Дарога Івонкі Сурвіллы – пілігрымка ад стаўпецкага Засульля да канадзкага Таронта, ад дзяўчынкі да выдатнай беларускай мастачкі і Старшыні Рады БНР. Як і кожная дарога жыцьцё Івонкі Сурвіллы перакрыжоўвалася ці зьлівалася са шляхамі выдатных беларусаў, якія з-за акупацыі іх Бацькаўшчыны вымушаныя былі зьбегчы з роднай Беларусі. На старонках успамінаў можна сустрэць і грамадзкіх, і культурных, і рэлігійных дзеячоў беларускага замежжа. Мікола Абрамчык, Віцэнт Жук-Грышкевіч, айцец Леў Гарошка і біскуп Мікалай і вядома і Янка Сурвілла, зь якім Богам было наканавана правесьці разам усё жыцьцё. Спадарыня Сурвілла прыгадвае пра сваё дзяцінства, выгнаньне, навуку, каханьне, якое яе прывяло ў далёкую Гішпанію. Важнае мейсца адведзена і грамадзкай дзейнасьці аўтаркі, якая няспынна працуе для беларускай справы. І якраз беларуская справа прыводзіць яе праз 48 гадоў выгнаньня ў родныя мясьціны ўжо пасьля атрыманьня Беларусьсю незалежнасьці. Дарога Івонкі Сурвіллы – гісторыя шчырай беларускі, што апыулася па-за межамі Радзімы і не згубіла зь ёй сувязь.