![]() |
![]() |
Title of Original: Der Golem
Publication Place: Мінск
Publication Date: 2006
Translator: Сёмуха Васіль
Publisher: Зміцер Колас
Book Series: Літаратурная скарбонка
Sizes: 290 с., 21 cм
ISBN: 985-6783-26-7
Category: Belles-Lettres; Translations
Copyright © 2006 by Сёмуха В.С. - пераклад на беларускую мову; выдавец Колас Зм. - афармленне
Book Collection: KAMUNIKAT — this site (online version); EEDC — the library of the East European Democratic Centre, ul. Proletariacka 11, Białystok (hardcopy)
Copy Numbers: EEDC — [1657]
Call Number: IV.2.Maj
UDC: 821.112.2-31
Supplementary Data: Gustav Mеyrink, Der Golem. Roman, Vitalis Deutscher Buchverlag Prag 1996 Выданьне публікуецца тут за ласкавай згодай Васіля Сёмухі
The Golem Gustav Meyrink Gustav Meyrink (19.1.1868 – 4.12.1932) is an Austrian mystical writer. Born in Vienna, he was the illegitimate son of Baron Karl von Varnbuler and actress Maria Meier. He took his mother's family name and used Meyrink as his penname until the Bavarian King officially recognized it as his second name in 1917. After completing a school in Munich he moved to Prague at the age of 16. He was trained at the Commerce Academy, made a successful career as banker and studied the occult literature, theosophy, Kabbala and Eastern mysticism. In 1902, after spending three months in prison on fraud charges, ruined socially and financially, Meyrink left the "golden" city, which he once described, "there is not other place in the world, which I would like to leave when I live there, and where I am eager to return as soon as I leave." Meyrink moved to Munich and concentrated on writing. Meyrink's novel, The Golem, was a huge success. He is considered one of the German language writers of the Prague school, which included Rilke, Werfel, Kafka and Kisch. In Prague, he shaped spiritually. Prague is often called "a city of Meyrnik's nightmares and Kafka's phantoms."
Belarusian publishers: Выдавец Зміцер Колас
Catalog: Kamunikat.org | EEDC
Забрахаў сабака. Раз. Другі раз. Пасьля поўная цішыня, быццам жывёла ўслухоўвалася ў ноч,- якая там яшчэ прыгода нахапілася. - Мне здаецца, забрахаў Брок, - сказаў стары барон Канстанцін Эльзэнвангер, - мусіць, ідзе пан раднік. - Гэта, душа мая, яшчэ ня прычына, каб брахаць, - строга кінула графіня Заградка, старая жанчына зь сівымі сьнежна белымі локанамі, вострым арліным носам і кушчастымі брывамі над вялікімі, чорнымі, крыху шалёнымі... More »
Маска, зь якою танцаваў Мэланхтон, -- гэта быў кажан, нагамі дагары, галавою ўніз. Крылы шчыльна абліпалі цела, а ў кіпцях кажан моцна трымаў вялікую залатую апону, падняўшы яе ўгору, як бы тым самым паказваючы, што ён зь нечагась зьвісае, -- глядзелася гэта, ну, зусім дзіўна і павінна было ўразіць Мэланхтона адмыслова, калі падчас танцу ён увесь час мусіў глядзець у гэты абруч, які быў яму сама-сама ў рост. Гэта была ці не найарыгіналь... More »
‘Гер Х альбо гер Y напісаў раман’, -- што гэта азначае? Ну, вельмі проста: ‘З дапамогай сваёй фантазіі ён паказаў асобаў, якіх насамрэч няма, прыпісаў ім перажыванні і звязаў іх паміж сабою.’ -- Прыкладна так, у агульных рысах, гучыць шырокавядомае меркаванне. Кожнаму здаецца, быццам ён ведае, што такое фантазія, але пра тое, што ёсць надта і занадта дзіўныя катэгорыі сілы ўяўлення, здагадваюцца толькі вельмі нямногія. Што сказаць, калі... More »