Месца выхаду: Беласток
Дата выхаду: 1997
Рэдактар: Чыкыін Ян
Выдавец: Беларускае літаратурнае аб'яднанне Белавежа
Выдавецкая сэрыя: Бібліятэчка Беларускага літаратурнага аб'яднання Юелавежа
Памеры: 144 с., 17 см
ISBN: 83-85918-11-6
Катэгорыя: Этнаграфія; Гісторыя; Культура; Мастацкая літаратура; Рэлігія
Кнігазбор: MiOKB — бібліятэка Музея і асяродка беларускай культуры ў Гайнаўцы, ul. 3 Maja 42, Hajnówka (папяровы асобнік); BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: BTH — [1717]; MiOKB — [3653], [3654], [3655], [3657]
Колькі іх на Беластоцкай зямлі! Каб сказаць, што столькі, колькі на пагодным начным жнівеньскім небе зорак, то і гэта не было б перабольшаннем. З назвай кожнага мястэчка ці вёскі, пагорка або далінкі, нават за кожным вірам у рэчцы або валуном у полі - усюды затаіліся калі не легенда, то згадка, як небылічка, то сказ, а часам доўгае, напоўненае незвычайнымі падзеямі апавяданне.
Выдаўцы і выдавецтвы: Беларускае Літаратурнае Аб’яднанне Белавежа
3 часоў сівой даўніны ходзяць у народзе легенды і падан-ні, якія нарадзіліся ў велічных нетрах Белавежскай пушчы, на берагах Нёмана, Дняпра, Віслы... Іх сабраў і запісаў куль-турны дзеяч нацыянальнай меншасці ў Польшчы, гісторык з Беластока, беларус Мікола Гайдук. Болей »
Займальнае падарожжа ў гістарычную даўніну заходніх тэрыторый беларускіх зямель прапануе нам аўтар з Беластока Мікола Гайдук. Шляхам гадоў пройдзе чытач побач простых воінаў і знакамітых князёў, будзе раскрываць патаему барацьбы ўдзельных княстваў, стане сведкам згуртавання перад крыжацкім нашэсцем – за свой паратунак, за існаванне айчыны. Вобразы Міндоўга, Давыда Гарадзенскага, Ягайлы, Вітаўта даносяць да нас веліч і трагізм гісторыі н... Болей »
Пісьменнік жыў і працаваў у Беластоку. Гісторык, фалькларыст, краязнаўца, ён і ў беларускай літара-туры мае свой адметны голас. Гістарычныя апавяданні, змешчаныя ў гэтай кнізе, даносяць да нас водгулле сівой мінуўшчыны нашай Айчыны. Болей »
Як здарыцца вам калі-небудзь пабываць у Белавежскай пушчы, вы абавязкова прыслухайцеся да яе гоману. Не маўчыць яна ніколі. Кожны раз, як я наведваў Белавежу і ўслухоўваўся ў гэты яе няспынны пошум, мне здавалася, што чую нейкае бясконцае апавяданне на дзіўнай, незразумелай мне мове. Раз лілося яно так жвава і весела, што ўсё навокал аж звінела і ззяла, іншы раз разлягаўся ў ім маркотны стогн, ад якога пушчанскія страхотныя бурыя вывара... Болей »