Беларускія гісторыкі на Kamunikat.org

Сапач Тацяна, Няхай не пакіне нас Восень

Няхай не пакіне нас Восень

Вершы

Сапач Тацяна

Месца выхаду: Мінск

Дата выхаду: 2008

Рэдактар: Пятровіч Барыс

Мастацкі рэдактар: Мацур Генадзь

Выдавецкая сэрыя: Бібліятэчка часопісу Дзеяслоў

Выдавецтва/ друкарня: Медисонт

Памеры: 76с.

ISBN: 978-985-6887-05-8

Катэгорыя: Мастацкая літаратура

Copyright © 2008 by Тацяна Сапач, Дзеяслоў

Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)

Вершы “ветранай жанчыны” (У. Арлоў) Тацяны Сапач завяршаюць залатое ХХ стагоддзе беларускай паэзіі. Тацяна Сапач, паэтка, журналістка, перакладчыца. Нарадзілася 26 жніўня 1962 году ў вёсцы Маркава (Маладэчанскі раён), скончыла журфак БДУ. У войску не служыла, замест гэтага выйшла замуж, нарадзіла дачку, працавала на Берасьцейскай і Гомельскай тэлестудыях (1982-87). Заснавальніца і аўтарка культуралагічнай праграмы “Альбаросіка” на Беларусім радыё (1987-89), супрацоўніца радыё “Балтыйскія Хвалі” (2000-2001), адная з аўтарак перадачы “Палітычная геаграфія” на Радыё Свабода (з 2005), рэдактарка і аўтарка праграмы “Віленскі сшытак” на Літоўскай нацыянальнай тэлевізіі (з 1991), аўтарка літаратурных перакладаў з літоўскай і польскай моваў. Жыве ў Вільні. У 1992 годзе выйшаў зборнік паэзіі “Восень”.

Беларускія аўтары: Сапач Тацяна

Выдавецкія сэрыі: Бібліятэчка часопісу Дзеяслоў

Каталёг: Kamunikat.org | Прыватны кнігазбор

Глядзець/ спампаваць гэты разьдзел/ артыкул... Уся кніга ў адным файле

Варта пазнаёміцца:

Гаспадыня восеньскага дому

Сапач Тацяна

Дзівосныя вершы Тацяны Сапач уяўляюць сабой дасканалую музыку слоў і завяршаюць залатое XX стагодзьдзе беларускай паэзіі. У кнігу ўвайшлі ўсе вядомыя паэтычныя творы, а таксама пераклады сучаснай літоўскай і польскай паэзіі, эсэ, інтэрвію, фрагмэнты электроннай перапіскі. Болей »


Сапач Тацяна, Восень

Восень

Вершы

Сапач Тацяна

О, бераг блізкі, непадступны бераг! — / за стромаю, за хмараю хмызоў, / за шэрай, нібы неба, шумнай рэчкай... / ...Вядуць усе гасьцінцы і сьцяжыны / туды, дзе цераз рэчку гразкі брод — / там па калена. / Там раней прайшлі. / А я умею плаваць адмыслова. (Паэзія) Болей »