У міжваенны перыяд Вільня была культурнай сталіцай беларусаў у ІІ Рэчы Паспалітай. Там знаходзілася большасць інтэлігенцыі, праўленні большасці арганізацый, гімназія, выдавецтвы, рэдакцыі часопісаў, банк, тэатр і найважнейшае — квітнела грамадска-палітычнае жыццё. Паводле афіцыйных статыстычных даных у Вільні пражывала некалькі тысяч беларусаў. Аднак праглядаючы дакументы, якія знаходзяцца ў Цэнтральным літоўскім архіве, можа скласціся ... Więcej »

Ну вось і дачакаліся. Выбары ў Палату Прадстаўнікоў Рэспублікі Беларусь прызначаныя. І сама галоўнае, што на той дзень і нават на той год, што на гэты раз і прагназавалася. І так, як таго патрабуе канстытуцыя. Праўда, гэта нікога не здзівіла, і не заінтрыгавала. Бо даўно ўсім на свеце вядома як гэтыя выбары пройдуць, і каго „абярэ” сваімі прадстаўнікамі беларускі народ. Ужо зараз, амаль без памылак, кожны больш-менш палітычна арыентаван... Więcej »

Тэма Вялікай Айчыннай вайны стала ў гэтым годзе адной з дамінуючых на беларускай дзяржаўнай тэлевізіі. Хіба толькі беларускі галоўнакамандуючы Лукашэнка можа канкураваць з ёй па часе паказу на блакітных экранах Беларускага тэлебачання і па колькасці нагадванняў аб ім тэлевядучых. Песні ваенных часоў, навіны пра продаж тэлевізараў па зніжаных коштах для ветэранаў, паказ пампезных святкаванняў Дня Незалежнасці Рэспублікі Беларусь такога м... Więcej »

27 ліпеня 1990 года Вярхоўным Саветам была прынята Дэкларацыя аб дзяржаўным суверэнітэце Рэспублікі Беларусь. Савецкая перабудова скончылася, пачаўся сутнасна новы адлік. Упершыню пасля 25 сакавіка 1918 года Беларусь абвясціла дзяржаўную незалежнасць. Гэтыя чатырнаццаць гадоў можна выразна падзяліць на два перыяды — да 1994 года (усталяванне дзяржаўных інстытутаў) і пасля (знішчанне незалежнасці краіны). Можна ў якасці падзелу ўзяць і 1... Więcej »

Дзесяць год таму, у ліпені 1994 года, беларускі народ абраў першага ў сваёй гісторыі прэзідэнта краіны. Упэўнена перамогшы ў другім туры Вячаслава Кебіча, гэтую пасаду заняў Аляксандр Лукашэнка. Яго перадвыбарныя абяцанні практычна нічым не адрозніваліся ад дэмагогіі Кебіча — аднавіць разбураныя эканамічныя сувязі, увесці расійскі рубель, інтэгравацца з Расіяй... Здаецца вельмі парадаксальным, што ў той час, калі беларускі народ абраў ш... Więcej »

Ужо на пачатку 80-х гадоў дваццатага стагоддзя ў БССР канчаткова сфармаваўся клас беларуска-савецкай наменклатуры. Два дзесяцігоддзі да таго не зусім было зразумела, якія галоўныя прыярытэты сваёй палітыкі ён абярэ. Калі ў той жа Балтыі мясцовыя наменклатуры зберагалі свае нацыянальныя адметнасці і каштоўнасці — мову, культурную і духоўную спадчыну, то ў Беларусі маскоўскія ўплывы былі куды мацнейшымі. Гэта тлумачылася мноствам фактараў... Więcej »

— У першы клас гімназіі запісалася ўжо сем асоб, — кажа Аліна Ваўранюк, настаўніца беларускай мовы ў Беластоку. Хоць лік першакласнікаў-гімназістаў сціплы — усё ж поспех. Большасць іх не хадзіла ў „чацвёрку”. Дарэчы, у гэтай узроставай групе, як ніколі, былі праблемы з арганізаваннем урокаў. Працягам шасці гадоў родную мову ў ПШ н-р 4 вывучалі толькі тры вучаніцы. Аднак не колькасць тут важная! Дзяўчаты ўсе (на чатыры асобы ў класе) атр... Więcej »

Кожны, хто сочыць за палітычным жыццём у Польшчы, даўно заўважыў адсутнасць Яцка Кураня. Хварэў некалькі гадоў, часцей прабываючы ў шпіталі чым дома. Вестка пра смерць Кураня шмат каму прыпомніла, як выглядаў свет палітыкі з яго ўдзелам. Яцэк Курань, хаця ўвасабляў ідэйнасць рэвалюцыянера, мяняць рэчаіснасць імкнуўся шляхам маральнага ўздзеяння на тых, якіх лічыў вінаватымі ў несправядлівасці ці крыўдзе грамадству. Ад маладосці да канца... Więcej »

Развітальная сустрэча выпускнікоў Гайнаўскага белліцэя з настаўнікамі і малодшымі сябрамі адбылася 9 чэрвеня з удзелам бацькоў і многіх гасцей. Найлепшыя па вучобе ліцэісты атрымалі ўзнагароды, а іх бацькі пахвальныя граматы з падзякай за добрае выхаванне. Усе белліцэісты паспяхова здалі экзамены на атэстат сталасці і толькі за выключэннем некаторых, маюць намер вучыцца ў вышэйшых навучальных установах. — Вы паказалі сваю сталасць і доб... Więcej »

У апошні дзень траўня на радыё „Zet” вядомая журналістка Моніка Алейнік спытала Леха Качынскага, што маюць думаць пра сваю дзяржаву грамадзяне, калі адначасова няма ўрада, прэзідэнт акампраметаваны абвінавачаннем у злачынстве, а парламент цалкам ашалеў. Адказ на такое пытанне, вядома, у палітыкаў бывае адзін — вінаватыя нашы палітычныя канкурэнты. Аднак само пытанне адлюстроўвала стан свядомасці асоб найлепш зарыентаваных у ходзе дзяржа... Więcej »