства ды радасць жыцця пагасіць,каб далёкія мары наблізіць,- можаш. Слова- песню сваю ў пыл дарогі шпурнуць,каб хутчэй слупы верставыя міналі,- таксама можаш. А калі слязамі боль пакоціцца,калыханку матчыну ўспомні. Сакрат Яновіч Болей »

Ільяная і жытнёвая. Сялянская. Баравая ў казачнай красе. Старажытная. Ты самая славянская. Светлая, як травы ў расе. Вобразная, вольная, пявучая, Мова беларуская мая! Дратавалі, здекваліся, мучылі... Ты жыла і ў працы і ў баях. Пра цябе, як сонечнае дзіва, І Купала, ды і ўсе мы снілі сны... Ад цябе, ласкавай і праўдзівай, Адракаюцца цяпер твае сыны. Пра народ мой, церпялівы, працавіты, Помняць партызанскія лясы... Хто за н... Болей »