Miejsce wydania: Białystok
Data wydania: 2007
Wydawca: Białoruskie Towarzystwo Historyczne
Wydawnictwo/ drukarnia: Offset-Print
Wymiary: 166s., 17cm
ISBN: 978-83-60456-04-0
Kategoria: Historia; Religia; Biografie
Copyright © 2007 by Białoruskie Towarzystwo Historyczne
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna); BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy); EEDC — biblioteka Wschodnioeuropejskiego Centrum Demokratycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy); MiOKB — biblioteka Muzeum i Ośrodka Kultury Białoruskiej w Hajnówce, ul. 3 Maja 42, Hajnówka (egzemplarz papierowy); prywatny księgozbiór w Białymstoku (egzemplarz papierowy)
Numery inwentarzowe: BTH — [1630], [1629]; EEDC — [3209]; MiOKB — [10556]
Sygnatura: XI.1
Informacje uzupełniające: Recenzenci prof. dr hab. Jerzy Urwanowicz, dr Oleg Łatyszonek; opracowanie techniczne Stanisław Żukowski; korekta Witalis Łuba; Wydawnictwo sponsorowane przez Urząd Miejski w Białymstoku i Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska-Białoruś
Przedstawiam sylwetkę kolejnego władyki białoruskiego, ordynariusza tak ważnej diecezji w dziejach Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Po opracowaniu biografii Sylwestra Kossowa, Teodozego Wasilewicza, Józefa Nielubowicza Tukalskiego, Józefa Bobrykowicza i Sylwestra Czetwertyńskiego chciałbym przybliżyć postać Serafiona Połchowskiego. Wszystkie wymienione postacie łączy pobyt na katedrze białoruskiej (władyctwie mścisławsko-orszańsko-mohylewskim). Z biskupstwa białoruskiego Sylwester Kossow i Józef Nielubowicz Tukalski objęli godność metropolitów kijowskich. Józef Bobrykowicz był pierwszym władyką powołanym na katedrę w Mohylewie. Z kolei Teodozy Wasilewicz stał się symbolem walki o utrzymanie w rękach prawosławnych eparchii białoruskiej. Wymienieni biskupi byli ordynariuszami diecezji białoruskiej w latach 1633-1678. Sylwester Czetwertyński pełnił funkcję biskupa, kiedy ta eparchia po 1702 r. pozostała jedyną diecezją prawosławną na terenie całej Rzeczypospolitej. Na okres dramatycznych przemian w strukturze organizacyjnej Cerkwi prawosławnej przypadają lata pobytu na katedrze białoruskiej Serafiona Połchowskiego. Biskup w latach przechodzenia na unię władyków przemyskiego, lwowskiego i łuckiego pozostał wierny prawosławiu. (ze Wstępu)
Autorzy białoruscy: Mironowicz Antoni
Wydawnictwa białoruskie: Беларускае Гістарычнае Таварыства
Katalog: Kamunikat.org | BTH | EEDC | MiOKB | Прыватны кнігазбор
Prof. zw. dr hab. Antoni Mironowicz jest zatrudniony w Instytucie Historii na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Uniwersytetu w Białymstoku. Autor książki jest kierownikiem Katedry Historii Europy Środkowo-Wschodniej. Prof. A. Mironowicz specjalizuje się w historii Kościoła prawosławnego w Europie Środkowo-Wschodniej. Jest autorem 55 książek i około 500 innych rozpraw na ten temat. Więcej »
Życie duchowe Cerkwi prawosławnej cechuje wielkie bogactwo form, wśród których najbardziej doskonałą jest monastycyzm. W przeciwieństwie jednak do życia zakonnego na Zachodzie, w monastycyzmie wschodnim nie ma wielu różnych reguł. Brak różnych reguł wynika z samej koncepcji życia monastycznego, którego jedynym celem jest zjednoczenie z Bogiem w całkowitym wyrzeczeniu się życia świeckiego. Mnisi wkładają habit, aby w monasterze albo w pu... Więcej »
Z monasteru supraskiego wyszli dwaj wybitni hierarchowie prawosławni: Pafnucy Sieheń i Iona. W pierwszym trzydziestoleciu XVI wieku objęli oni najważniejsze diecezje prawosławne. Ich pobyt na katedrach: włodzimiersko-brzeskiej, łucko-ostrogskiej i turowsko-pińskiej doprowadził do odbudowy i rozwoju tych diecezji. W latach 1512-1535 odbudowane zostały liczne cerkwie i monastery na terenie wymienionych eparchii, zabezpieczony został ich s... Więcej »
Broszura Moja odpowiedź „ludziom małym” jest unikalnym źródłem, autentycznym w swym przekazie. Z owego źródła dowiadujemy się więcej o dziejach społeczności prawosławnej i białoruskiej na uchodźstwie aniżeli z innych opasłych opracowań naukowych. Ta ogromna wartość poznawcza źródła nadaje mu wyjątkowy charakter i pozwala na podjęcie dalszych badań nad losami Cerkwi prawosławnej i jej wiernych na uchodźstwie w latach 1942-1945. Więcej »
Książka ukazuje bogactwo i wyjątkowość tych zbiorów tak ważnych w poznaniu dziejów, piśmiennictwa, kultury i literatury religijnej wielu narodów. Przy wykonaniu opracowania "Rękopisy supraskie w zbiorach krajowych i obcych" wykorzystano dotychczasowe ustalenia badaczy uzupełnione i zweryfikowane przez autorów niniejszego katalogu. Badania wskazują na potrzebę dalszych poszukiwań monasterskiego księgozbioru. Los tego księgozbioru, pomimo... Więcej »
Niniejsza praca jest poświęcona tym, którzy wzięli udział w życiu politycznym po 1989 r. jako Białorusini startujący z list Białoruskich Komitetów Wyborczych, którzy w swych programach podkreślali chęć reprezentacji własnej społeczności we władzach municypalnych czy parlamentarnych. Aktywność narodowa Białorusinów dokonała się na fali polskich przemian społeczno-politycznych. Podjęte wówczas inicjatywy zaowocowały nie tylko wieloma nowy... Więcej »
Na temat powstania i dziejów monasteru supraskiego ukazały się liczne opracowania historiografii polskiej i obcej. Monaster supraski był w XVI wieku największym prawosławnym ośrodkiem zakonnym na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego. Początki Ławry supraskiej sięgają końca XV wieku. Niemal wszyscy badacze tego ośrodka zakonnego wymieniają rok 1498 jako datę, kiedy wojewoda nowogródzki i marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego Aleksa... Więcej »
Bielsk, położony nad rzeka Białą, należał do głównych ośrodków prawosławnych na Podlasiu. Według latopisów ruskich gród bielski został założony w 1038 roku przez księcia kijowskiego Jarosława Mądrego. Obok Drohiczyna, Mielnika, Brześcia i Grodna zalicza się do najstarszych miejscowości w tym regionie. Pierwsza wzmianka pisana o grodzie pochodzi z 1253 roku z latopisu halicko-wołyńskiego. Wówczas to, przebywający w Bielsku książę halicko... Więcej »
Profesor Antoni Mironowicz jest znanym i cenionym badaczem dziejów Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Z uznaniem, przeto, należy powitać przygotowaną kolejną monografię dotyczącą historii biskupstwa turowsko-pińskiego w XI-XVI wieku. Stanowi ona podsumowanie jego wieloletnich badań nad tą tematyką. (...) Oceniając pracę profesora Antoniego Mironowicza należy stwierdzić, że autor z powodzeniem zrealizował postawiony sobie cel wyp... Więcej »
Klasztory w Kościele prawosławnym były i są głównymi centrami życia religijnego. Spośród zakonników powoływana była hierarchia cerkiewna. Monastery odgrywały ważną rolę kulturotwórczą, kształtowały postawy moralne wiernych. Ich duchowość promieniowała na rozległe obszary dawnej Rzeczypospolitej. Monastery były ośrodkami pątniczymi przyciągającymi tysiące pielgrzymów. W okresach szczególnie trudnych dla prawosławia broniły dogmatów wiary... Więcej »