Dziesięć opowiadań Michała Androsiuka jak dziesięć listów z przeszłości, które autor napisał, zaadresował, zalegalizował znaczkami i gorliwie wrzucił do skrzynki. Ale te zostały odłożone w niewłaściwe miejsce przez stażystę zakochanego w konduktorce z pociągu, którym jeździł do pracy, i zapodziały się na dziesięciolecia. Dziś jako kierownik, przygotowując placówkę do likwidacji, natknął się na nie i przypomniał sobie ów dzień sprzed ćwi... Болей »

Michał Androsiuk, autor cenionych utworów prozatorskich: zbiorów opowiadań i powieści, pisze w języku białoruskim i polskim. Mieszka w Hajnówce i w Wojnówce (wieś tuż pod polsko-białoruską granicy). Wydał opowiadania „Miascowa grawitacja" (2004), „Firma” (2006), powieści „Biały koń" (2006), „Wagon drugiej klasy" (2010), „Krzyżyk" (2015). W 2019 roku w konkursie na najlepszy książkę wydaną w języku białoruskim został jednym z laureatów n... Болей »

Міхал Андрасюк нарадзіўся 2 снежня 1959 года ў Гайнаўцы на Падляшшы. Дзяцінства і маладосць правёў у вёсцы Войнаўка ў гміне Дубічы-Царкоўныя, дзе і зараз пражывае. Скончыў беларускі ліцэй у Гайнаўцы (1978), працаваў настаўнікам і каменячосам, супрацоўнічае з Беларускім радыё «Рацыя». Дэбютаваў у беластоцкай «Ніве» (1979). Тут друкуецца і надалей. Піша па-беларуску і па-польску. Аўтар кніг прозы «Фірма» (Беласток, 2000), «Мясцовая гравіт... Болей »

Michał Androsiuk zabiera nas w podróż do tajemniczego świata wsi położonej na skraju puszczańskich lasów. Życie tu toczy się między cerkwią a barem “Caprio”. Mistycyzm, zakorzeniony w wielowiekowej tradycji, miesza się ze współczesnym egzystencjalizmem mówiącym: "Z betonu powstałeś, w gruz się obrócisz”. W życie wsi wkracza polityka, która nie jest tu sprawą tylko czczych obietnic społeczno-gospodarczych, ale też miłości, a ta z kolei, ... Болей »

Są książki, które opowieść chwytają ostro i natychmiast, jak chwyta się za rogi przysłowiowego byka. Strategia pisarska Michała Androsiuka w "Białym koniu" jest inna. Autor w pierwszych rozdziałach cierpliwie wznosi perfekcyjny fundament, na którym w dalszej części ustawia fascynujący swoim pięknem i bogactwem pałac, świadectwo swojej unikalnej wyobraźni. (ww.bialorus.pl) Болей »

Новая кніга прозы Міхася Андрасюка (беларускага пісьменніка з Польшчы) знаёміць з мінулым і сучасным каларытных герояў белавежскіх вёсак і мястэчак. Апавяданням уласцівыя метафарычнасьць стыля, ласкавая іронія і псіхалагічны лірызм. За сваю прозу аўтар сёлета быў адзначаны прэміяй «Залаты апостраф-2009», што ўручаецца часопісам «Дзеяслоў». Болей »

Olśniewająca, znakomita, mistrzowska, najbardziej poetycka wśród poetyckich; przywracająca wiarę w powieść współczesną pisaną po polsku. Określenia te są właściwe dla oceny powieści Michała Androsiuka, jednak w rozmowie o niej lepiej ich uniknąć. Dziś stały się banalne. Salony księgarskie zapełniają niemal wyłącznie książki reklamowane jako „mistrzowskie", „zapierające oddech w piersiach", „genialne". Porównywanie do nich powieści Micha... Болей »

Міхась Андрасюк пра сябе: Напрыканцы пяцідзесятых гадоў дваццатага стагоддзя польская народная ўлада імкнулася, каб дзеці, нават у беларускіх вёсках Падляшша не нараджаліся на запечку, а ў сапраўдных, чыстых радзільных дамах. З-за гэтай ініцыятывы я нарадзіўся ў мястэчку Гайнаўка, 2 снежня 1959 года, і пасля чатырох дзён вярнуўся ў бацькоўскі дом у Войнаўцы, дзе раней ніколі не быў. За Войнаўкай стаяла мяжа, а за мяжой рускія. Яны менав... Болей »

У чарговы раз, ужо спакойна і не спяшаючыся, перачытваю андрасюковага “Белага каня”. Не падобны гэты “конь” ні да папярэдняй “фірмы”, а ні тым больш да “гравітацыі”. На тытульнай старонцы надпіс – “аповесць”, які сам Міхась спачатку аправяргаў. Дарэмна, гэта сапраўды аповесць, а нават сага аднае сям’і, аднаго рода. Цікавая, часам сумная, часам смешная. Момантамі прымітыўна абмежаваная, а ў цэласці глыбока жыццёвая. Гаворачы пра прымітыв... Болей »

Зборнік “Мясцовая гравітацыя”. Жыццё пульсуе ў ім усімі колерамі вясёлкі. Тут, як і ў папярэднім зборніку (“Фірма”), пісьменнік застаецца верным сваім прынцыпам рэалізму ў адлюстраванні жыцця павятовага горада. Не змушаючы сябе, не заганяючы свой талент мастака ў пэўныя рамкі, Міхась Андрасюк не смакуе з цнатлівасцю інтымнае жыццё герояў, а спачувае ім, саграваючы сваім сэрцам. Ачалавечаная любоўю да простых людзей, яго праўда не коле ў... Болей »