Творчасць Міхася Башуры добра вядомая беларускім чытачам па шматлікіх публікацыях у перыядычным друку. Паэта турбуюць вечныя тэмы: каханне, сяброўства, здрада, любоў да Радзімы... Часам лірычны свет кнігі парушаюць і філасофскія развагі аўтара. У фантасмагарычным рамане "Трап для сусліка, альбо некрафілічнае даследванне аднаго віду грызуноў" я напісаў пра Міхася Башуру, што ён "пячкур навакольнага свету", маючы на ўвазе, бязумоўна, станоўчы момант і супрацьпастаўляючы яго вясковаму песняроўству. Феномен Башуры ў тым, што ён, нарадзіўшыся ў вёсцы Амговічы на Случчыне, здолеў цалкам натуральна ўпісацца ў кантэкст гарадской культуры. Некаторыя гэтак званыя "навукоўцы" лічаць падобныя ператварэнні сучасных паэтаў вялікай недарэчнасцю. Чамусьці існуе такая думка, што да 90-х гадоў XX стагоддзя на Беларусі панавала вясковая паэзія, а Ў 90-я прыйшла хваля гарадской літаратуры. Мне здаецца, што хутчэй за ўсё, прыйшла хваля новай эстэтыкі. (Зміцер Вішнёў)