Зборнік «Час збіраць камяні» складаецца з вершаў і паэм на розныя тэмы, асноўныя з якіх — сапраўднае і мінулае нашай Радзімы, Чарнобыль, прыгажосць роднай прыроды, каханне, пошукі сэнсу жыцця. Шчырыя паэтычныя радкі даносяць да чытачоў думкі і пачуцці аўтара, запрашаюць разам паразважаць над вечнай праблемай — што ёсць свет і чалавек у гэтым свеце. Болей »

Час трывогі і надзеі – апошняя, чацвёртая кніга з серыі “Штодзённае жыццё беларусаў Беласточчыны”. Заключная кніга тэтралогіі ахоплівае пасляваенны перыяд ад 1944 да 1956 года. Як і папярэднія часткі цыклу, асновай матэрыялаў, сабраных у кнізе з’яўляюцца ўспаміны жыхароў Падляшша, запісаныя журналістамі тыднёвіка “Ніва”. Здавалася б, вайна скончылася, акупацыя мінула, пара адбудоўваць гаспадарку, уводзіць жыццё ў мірнае, нармальнае рэ... Болей »

Раман «Час, калі пусцеюць сядзібы» (Ленінская прэмія 1976 г.) прысвечаны народным лёсам у паваротныя моманты гісторыі. Дзеянне рамана адбываецца ў 1941—1944 гадах. Літва перажывае чарговую хвалю перамен — падзенне ўрада Сметаны, усталяванне савецкай улады і годам пазней — акупацыю войскамі гітлераўскай Германіі. Болей »

“Чацвёртая стража” – 50-я кніга Бібліятэкі Беларускага літаратурнага аб’яднання “Белавежа”, заснаванай у 1990 годзе. Аўтар яе – Галіна Тварановіч, прафесар, выклачыца беларускай літаратуры ў Беластоцкім універсітэце, аўтар манаграфій і літаратурных выданняў. “Чацвёртая стража” – зборнік “белых” вершаў, якія ідуць ад сэрца. І да сэрцаў. Адрасаваныя сапраўдным гурманам ад лірыкі – людзям з душой вытанчанай і ўзнёслай. Частка твораў напіса... Болей »

Светлана Алексиевич—автор книг «У войны не женское лицо», «Последние свидетели» (сто недетских рассказов), «Цинковые мальчики», «Зачарованные смертью», получивших широкую известность у нас и за рубежом. Все они о трагических и малоизвестных страницах нашей историй. Книги Светланы Алексиевич издавались в Америке, Англии, Франции, Германии, Швеции, Голландии, Японии, Китае, Вьетнаме, — всего в семнадцати странах мира. В своей книге «Черно... Болей »

Сэнс гэтай кнігі пакутны роздум аб месцы ў жыцці ў перыяд вялікіх дзяржаўных і палітычных крушэнняў 90-х гадоў. Свае думкі, свае перажыванні выказаў аўтар, мусіць, самай дахолівай і эмацыя-нальнай мовай - мовай паэзіі. Выказаў па-свойму, таленавіта і ярка. Зрэшты, чытач сам пераканаецца ў гэтым. Болей »

Сціплы рамантык - такім словазлучэннем можна найбольш дакладна вызначыць характэрнае ў душы Віктара Вабішчэвіча... У ягонай паэзіі шмат рамантызму узнёслага і балючага, шмат звычайнай (пабытовай) і «быційнай» трывогі за ўсё жывое, што яшчэ застаецца жывым на роднай зямлі. «Чорны боль» — невы-падковая назва. Гэта яшчэ адзін страшны вобраз чарнобьшьскай бяды, яшчэ адна праява яе непазбыўнасці... «Паэзія — дзівосная краіна, казачная зямля,... Болей »

“Чорны замак Альшанскі” адзін з апошніх раманаў беларускага клясыка гістарычнай літаратуры. Уладзімер Караткевіч у адметнай форме спрабуе прывабіць чытача таямніцамі і легендамі, якімі поўніцца беларуская зямля. У рамане чарговы раз спалучаецца мінуўшчына з сёньняшнім днём, дэтэктыў з гістарычнай асновай прадстаўляе нам захапляльную і цікавую гісторыю нашага народу. Раман “Чорны замак Альшанскі” быў таксама пакладзены і ў сцэнар да адна... Болей »

У рамане Вячаслава Адамчыіш «Чужая бацькаўшчына» расказваецца пра падзеі ў заходне-беларускай вёсцы напярэдадні вялікіх сацыяльных псрамен. У цэнтры рамана вобраз маладой жанчыаы, якая, эастаўшыся ўдавою, хоча знайсці сваё каханне, сваю страчаную маладосць, але па сутнасці губіць сваё жыццё. Болей »

«Чужая бацькаўшчына» — адзін з раманаў В. Адамчыка аб нялёгкім лёсе заходнебеларускага на-рода напярэдадні і ў часе другой сусветнай вайны. У цэнтры рамана — трагічнае каханне Алесі Мондрай і вобраз яе брата Міці Корсака, які хоча знайсці шляхі да сацыяльнай справядлівасці, падтрымлівае нацыя-нальна-вызваленчы рух беларусаў. Болей »