«Чырвоная змена» — беларуская маладзёжная газета. У 1921—2002 гадах з’яўлялася самастойным выданнем. З 2002 года дадатак да газеты «Звязда». З «Чырвонай зменай» ахвотна супрацоўнічаў Уладзімір Караткевіч, тут апублікаваны многія яго вершаваныя творы і эсэ: «Сплятайце рукі», «У тую ноч», «Як стажары ў небе заззялі», «Твой зорны шлях». На старонках газеты была апублікавана і аповесць Васіля Быкава «Жураўліны крык». Więcej »

«Сталіца» — інфармацыйна-рэкламны штотыднёвік. Заснавальнік: журналісцкі калектыу рэдакцыі газеты «Добры вечар» Зарэгістравана ў Міністэрстве культуры ідруку Рэспублікі Беларусь пад № 987. Газета выходзіць 1 раз у тыдзень на беларускай і рускай мовах. Распаўсюджваецца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь у розніцу. Падпісчыкам газеты «Добры вечар» дастаўляецца бясплатна. Więcej »

Гэты нумар часопісу належыць да бібліятэкі сучаснага Віленскага Беларускага Музэю імя Івана Луцкевіча. Адсканавана ў рамках праекту Баркулаб. «Новы Шлях» — часопіс выдаваўся ў Рызе ў студзені 1942 — маі 1944 з дазволу нямецкіх акупацыйных уладаў. Існавалі два варыянты — на рускай («Новый путь») і беларускай мовах. Матэрыялы агульнапалітычнага характару былі аднолькавыя. Рэдакцыя беларускага варыянту знаходзілася ў Мінску (гал. рэд. У. ... Więcej »

«Белорусский рынок» — независимая индексная газета для деловых людей. Учредитель — МП «Белорусский рынок». Издается при содействии РИА “Новости”. Выходит раз в две недели. Ответственность за точность тгриве-^ денных фактов, цитат, цифр, собственных имен, географических названии и прочихсведенйй^а также за разглашение закрытой информации несут авторы. Редакция может публиковать статьи в порядке обсуждения, не разделяя точку зрения автора... Więcej »

Ларыса Антонаўна Геніюш (1910—1983) выдатная паэтка з самабытным голасам. Яна прайшла жудасныя этапы, сталінскія лагеры смерці. Твор — шчыры аповед нязломнага, дарэшты адданага Бацькаўшчыне чалавека, бясконца ўлюбёнага ў свой родны край, у людзей сваей зямлі. Аддаючы даніну памяці выдатнай дачцы беларускай зямлі Ларысе Геніюш, Цэнтр беларускай культуры ў Беластоку і Фонд Kamunikat.org выдаюць яе ўспаміны “Птушкі бяз гнёздаў”. 19 снежня ... Więcej »

Васіл Гулеуры – грузінскі дзіцячы пісьменнік, аўтар больш за 30 апублікаваных кніг за два дзесяцігоддзі пісьменніцкай дзейнасці. Яго творы былі ўзнагароджаны некалькімі нацыянальнымі літаратурнымі прэміямі: прэміяй імя Якаба Гогебашвілі (тройчы), прэміяй Сагурама, прэміяй Цэра. Быў намінаваны на прэмію памяці Астрыд Ліндгрэн у 2018 і 2024 гадах. Яго апавяданні і вершы перакладзены на англійскую, французскую, нямецкую, літоўскую і шэраг ... Więcej »

Фонд “Камунікат” у супрацы з Міжнародным саюзам пісьменнікаў выдаў трэці нумар літаратурнага альманаха “Апостраф”. У новым выпуску чытачоў чакаюць творы Андрэя Хадановіча, Адама Міцкевіча, Ларысы Геніюш, Барыса Пятровіча, Алеся Пашкевіча, Віктара Казька, Лесі-Стэфаніі Міхалевіч і многа іншае. Więcej »

Jak wyglądała księżna z Połocka w XI wieku? W co mogła się ubrać młoda królowa Bona? A szlachcianka czasów powstania styczniowego z lat 1863-1864? Ile milionów krzyżyków trzeba wyhaftować, żeby odtworzyć tradycyjną białoruską koszulę z miasta Kalinkowicze? Haftowane złotem jedwabne wstążki, gorsety i krynoliny niezwykle kunsztowne elementy garderoby białoruskich chłopek, których tworzenie zajmuje miesiące, a nawet lata pracy - to wszyst... Więcej »

«А вам навошта той Каліноўскі?.. Ці вам у той "Ніве" не хапае пісаць пра нармальных людзей? Навошта вам "насвятляць" таго мяцежніка?.. Ён не пераносіў праваслаўнага духу. Не трэба яго славіць і асвятляць. Хай яго палякі сабе бяруць і хваляць». I дзе ж чуе такое аўтарка рэпартажу? У Мастаўлянах. Вёсцы, якая лічыцца радзімай Каліноўскага, жыхары якой прыгадваюць, як аднойчы прыехалі да іх вучоныя з Беларусі і завялі такую гутарку: "Мы пры... Więcej »

Minęło ponad czterdzieści lat, odkąd jej dusza odleciała w białoruską wieczność, lecz i teraz zdarza się, wieczorem lub rano, na „huśtawce" między jawą a snem, że znienacka przyjdzie kojąca i radosna myśl: już niedługo pojadę do „Babci”. Tak ją nazywaliśmy w listach i rozmowach telefonicznych - z miłością, ale i ostrożnością, z uwagi na „towarzyszy majorów”, naszych kuratorów przydzielonych przez władzę. Często zwaliśmy ją Babcią, także... Więcej »