У кнізе паэт выходзіць на новую ступень заглыблення ў таямнічы свет духа, падкрэслівае найбольш тыповыя заканамернасці паводзін чалавека ў пэўных умовах, далікатна кранаецца інтымных адносін. Традыцыйнае, натуральнае светаадчуванне, трапныя назіранні ў зборніку арганічна мяжуюць з неардынарнымі высновамі, утвараючы супярэчлівае адзінства сутнасці існавання, абвастраючы яго трагізм і тымчасова высвечваючы шлях да набыцця жыццёвай раўнавагі.