Памятаем...
Гэты дзень у гісторыі запісаўся тым, што ў 1910 годзе на сьвет зьявіўся Талент – Ларыса Геніюш. Па Таленце заўсёды застаецца памяць, якую нам наканавана захаваць.
- Strona główna
- Co nowego
- Książki
- Książki audio
- Periodyki
- Audycje radiowe
- Muzyka
- Video
- Plany
- Katalog BTH
- Katalog EEDC
- Sklep
- Katalog Skaryny
- Katalog MiOKB
- Katalog prywatny
- Autorzy białoruscy
- Wydawnictwa białoruskie
- Serie wydawnicze
- Białoruskie kolekcje emigracyjne
- Aforyzmy
- Nasze bannery
- O nas
- Partnerzy
- Wyszukiwanie/ Katalog
- Archiwum wiadomości
|
|
Бедны Ёрык
2
Księgozbiór: EEDC — biblioteka Wschodnioeuropejskiego Centrum Demokratycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy)
Numery inwentarzowe: EEDC — [3077], [3077-2]
Гэта няўдалая спроба напісаць чарнушку. Чарнушку, таму, што не хапіла пораху ўсё замазаць чорным. А порах згарэў запаліўшыся ад маёй палымянай душы. Душа была палымяная ад таго, што кроў літаральна бегала па жылах. Кроў бегала таму, што за ей палявалі белыя й чырвоныя крывяныя цельцы. Ад усяго гэтага сэрца было гатовае выскачыць з грудзей, было гатова, ды не магло, бо грудзі былі скаваныя. Я наўмысна скаваў іх, бо надта ўжо ж я прадбачлівы. А ўсё пачалося калі я ўпершыню патрапіў у гэты Пакой. Ён быў такі шэры й няўтульны, што на, тады яшчэ халоднай, душы заскрэблі коткі. Яны так балюча падрапалі мяне, што ажно вочы павылазілі. (Пакой, фрагмент)
Katalog: EEDC
Periodyki: Бедны Ёрык
Tylko w bibliotece Wschodnioeuropejskiego Centrum Demokratycznego (egzemplarz papierowy)Warto przeczytać:
Бедны Ёрык
3
Так званая новая мараль учапілася ў праблему пьянства. Энтузіасты ня ведаюць спакою - ад тых, хто гоніць людзей з рэстарацыяў ў 12.30, да палкай дамы, якаю рушыць сякерай бары; але ўсе яны, амаль заўсёды, згаджаюцца: што піць можна ў адным выпадку: дзеля падмацаваньня, як пьюць лекі. 3 гэтым я не згаджуся нізашто ў сьвеце. Піць амаральна й небясьпечна толькі ў тым выпадку, калі вытўка дяя вас - лекі. I вось чаму. Калі вы пьёце дзеля зад... Więcej »
Бедны Ёрык
1
Хваравігая восень стварыла яшчэ адзін кепскі дзень. Вецер і жоўтая чума пасярод бярозавага лісьця. У напружаным паветры хнычучыя напевы дажджу, тумана, насмарка, халоднай расы і паміраючай травы, а ў прагнучых апладненьня зарасьніках вальхі гуляе сьмерць. Пажоўклае лісьце ўздрагвае й ападае. Людзі працуюць у полі. Лаючыся і абыякава ўздыхвая, яны крочуць па іржышчу. Тут жа і вясковыя дзяўчыны, здаровыя, як жывёліны, але з тупымі тварамі... Więcej »
