Sto lat temu, w soborze Isaakijewskim w petersburgu student Włodzimierz Zakrzewski z Bielska Podlaskiego oraz studentka Eustolia Burmakina z Matigorów koło Archangielska wzięli ślub. Wielka miłość, której nic nie było w stanie zniszczyć - wojna, lata rozłąki, wielkie rozstanie, już na zawsze. Włodzimierz - wrażliwy i nieustępliwie wierny swoim wartościom. Eustolia - nieustraszona, zapobiegliwa strażniczka ogniska domowego. To od niej Autor słyszał niekończące się opowieści o dalekiej Dwinie i tajdze. Potem, na zesłaniu, porównywał je z realiami ałtajskiej przyrody. Bielsk lat dziecinnych, Rosja północna i Ałtajski Kraj - te trzy światy ukształtowały wrażliwośc i świadomośc Autora. O wszystkich swych światach pisze obrazowo i odkrywczo. Do tej powieści chce się wracać nie raz.