W państwach o systemach totalitarnych, jakimi były Związek Radziecki i III Rzesza, propaganda była bardzo ważnym elementem funkcjonowania aparatu państwowego. Oba systemy - komunistyczny i nazistowski - przywiązywały ogromną wagę do kontroli stanu świadomości i postaw politycznych obywateli. Niemiecki i radzieckie elity władzy dysponowały sporym doświadczeniem w manipulowaniu nastrojami społecznymi. Wojna niemiecko-radziecka stworzyła o... Болей »

Eugeniusz Mironowicz jest wybitnym znawcą historii Białorusi XX i początków XXI wieku. Przedmiotem jego zainteresowań badawczych były najpierw współczesne dzieje Białorusinów w Polsce, zarówno międzywojennej, jak i powojennej. Niezwykle cenną pracą jest jego książka ”Wojna wszystkich ze wszystkimi. Białoruś 1941-1944”, którą uważam za najlepsze opracowanie dotyczące II wojny światowej na Białorusi. Eugeniusz Mironowicz jest wybitnym zna... Болей »

Gdy w czasie I wojny światowej wojska pruskie i austro-węgierskie wdarły się na polskie tereny wchodzące w skład Cesarstwa Rosyjskiego, władze rosyjskie nawoływały do ucieczki przed zbliżającym się frontem. Ich propagandzie uległa głównie ludność prawosławna. Do czerwca 1916 roku z opuszczonych przez wojska rosyjskie zachodnich guberni Cesarstwa Rosyjskiego uciekło na wschód 2 750 000 osób – najwięcej, bo ponad milion, z guberni grodzie... Болей »

Białoruś podczas okupacji niemieckiej w latach 1941-1944 stała się polem trzyletniej konfrontacji kilku racji państwowych i narodowych. Wszystkie walczące strony na miarę swoich możliwości zmuszały miejscową ludność do posłuszeństwa za pomocą terroru i przemocy. Grabież mienia należącego do mieszkańców stała się zjawiskiem powszechnym. Najwięcej ofiar przyniosło starcie dwóch totalitaryzmów – komunistycznego i faszystowskiego, z których... Болей »

W pierwszych latach po rozpadzie ZSRR w polityce białoruskiej największe znaczenie miały stosunki z Rosją, Polską, Ukrainą, Niemcami i Chinami. Z Ukrainą łączyło Białoruś podobieństwo losów i problemów. Pierwsze porozumienie wybijających się na niepodległość republik radzieckich zawarto 29 grudnia 1990 r. Powołując się na deklarację suwerenności Ukrainy Radzieckiej z 16 lipca 1990 r. i Białorusi Radzieckiej z 27 lipca 1990 r. obie repub... Болей »

Prof. dr hab. Eugeniusz Mironowicz, kierownik Katedry Polityki Międzynarodowej Instytutu Historii i Nauk Politycznych Uniwersytetu w Białymstoku. Specjalizuje się w badaniach problemów narodowościowych i stosunków międzynarodowych w Europie Wschodniej oraz najnowszej historii Białorusi. Autor ponad stu publikacji naukowych, w tym m.in. książek: Historia państw świata XX wieku. Białoruś, Warszawa 1999 (2007); Polityka narodowościowa PRL,... Болей »

Białoruś jako stosunkowo młode państwo nie miała bogatych tradycji dyplomatycznych. W XX wieku próbowała je budować Białoruska Republika Ludowa powstała w marcu 1918 r., lecz państwowość ta nigdy nie osiągnęła statusu powszechnie uznanego podmiotu prawa międzynarodowego i przetrwała zaledwie półtora roku, stale okupowana przez obce wojska. Rząd BRL nigdy nie pełnił suwerennej władzy na terytorium, które zostało zdefiniowane jako etnogra... Болей »

Polska w okresie międzywojennym była jednym z państw w Europie posiadających największy odsetek mniejszości narodowych. Ponad 11 mln ludzi, około 35 proc. obywateli, posługiwało się w życiu codziennym innym językiem niż polski . Najliczniejsze narody mieszkające w granicach II Rzeczypospolitej to Ukraińcy (5,1 mln), Żydzi (3,1), Białorusini (2,0 mln), Niemcy (0,8 mln). Białorusini i Ukraińcy u schyłku pierwszej wojny światowej podejmowa... Болей »

Historia Białorusi na tle historii innych sąsiadów Polski zajmuje wyjątkowo mało miejsca w polskiej historiografii. W podręcznikach szkolnych nie ma na przykład wzmianki o Państwie Połockim, które skutecznie opierało się integracji w ramach średniowiecznego mocarstwa zwanego Rusią Kijowską. Przez kilka stuleci Białoruś była częścią Rzeczpospolitej. W świadomości Polaków Wielkie Księstwo litewskie często jest utożsamiane wyłącznie jako ... Болей »

Перад тым, як аналізаваць палітыку Польскай Народнай Рэспублікі (ПНР) у справе нацыянальных мяншыняў, аўтар робіць агляд польскай палітычнай думкі ў папярэдні пэрыяд (1900—1944). Выснова гісторыка несуцяшальная: “Адной зь нявырашаных праблемаў ІІ Рэчы Паспалітай была справа нацыянальных мяншыняў”. Эпоху ПНР Яўген Мірановіч разглядае праз наступныя храналягічныя пэрыяды: “Польшча як этнічна аднародная дзяржава” (1944—1947); “Саветызацыя ... Болей »