У 1968 годзе ў Мінску адбылася першая ў Беларусі і ў СССР прэм’ера знакамітай п’есы Сэмюэла Бэкета. Для параўнання у іншых савецкіх рэспубліках гэтая п’еса ставілася ажно ў канцы 1980-ых і пачатку 1990-ых. П’есу паставалі студэнды чацвёртага курсу Тэатральна-мастацкага інстытуту, аб’яднаныя ў тэатральную суполку „Маладосць”. Прэм’ера адбылася негледзячы на забарону. Больш за тое, акторам удалося паказаць п’есу яшчэ пры некалькіх іншых н... Болей »

Аўтар кнігі „Дудары Глыбоцкага краю”, Віталь Воранаў, разказвае пра традыцыю беларускай дуды ў Беларусі, і ў асаблівасці на сваёй малой радзіме. Даследчык дударскіх слядоў прадстаўляе выбраныя літаратруныя, мастацкія і этнаграфічныя крыніцы, звязаныя з гісторыяй беларускага дударства. Шырокай публіцы ўпершыню паведамлюцца некаторыя факты, на прыклад прадстаўлюцца новыя знаходкі звязаныя з гісторыяй знакамітага дудара з Глыбоччыны Пятра ... Болей »

У рамках праекту «Кнігі бяз літар на Kamunikat.org» найноўшае апавяданне Віталя Воранава, напісанае падчас каранціннага закрыцця. Віталь Воранаў – нар. 18 сакавіка 1983 г. у Менску. Літаратар, перакладнік, выдавец. Сузаснавальнік і старшыня Беларускага Культурна-Асьветніцкага Цэнтру ў Познані. Абсальвэнт Унівэрсытэту імя Адама Міцкевіча ў Познані, студэнт Унівэрсытэту імя Масарыка ў Брне. Цяпер жыве ў Польшчы. <br /><br /><center><ifram... Болей »

Чытач трымае ў руках дапоўненае і дапрацаванае перавыданне кнігі „Дударская Глыбоччына”, выдадзенай у 2017 годзе. Выданне апавядае пра дударскія традыцыі Глыбоччыны, яе славутых дудароў і дударскія матывы ў літаратурнай творчасці пісьменнікаў рэгіёну. Аўтар таксама згадвае друкаеаныя і іншыя крыніцы звязаныя з дударскай спадчынай у рэгіёне і прадстаўляе розны перспектывы развіцця дударскага брэнду ў Глыбокім і ў Глыбоцкім краі. Публікац... Болей »

Гэтая кніжка была са мной, так бы мовіць, з самага пачатку. Кожны раз, калі ў хату заходзіла нейкая цётка і, убачыўшы мяне ў калысцы, забывалася тры разы сплюнуць, як наказвае традыцыя, або сказаць пра мяне нешта адмоўнае, а замест гэтага пачынала абдорваць мяне непатрэбнымі кампліментамі, я тут жа пачынаў нясцерпна галасіць і пераставаў есці. Пасля гэтага мая бабуля заўжды ішла па знаёмую бабу, каб тая мяне загаварыла. Шаптуха прыходзі... Болей »

Восем доўгіх сказаў без пунктуацыі спатрэбіліся Джэймсу Джойсу, каб на свой капыл перарабіць апошні разьдзел Адысэі. Сэмюэл Бэкет напісаў драму, якая доўжыцца роўна столькі колькі займае адзін удых і выдых, і меней чым прачытаньне і зразуменьне камэнтароў. Але наш час яшчэ больш патрабавальны, таму што сёньня не чытаюць ні эпасаў, ні раманаў, ні драмаў, ні нават кароткіх апавяданьняў. Аптымальны аб'ём сучаснага апавяданьня складае прыбл... Болей »