Яўген Мірановіч у 1980 годзе закончыў гісторыю на Факультэце Гуманітарных Навук Філіялу Варшаўскага Ўнівэрсытэту ў Беластоку. Пасьля працаваў настаўнікам гісторыі ў сярэдніх школах. Доктарскую дысэртацыю на тэму Беларуская нацыянальная меншасьць у Народнай Польшчы 1944-1949 (Białoruska mniejszość narodowa w Polsce Ludowej 1944-1949) абараніў у 1990 г. на Факультэце Журналістыкі й Палітычных Навук Варшаўскага Ўнівэрсытэту, а габілітацыйную працу „Нацыянальная палітыка Польскай Народнай Рэспублікі” (Polityka narodowościowa PRL) ў 2000 годзе на Факультэце Гістарычных Навук Варшаўскага Ўнівэрсытэту.
У гадох 1992-1997 быў галоўным рэдактарам Тыднёвіка Беларусаў у Польшчы „Ніва”. Зараз зьяўляецца прафэсарам Ўнівэрсытэту ў Беластоку ды рэдактарам Беларускага Гістарычнага Зборніка (Białoruskie Zeszyty Historyczne).
Ягоныя кнігі: Беларусы ў Польшчы (Białorusini w Polsce 1944-1949, Warszawa 1993); Нацыянальныя меншасьці ў Польшчы — суаўтар (Mniejszości narodowe w Polsce, Warszawa 1998); Гісторыя дзяржаваў сьвету ў XX ст. Беларусь (Historia państw świata w XX wieku. Białoruś, Warszawa 1999); Навейшая гісторыя Беларусі, Беласток 2000, Нацыянальная палітыка Польскай Народнай Рэспублікі (Polityka narodowościowa PRL, Białystok 2000); падручнік для агульнаадукацыйных ліцэяў Гісторыя Беларусі ІX-XX ст.ст. (Historia Białorusi IX-XX w., Białystok 2001); падручнік для студэнтаў Гісторыя Беларусі ад паловы XVІІІ да канца XX ст. (Historia Białorusi od połowy XVIII do końca XX wieku, Białystok 2002), ды 60 іншых навуковых публікацыяў.
У сумеснай кнізе беларускіх дасьледчыкаў зь Беластоку разглядаюц-ца асноўныя моманты гісторыі Беларусі апошніх трох стагодзьдзяў. Шмат увагі прысьвечана падзеям на даўнім Падляшшы і больш позьняй Беласточчыне, якая зьявілася пад канец XVIII ст., разам з падзеламі Рэчы Паспалітай, сышрша як прускі дэпартамэнт, а пасьля як расейская вобласьць. Аўтары, нягледзячы на тое, што жывуць і працуюць у Полыпчы, адстойваюць перш за ўсё беларускі пу... Болей »
W państwach o systemach totalitarnych, jakimi były Związek Radziecki i III Rzesza, propaganda była bardzo ważnym elementem funkcjonowania aparatu państwowego. Oba systemy - komunistyczny i nazistowski - przywiązywały ogromną wagę do kontroli stanu świadomości i postaw politycznych obywateli. Niemiecki i radzieckie elity władzy dysponowały sporym doświadczeniem w manipulowaniu nastrojami społecznymi. Wojna niemiecko-radziecka stworzyła o... Болей »
Eugeniusz Mironowicz jest wybitnym znawcą historii Białorusi XX i początków XXI wieku. Przedmiotem jego zainteresowań badawczych były najpierw współczesne dzieje Białorusinów w Polsce, zarówno międzywojennej, jak i powojennej. Niezwykle cenną pracą jest jego książka ”Wojna wszystkich ze wszystkimi. Białoruś 1941-1944”, którą uważam za najlepsze opracowanie dotyczące II wojny światowej na Białorusi. Eugeniusz Mironowicz jest wybitnym zna... Болей »
Gdy w czasie I wojny światowej wojska pruskie i austro-węgierskie wdarły się na polskie tereny wchodzące w skład Cesarstwa Rosyjskiego, władze rosyjskie nawoływały do ucieczki przed zbliżającym się frontem. Ich propagandzie uległa głównie ludność prawosławna. Do czerwca 1916 roku z opuszczonych przez wojska rosyjskie zachodnich guberni Cesarstwa Rosyjskiego uciekło na wschód 2 750 000 osób – najwięcej, bo ponad milion, z guberni grodzie... Болей »
„Historia Białorusinów Podlasia” przedstawia dzieje odłamu narodu białoruskiego, poczynając od czasów, kiedy nie było jeszcze ani imienia Białorusini, ani nazwy Podlasie. Jednakże Białorusini to tylko uściślające określenie odwiecznych mieszkańców tych ziem, Rusinów. Również ziemie w przyszłości nazwane Podlasiem od wieków stanowiły pewną całość — jako ziemia brzeska, a potem ziemia brzesko-drohicka. Nazwa „Biała Ruś” pojawia się jako A... Болей »
Białoruś podczas okupacji niemieckiej w latach 1941-1944 stała się polem trzyletniej konfrontacji kilku racji państwowych i narodowych. Wszystkie walczące strony na miarę swoich możliwości zmuszały miejscową ludność do posłuszeństwa za pomocą terroru i przemocy. Grabież mienia należącego do mieszkańców stała się zjawiskiem powszechnym. Najwięcej ofiar przyniosło starcie dwóch totalitaryzmów – komunistycznego i faszystowskiego, z których... Болей »
W pierwszych latach po rozpadzie ZSRR w polityce białoruskiej największe znaczenie miały stosunki z Rosją, Polską, Ukrainą, Niemcami i Chinami. Z Ukrainą łączyło Białoruś podobieństwo losów i problemów. Pierwsze porozumienie wybijających się na niepodległość republik radzieckich zawarto 29 grudnia 1990 r. Powołując się na deklarację suwerenności Ukrainy Radzieckiej z 16 lipca 1990 r. i Białorusi Radzieckiej z 27 lipca 1990 r. obie repub... Болей »
Prof. dr hab. Eugeniusz Mironowicz, kierownik Katedry Polityki Międzynarodowej Instytutu Historii i Nauk Politycznych Uniwersytetu w Białymstoku. Specjalizuje się w badaniach problemów narodowościowych i stosunków międzynarodowych w Europie Wschodniej oraz najnowszej historii Białorusi. Autor ponad stu publikacji naukowych, w tym m.in. książek: Historia państw świata XX wieku. Białoruś, Warszawa 1999 (2007); Polityka narodowościowa PRL,... Болей »
Białoruś jako stosunkowo młode państwo nie miała bogatych tradycji dyplomatycznych. W XX wieku próbowała je budować Białoruska Republika Ludowa powstała w marcu 1918 r., lecz państwowość ta nigdy nie osiągnęła statusu powszechnie uznanego podmiotu prawa międzynarodowego i przetrwała zaledwie półtora roku, stale okupowana przez obce wojska. Rząd BRL nigdy nie pełnił suwerennej władzy na terytorium, które zostało zdefiniowane jako etnogra... Болей »
Кніга беластоцкага гісторыка Яўгена Мірановіча "Беларусы ў Польшчы. 1918-1949 гг." — гэта дапрацаваная, папраўленая вэрсія доктарскай дысэртацыі гісторыка, якая пабачыла сьвет у 1993 годзе ў прэстыжным варшаўскім выдавецтве Польскай Акадэміі навук. Болей »