|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: Берасце
Дата выхаду: 2005
Выдавец: Академия
Памеры: 40 с., 21 см
ISBN: 985-6750-42-3
Катэгорыя: Мастацкая літаратура
Copyright © 2005 by Бензярук Р.
Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)
У леташнім траўні на старонках абласной беларускамоўнай газеты “Народная трыбуна” я прадстаўляў берасцейскаму чытачу зборнік казак Расціслава Бензярука “Зайцаў кажушок”, дзе небеспадстаўна сцвярджаў, што цяперашняя беларуская казка на сталае жыхарства пасялілася ў Жабінцы. Мяркуйце самі. У 2001 годзе жабінкаўскі паэт Алесь Каско выдаў зборнік чарадзейных казак “Чыстага ўсё нячыстае баіцца”, а тады як раз на паліцах кнігарняў з’явілася шыкоўнае выданне казак Расціслава. У згаданай кнізе, якая была адрасавана малодшым школьнікам, змешчана дваццаць адна казка. Некаторыя з іх, такія, напрыклад, як казкі “Вадой не разліць”, “Зайцаў кажушок”, “Зайцава помста”, казка-загадка “Лясная госця” і іншыя ўключаны ў школьныя падручнікі і хрэстаматыі, іх вывучае, імі захапляецца дзятва. Больш таго, летась казкі Расціслава Бензярука зазіхацелі перлінкамі на старонках беларускага календара “Родны край”.
Каталёг: Kamunikat.org | Прыватны кнігазбор
уся кніга ў адным файле
Кніга знаёміць з цікавымі з’явамі прыроды і незвычайнымі прыгодамі зверанят. Самым дапытлівым адрасуюцца казкі-загадкі, а дзіцячым лялечным тэатрам — п’еса-казка «На паляне, каля ёлкі...». — Мядзведзік любіць чытаць, асабліва вясёлыя кніжкі пра дзетак. Вось і ты вазьмі кнігу пра Патапку і яго сяброў, паслухай казкі, вершы, лічылкі пра зверанят. Лясныя жыхары жадаюць табе расці здаровым, разумным, цікаўным, любіць жывую прыроду! Болей »
Аўтографы — гэта не толькі радкі, пакінутыя на старонках кніг. Шматлікія незабыўныя сустрэчы з цікавымі, неардынарнымі людзьмі, наведванне мясцінаў, што захоўваюць памяць пра іх, — гэта таксама своеасобныя аўтографы, якія ўтрымліваюцца ў архівах аўтара. Болей »
Байкі, вершы, пародыі, скорагаворкі, эпіграмы складаюць незвычайную, вясёлую азбуку, прапанаваную пісьменнікам Расціславам Бензеруком, які жыве ў прыгожым горадзе Жабінка. У другой частцы кнігі чытач пазнаёміцца са сцэнічным вершаваным жартам "Роднасныя душы”, які могуць выкарыстаць у сваіх выступленнях удзельнікі мастацкай самадзейнасці. Болей »
Доўгая і няпростая была дарога гэтай кнігі да цябе, мой дарагі чытач. Апавяданні і аповесці, напісаныя ў 70-80 гады XX стагоддзя, толькі зараз сабраліся пад адной вокладкай. Іх, надрукаваных у часопісах і газетах, напэўна, чыталі яшчэ твае бацькі. Мастацкую вартасць твораў ацанілі вядомыя беларускія пісьменнікі, старэйшыя таварышы. Яшчэ ў 1969 годзе, пазнаёміўшыся з апавяданнем “Ленкин характер” (сённяшняя назва “Алёнка”), народны пісьм... Болей »
Было гэта даўно. Вельмі даўно. Калі ты, мой юны сябар, яшчэ не нарадзіўся, а я толькі пачынаў друкаваць апавяданні, казкі, гумарэскі. У студзені 1971 года я прыехаў у рэдакцыю часопіса «Вясёлка». Звычайна мас апавяданні чытаў Алесь Восіпавіч Пальчэўскі, адразу адбіраючы, што падыдзе для друку, а над чым яшчэ трэба папрацаваць. Сёння ў рэдакцыі, апроч Васіля Віткі (Ц. В. Крысько), нікога не было. Цімох Васільевіч, ведаючы, што я прыехаў ... Болей »
Што лепей — Будзень ці Свята, чаму ўлетку сонца рана ўстае, як вылечылі ад прастуды Дзеда Мароза, — на гэтыя і іншыя пытанні знойдзеце адказ, прачытаўшы казкі Расціслава Бензерука. Для дапытлівых хлопчыкаў і дзяўчынак адрасаваны казкі-загадкі, для дзіцячых лялечных тэатраў — казка-п'еса "На паляне, каля ёлкі..." Болей »
"Тры свечкі" — сімвал веры, сардэчнасці, справядлівасці. Зборнік склалі лепшыя вершы Расціслава Бензярука, напісаныя у 90-ыя гады, пра зямлю родную, яе гісторыю, цудоўны народ, мілую і шчодрую прыроду. Зборнік адрэдагаваў на грамадскіх пачатках Алесь Каско Болей »
Ганька з Васільком гулялі на лузе. Сонца толькі выглянула з-за лесу. Сцюдзёная раса, быццам крапіва, апякала босыя ногі. Кожная травінка, кожная кветачка свяціліся ў сонечных праменнях цудоўным агеньчыкам. — Як прыгожа! — ажно спыніўся Васілёк. Ён нахіліўся і пачаў нешта разглядваць. — Глядзі, Ганька,— паклікаў ён дзяўчынку,— самая прыгожая расінка. Болей »
