У манаграфіі разглядаюцца асноўныя этапы і тэндэнцыі развіцця старажытнабеларускага жывапісу, які 'доўгі час вызначаў твар беларускага выяўленчага мастацтва. Аналізуюцца фрэскавыя цыклы з часоў Кіеўскай Русі (полацкія, віцебскія) і да XVIII ст. (магілёўскія, мсціслаўскія, нясвіжскія, гродзенскія, слаўгарадскія і інш.). Выданне з'яўляецца першай спробай абагульнення вынікаў даследавання манументальнага жывапісу Беларусі. Разлічана на мастацтвазнаўцаў, студэнтаў навучальных мастацкіх устаноў і ўсіх, хто цікавіцца пытаннямі беларускай культуры.