Homo Historicus 2023 працягвае традыцыі шасці папярэдніх тамоў (2008, 2009, 2012, 2016, 2019 і 2022 гг.) з іх арыентацыяй на пашырэнне антрапалагічнага стылю мыслення ў аналізе мінулага. Апублікаваныя тэксты знаёмяць з раней невядомымі беларускамоўнымі тэкстамі з атачэння Кастуся Каліноўскага, датычаць суадносін біяграфіі навукі з біяграфіяй навукоўца, асвятляюць многія важныя старонкі айчыннай гісторыі. Сярод аўтараў – вядомыя даследчы... Болей »

Homo Historicus 2019 працягвае традыцыі чатырох папярэдніх тамоў (2008, 2009, 2012 і 2016 гг.) з іх арыентацыяй на пашырэнне антрапалагічнага стылю мыслення ў аналізе мінулага. Большасць апублікаваных матэрыялаў датычаць праблемы суадносінаў біяграфіі навукі з біяграфіяй навукоўца на прыкладах жыцця і дзейнасці вядомых гісторыкаў М. Біча і Ю. Бардаха, лінгвісткі А. Абрэмбскай-Яблоньскай, антраполага Ю. Абрэмбскага, генетыка А. Жэбрака д... Болей »

Пры ўдзеле Інстытута “Палітычная сфера” і падтрымцы Беларускага Калегіуму выйшаў новы нумар Homo Historicus 2016 года. Прапануем вашай увазе тэксты артыкулаў у электронным фармаце. Болей »

Homo Historicus 2012 працягвае традыцыю гісторыка-антрапалагічнага падыходу да вывучэння мінулага Беларусі, якую распачалі першыя тамы гадавіка (Homo Historicus 2008 i Homo Historicus 2009). Традыцыйная для гадавіка праблема Чалавека ў беларускай гісторыі ў матэрыялах чарговага тома спалучаецца з даследаваннямі міфалогіі, а таксама прэзентацыяй невядомай Беларусікі ў архівах і бібліятэках замежжа, раздзелам прысвечаным памяцi В. Скалаба... Болей »

Матэрыялы гадавіка Homo historicus 2009 дэманструюць магчымасці гісторыка-антрапалагічнага падыходу да вывучэння мінулага Беларусі. Яны прысвечаны праблеме гістарычнай памяці і нацыянальных сімвалаў шматкультурнай Вільні, актуалізуюць амаль невядомыя навуковыя тэксты Мітрафана Доўнар-Запольскага і Юзафа Абрэмбскага з галіны этналогіі, закранаюць гісторыю адукацыі. Болей »

Гадвік, што імкнецца выправіць хібы папярэдніх мэтадаў дадсьледваньня беларускага палітычнага і сацыяльнага мінулага. Назапасіўшы мэатодыку з папярэдніх эпохаў, дзе гісторыя станавілася татальным вымяральнікам адзінай “гістарычнай праўды”. Гэтак было ў савецкія часы, гэтак ёсьць і ў часы постсавецкія. Чалавек у гісіторыі станавіўся адной з цаглінак, на якую не зважалася, бо важнай уяўлялася ўся канструкцыя. Антрапалягічная гісторыя стан... Болей »