|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Miejsce wydania: Białystok
Data wydania: 2000
Redaktor: Łatyszonek Oleg
Wydawca: Białoruskie Towarzystwo Historyczne
Wydawnictwo/ drukarnia: Offset-Print, Białystok
ISBN: 83-909009-3-9
Kategoria: Historia; Prawa człowieka; Społeczeństwo
Copyright © 2000 by Eugeniusz Mironowicz
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna); BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy); prywatny księgozbiór w Białymstoku (egzemplarz papierowy)
Numery inwentarzowe: BTH — [45], [46]
Informacje uzupełniające: Recenzenci prof. dr hab. Jerzy Tomaszewski, doc. dr hab. Piotr Madajczyk; Korekta Witalis Łuba; Opracowanie techniczne Aleksander Maksymiuk; Książka została opublikowana dzięki pomocy finansowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Przed analizą stosunku władzy PRL do mniejszości narodowych, autor dokonuje przeglądu polskiej myśli politycznej w poprzednim okresie (1900-1944). Wypływają z tego niekorzystne wnioski: „Jednym z nierozwiązanych problemów II Rzeczypospolitej była sprawa mniejszości narodowych”. Okres PRL-u Eugeniusz Mironowicz rozpatruje chronologicznie wyróżniając następujące okresy i ich problematykę: „Polska jako państwo jednolite narodowościowo” (1944-1947), „Sowietyzacja polityki narodowościowej” (1948-1954), „Partia przeciw dyskryminacji narodowościowej” (1955- 1958), „Co mniejszości mogą zdziałać dla umocnienia autorytetu partii?” (1959- 1966), „Integrować, mieć na oku…, asymilować” (1967- 1976). Chwiejność polityki narodowościowej władzy w PRL była niekorzystna zarówno dla mniejszości narodowych jak i dla państwa polskiego. Wszystkie grupy obywateli niepolskiej narodowości poniosły straty w wyniku przymusowych przesiedleń, emigracji lub asymilacji. Państwo straciło setki tysięcy – często najbardziej aktywnych- obywateli, którzy swoją pracą tworzyli duchowy i materialny dorobek kraju. Ale nie doprowadziło to likwidacji przesądów narodowościowych i ksenofobii. Równocześnie polskim uczniom zamiast wiedzy historycznej przedstawiano mitologię narodową.
Autorzy białoruscy: Mironowicz Eugeniusz
Wydawnictwa białoruskie: Беларускае Гістарычнае Таварыства
Katalog: Kamunikat.org | BTH | Прыватны кнігазбор
Wstęp Mniejszości narodowe w polskiej myśli politycznej (1900-1944) „Polska państwem jednolitym etnicznie” (1944-1947) Sowietyzacja polityki narodowościowej (1948-1954) Partia przeciw dyskryminacji narodowościowej (1955-1958) Co mniejszości mogą czynić ku chwale partii? (1959-1966) Integrować, nadzorować..., asymilować (1967-1976) Zakończenie Wykaz źródeł i literatury
Indeks osobowy Wykaz skrótów
уся кніга ў адным пліку
W państwach o systemach totalitarnych, jakimi były Związek Radziecki i III Rzesza, propaganda była bardzo ważnym elementem funkcjonowania aparatu państwowego. Oba systemy - komunistyczny i nazistowski - przywiązywały ogromną wagę do kontroli stanu świadomości i postaw politycznych obywateli. Niemiecki i radzieckie elity władzy dysponowały sporym doświadczeniem w manipulowaniu nastrojami społecznymi. Wojna niemiecko-radziecka stworzyła o... Więcej »
Eugeniusz Mironowicz jest wybitnym znawcą historii Białorusi XX i początków XXI wieku. Przedmiotem jego zainteresowań badawczych były najpierw współczesne dzieje Białorusinów w Polsce, zarówno międzywojennej, jak i powojennej. Niezwykle cenną pracą jest jego książka ”Wojna wszystkich ze wszystkimi. Białoruś 1941-1944”, którą uważam za najlepsze opracowanie dotyczące II wojny światowej na Białorusi. Eugeniusz Mironowicz jest wybitnym zna... Więcej »
Gdy w czasie I wojny światowej wojska pruskie i austro-węgierskie wdarły się na polskie tereny wchodzące w skład Cesarstwa Rosyjskiego, władze rosyjskie nawoływały do ucieczki przed zbliżającym się frontem. Ich propagandzie uległa głównie ludność prawosławna. Do czerwca 1916 roku z opuszczonych przez wojska rosyjskie zachodnich guberni Cesarstwa Rosyjskiego uciekło na wschód 2 750 000 osób – najwięcej, bo ponad milion, z guberni grodzie... Więcej »
Białoruś podczas okupacji niemieckiej w latach 1941-1944 stała się polem trzyletniej konfrontacji kilku racji państwowych i narodowych. Wszystkie walczące strony na miarę swoich możliwości zmuszały miejscową ludność do posłuszeństwa za pomocą terroru i przemocy. Grabież mienia należącego do mieszkańców stała się zjawiskiem powszechnym. Najwięcej ofiar przyniosło starcie dwóch totalitaryzmów – komunistycznego i faszystowskiego, z których... Więcej »
W pierwszych latach po rozpadzie ZSRR w polityce białoruskiej największe znaczenie miały stosunki z Rosją, Polską, Ukrainą, Niemcami i Chinami. Z Ukrainą łączyło Białoruś podobieństwo losów i problemów. Pierwsze porozumienie wybijających się na niepodległość republik radzieckich zawarto 29 grudnia 1990 r. Powołując się na deklarację suwerenności Ukrainy Radzieckiej z 16 lipca 1990 r. i Białorusi Radzieckiej z 27 lipca 1990 r. obie repub... Więcej »
Prof. dr hab. Eugeniusz Mironowicz, kierownik Katedry Polityki Międzynarodowej Instytutu Historii i Nauk Politycznych Uniwersytetu w Białymstoku. Specjalizuje się w badaniach problemów narodowościowych i stosunków międzynarodowych w Europie Wschodniej oraz najnowszej historii Białorusi. Autor ponad stu publikacji naukowych, w tym m.in. książek: Historia państw świata XX wieku. Białoruś, Warszawa 1999 (2007); Polityka narodowościowa PRL,... Więcej »
Białoruś jako stosunkowo młode państwo nie miała bogatych tradycji dyplomatycznych. W XX wieku próbowała je budować Białoruska Republika Ludowa powstała w marcu 1918 r., lecz państwowość ta nigdy nie osiągnęła statusu powszechnie uznanego podmiotu prawa międzynarodowego i przetrwała zaledwie półtora roku, stale okupowana przez obce wojska. Rząd BRL nigdy nie pełnił suwerennej władzy na terytorium, które zostało zdefiniowane jako etnogra... Więcej »
Polska w okresie międzywojennym była jednym z państw w Europie posiadających największy odsetek mniejszości narodowych. Ponad 11 mln ludzi, około 35 proc. obywateli, posługiwało się w życiu codziennym innym językiem niż polski . Najliczniejsze narody mieszkające w granicach II Rzeczypospolitej to Ukraińcy (5,1 mln), Żydzi (3,1), Białorusini (2,0 mln), Niemcy (0,8 mln). Białorusini i Ukraińcy u schyłku pierwszej wojny światowej podejmowa... Więcej »
Historia Białorusi na tle historii innych sąsiadów Polski zajmuje wyjątkowo mało miejsca w polskiej historiografii. W podręcznikach szkolnych nie ma na przykład wzmianki o Państwie Połockim, które skutecznie opierało się integracji w ramach średniowiecznego mocarstwa zwanego Rusią Kijowską. Przez kilka stuleci Białoruś była częścią Rzeczpospolitej. W świadomości Polaków Wielkie Księstwo litewskie często jest utożsamiane wyłącznie jako ... Więcej »
Podręcznik historii Białorusi Eugeniusza Mironowicza jest adresowany do licealistów, przede wszystkim Białorusinów. Oni bowiem powinni poznać swe historyczne korzenie. Licealistom Polakom może on ułatwić uwolnienie się spod władzy mitów, stereotypów i uprzedzeń, jakie narosły wobec Białorusinów - narodu Polakom bliskiego nie tylko w sensie geograficznym. Na żadnym bowiem pograniczu dzieje sąsiadujących narodów nie przeplatały się tak ci... Więcej »
