Чарговы, пяты том публікацыяў матэрыялаў міжнародных канфэрэнцыяў пад агульнай назвай “Супольная спадчына паўночна-усходніх земляў даўняй Рэчы Паспалітай”. Гэтым разам гісторыкі Беларусі, Польшчы і Літвы спрабавалі высьвятліць адносіны жыхароў розных нацыянальнасьцяў да зьмены ўладаў і межаў. Вынікі канфэрэнцыі паказалі, што па такім цяжкім для дасьледваньня пытаньнем нацыянальныя гістарычныя школы усё яшчэ ня могуць дайсьці да паразуменьня. Палякі і літоўцы будуюць свае канцэпцыі ў адпаведансьці з ідэямі і тэмамі, што да сёньняшняга дня ўспрымаюцца як слушныя, хаця ўжо існуюць прыкметы таго, што навукоўцы спрабуюць глядзець на паблему шырэй. Польскія гісторыкі спрабуюць зрабуюць зразумець праблемы ўспрыняцьця беларусамі, літоўцамі ІІ Рэчы Паспалітай, іпры гэтым некаторыя ўжо адмаўляюцца ад погляду на беларусаў, як на этнічную групу ўпольскай дзяржаве; яны дасьледуюць успрыняцце народам, што прагнуў незалежнасьці ўлады ІІ Рэчы Паспалітай. Асобным чынам вылучаныя праблемы Вілэншчыны, у якой на жаль да сёньня сярод літоўска-полькіх спрэчак не знайшлося мейсца для беларусаў.