Już po raz trzeci dzięki Stypendium Artystycznemu Prezydenta Miasta Białegostoku do rąk Czytelników trafia monografia białostockiej ulicy. Najpierw była to ul. Kijowska (2011), następnie ul. Kilińskiego (2016), a dziś - ul. Świętojańska. Myślę, że nikomu nie trzeba tłumaczyć powodów wyboru właśnie tej części miasta jako przedmiotu historycznego poznania. W kontekście zniszczeń dokonanych w czasie II wojny światowej oraz przekształceń architektoniczno-urbanistycznych związanych z powojenną odbudową i tych, które wciąż następują, ul. Świętojańska nie tylko zachowała swój dawny przebieg, ale pozostało przy niej stosunkowo dużo dawnej tkanki historycznej, tworzącej niegdyś obie pierzeje ulicy. Zaliczają się do niej zespół fabryki Eugeniusza Beckera (nr 15), sąsiadujące z nim domy generała Mikołaja barona von Osten-Driesen (nr 17) i tymczasowego prezydenta miasta w 1919 r. Józefa Karola Puchalskiego (nr 21), zespół budynków tworzących kolonię urzędniczą oraz gmach Sądu Okręgowego i Sądu Grodzkiego, a także kilka domów i kamienic mieszczańskich na odcinku między ul. Warszawską i ul. J. K. Branickiego, które zostały w ostatnich dekadach w dalekim stopniu zmodernizowane, tracąc swoją dawną tożsamość. Już to wystarczy na ciekawe opracowanie historyczne, tym bardziej więc zasługują na opisanie pozostałe, nieistniejące dziś strefy zabudowy ul. Świętojańskiej. (Wstęp, fragment)