Białystok, stolica województwa podlaskiego, jest miastem z którym historia obeszła się wyjątkowo niełaskawie. Zapewne jest to jedna z przyczyn, dla których nie wszystkie rozdziały dziejów miasta są dobrze poznane. Zgodnie z powszechnym przekonaniem kultura Białegostoku rozkwitła w XVIII wieku, pod rządami ówczesnego właściciela miasta, hetmana Jana Klemensa Branickiego. Na jego zaproszenie (a może należałoby powiedzieć: ofertę pracy) odpowiedziała plejada artystów najrozmaitszych specjalności. Skuszeni sławą polskiego Wersalu i potęgą właściciela dworu najrzędniejszego w Polsce magnata przybyli z całej Europy. O tej epoce rozkwitu wiemy dziś dość dużo, mimo to, że - wkrótce po bezpotomnej śmierci hetmana i jego małżonki Izabeli z Poniatowskich - zgromadzone przez nich dzieła uległy rozproszeniu. (Joanna Tomalska, Benn. Zapomniany geniusz z Białegostoku, fragment)