Гісторыя — гэта памяць чалавецтва. Чалавек, хворы на амнезію, страчвае памяць пра мінулае жыццё, не ведае, хто ён, куды яму ісці і што рабіць — ён становіцца бездапаможным і залежным. Гэтак жа і вялікая група людзей — народ, краіна, нават усё чалавецтва, — забыўшыся на мінулыя падзеі, можа страціць пачуццё рэальнасці і адказнасці. Гісторыя свету і асобнай краіны складаецца з бясконцага мноства малых гісторый — мясцовасці, горада, вёскі і, вядома, з гісторый асобных людзей. Менавіта сёння, калі свет мяняецца хутка, калі імкліва руйнуюцца традыцыйныя сувязі паміж людзьмі і супольнасцямі, паміж пакаленнямі, вельмі важна захаваць пераемнасць памяці — не даць парвацца «нітцы часу», як казаў Шэкспір. (фрагмент)