Miejsce wydania: Мінск
Data wydania: 2006
Wydawca: Uniwersytet Warszawski, Беларускі дзяржаўны універсітэт, Польскі інстытут у Мінску
Kategoria: Kultura; Wiedza o literaturze
Copyright © 2006 by Мікола Хаўстовіч
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna)
UKD: 883.2(09)(082)
Informacje uzupełniające: Навуковы рэдактар прафесар Аляксандар Баршчэўскі; Рэцэнзенты: доктар філалагічных навук Міхась Тычына, кандыдат філалагічных навук Язэп Янушкевіч; Выданне дафінансавана Польскім Інстытутам у Мінску (дырэктар Цэзары Карпіньскі)
Chociaż badania literatury białoruskiej mają już swoją dawną i trwałą tradycję, to do dzisiaj autorstwo niektórych utworów, które wchodzą do chrestomatii do nauki literatury białoruskiej XIX wieku, jest niepewne. Praca Mikoły Chaustowicza „Ajczyna zdaloku i zblisku” (ojczyzna z daleka i z bliska) jest próbą odszukania i przeanalizowania „ciemnych plam” literatury białoruskiej XIX wieku, a przede wszystkim próbą rozwiania „mitów” stworzonych pod wpływem ideologemów, które istniały w przeszłości. Uczony proponuje, wychodząc z pobocznych danych, inną metodę poznawania literatury białoruskiej tamtych czasów. Interesując się twórczością nie tylko piszących po białorusku literatów z Białorusi, Mikoła Chaustowicz dowodzi, że autorem podręcznikowego wiersza „Zajhraj, zajhraj, chłopcza…” nie jest słabo wykształcony Puluk Bahrym, a polskojęzyczny poeta Ignacy Jackowski.
Autorzy białoruscy: Хаўстовіч Мікола
Katalog: Kamunikat.org
3 сярэдзіны 1850-х гг. мы назіраем імклівае развіццё беларускамоўнае літаратуры. Папярэднія дзесяцігодцзі падрыхтавалі той неабходны грунт, на якім выраслі класічныя творы айчыннага пісьменства. Вядома, адраджэнню “новае, славянскага роду літаратуры” паспрыяла агульная грамадска-палі-тычная сітуацыя ў імперыі, рост свядомасці люду (пакуль яшчэ люду, а не народу), які вуснамі адукаваных прадстаўнікоў (шляхціцаў-інтэлігентаў, што ўрэшце з... Więcej »
Мы не можам пагадзіцца (асабліва з першаю часткаю выказвання) з тым, што нядаўна напісаў адзін з модных сённяшніх літаратараў: “Бела-рускія гістарычныя міты даўно ўжо створаныя, ідзе працэс іх рэвізіі, героі праслаўленыя і названыя, гістарычная літаратура напісаная. Цяпер насьпеў час гаварыць пра тых, хто быў выкрасьлены і забыты ў гарачцы нацыя-нальнага будаўніцтва. Пра габрэйскую спадчыну Беларусі, напрыклад. Пра ўсіх тых, хто павязан... Więcej »
Пра стварэнне навуковай гісторыі беларускае літаратуры шырока пачалі гаварыць у сярэдзіне 1920-х гг. Вядома, варта памятаць пра першыя крокі ў гэтым кірунку Рамуальда Зямкевіча (1881–1944), Сяргея Палуяна (1890–1910) і Максіма Багдановіча (1891–1917), якія, аднак, былі адно спробамі ахарактарызаваць літаратурны працэс мінулага. Нявырашанай засталася праблема і пасля таго, як у 1919–1922 гг. з’явіліся працы Яўхіма Карскага (1860–1931), М... Więcej »
У трэці том Даследаванняў і матэрыялаў увайшлі асобныя тэксты, якія датычаць жыцця і творчасці двух літаратараў канца ХІХ – пачатку ХХ стст. Аляксандра Ельскага і Ядвігіна Ш. Узноўлена тут таксама славутая “Biełarusskaja Chrestomatija” Браніслава Эпімаха-Шыпілы. Беларускамоўныя творы і матэрыялы падаюцца ў адпаведнасці з першапублікацыямі ці рукапісамі з захаваннем усіх асаблівасцяў друку ці пісоўні арыгіналу; польскамоўныя тэксты друку... Więcej »
Планавалася, што ў другі том “Даследаванняў і матэрыялаў”, апрача раздзела Ананімная літаратура, увойдуць тэксты і дакументы, датычныя жыцця і творчасці Яна Чачота, Гераніма Марцінкевіча, Эдварда Жалігоўскага, Аляксандра Ельскага і Альгерда Абуховіча. Аднак спакваля аб’ём першага раздзела павялічыўся на столькі, што давялося адмовіцца ад першапачатковае задумы. Мы палічылі патрэбным засяродзіць увагу на асобных ананімных творах другой п... Więcej »
Наша выданне прысвечана асобным старонкам жыцця і творчасці літаратараў Беларусі XVIII–XIX стст. Зважаючы на тое, што найбольшую вартасць заўсёды маюць не нататкі даследчыка пра пісьменніка, а перад усімягоныя творы ды іншыя матэрыялы, якія апавядаюць пра яго, значная ўвага надаецца менавіта публікацыі невядомых ці малавядомых тэкстаў–паэзіі, публіцыстыкі, карэспандэнцыі і інш. А гэта тым больш важна, што мы, гісторыкі Новай беларускай ... Więcej »
Пад найменнем “беларуская літаратура” мы павінны разумець усю літаратуру беларускага народа, г. зн. прыгожае пісьменства ад пачатку ХІ ст. да нашых дзён. За гэты час шмат разоў і карэнным чынам змяняліся гістарычныя ўмовы жыцця беларускага народа, але, думаецца, абавязкова захоўвалася духоўная сувязь з мінулым, у большай або меншай ступені заўсёды ўлічваўся мастацкі вопыт папярэднікаў. Развіццё беларускага літаратуразнаўства дазволіла ў... Więcej »
22 listopada 1856 roku zmarł na wygnaniu w guberni archangielskiej Romuald Padbereski, wydawca, publicysta, krajoznawca i folklorysta. Urodził się w Wilnie, gdzie ukończył gimnazjum, a potem studiował na Uniwersytecie Moskiewskim. Wiele lat mieszkał w Petersburgu. Wydawał różne czasopisma i almanachy, ale największe uznanie zdobył wydaniem utworu Jana Barszczwskiego „Szlachcic Zawalnia albo Biełaruś u fantastycznych apowiedach”. W 1850 ... Więcej »
Упершыню ў беларускім літаратуразнаўстве даследуецца спецыфіка мастацкага метаду Яна Баршчэўскага, вытокі і эвалюцыя мастацкай умоўнасці ў яго творчасці. У манаграфіі арганічна спалучаны панарамны разгляд твораў пісьменніка і мастацкая інтэрпрэтацыя найбольш значных тэкстаў Кніга разлічана на літаратуразнаўцаў, выкладчыкаў і студэнтаў філалагічных і культуралагічных спецыяльнасцяў ВНУ. Więcej »
„Na parozie zabytaj światyni” (na progu zapomnianej świątyni) - monografia Mikoły Chaustowicza poświęcona twórczości i literacko – artystycznemu symbolizmowi „ojca literatury białoruskiej”, Jana Barszczewskiego. Właśnie Jan Barszczewski jako pierwszy opiewa Białoruś, a nie Litwę, jak Adam Mickiewicz i inni filomaci i filareci. Mikoła Chaustowicz dogłębnie bada prozę tego pisarza, autora bodaj najbardziej mistycznego utworu o Białorusi „... Więcej »