|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: Беласток
Дата выхаду: 2000
Рэдактар: Чыквін Ян
Выдавец: Беларускае Літаратурнае Аб'яднанне Белавежа
Выдавецтва/ друкарня: Offset-Print, Białystok
ISSN: 1506-6576
Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт); MiOKB — бібліятэка Музея і асяродка беларускай культуры ў Гайнаўцы, ul. 3 Maja 42, Hajnówka (папяровы асобнік); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: MiOKB — [6507]
Дадатковая даведка: Адрас: 15-420 Białystok, ul. Pl. Uniwersytecki 1; Publikacja ukazuje się dzięki pomocy finansowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego; Да ведама аўтараў: Рэдакцыя прымае да разгляду празаічныя творы аб'ёмам не болей 5 друкаваных аркушаў (прыблізна 120 стр. машынапісу), паэтычныя да 200 радкоў, артыкулы да 2 друкаваных аркушаў. Рукапісы не вяртаюцца. Аўтары нясуць адказнасць за свае матэрыялы ў адпаведнасці з законам аб друку Польшчы. Апублікаваныя матэрыялы неабавязкова адлюстроўваюць пункт погляду рэдакцыі часопіса. Выданьне публікуецца тут за ласкавай згодай Беларускага Літаратурнага Аб'яднання Белавежа
* Брыль Янка, З лірычных запісаў * Буняк Петар, Славістычныя літаратуразнаўчыя даследаванні ў новым тысячагоддзі * Вярцінскі Анатоль, Крок за крокам, або ўрокі рускай мовы. Адно ўдакладненне. Чытаю Гарэцкіх. Беларускі шлях. Пытанні. Вось дык пераможцы. Просьба да аднаго вядомага сацыёлага. Аднаму так званаму народнаму пісьменніку. З нагоды адной пісьменніцкай заявы. Вось дык cвятасць. Пытанне да Радзімы * Гайдук Уладзімір, „Шчаслівым буду”. Прамінанне. „Што мне птушак...”. Валошка. Чароўная ружа. Ціхае – юбілейнае * Дудзінская Дзіна, Вось стану Белым Ветрам * Ёзеф Ф. Эйхендорф, Вясновае прывітанне. Ранішняя малітва. Песня ночы. Малітва Марыі. Малітва. У старым садзе. Шукальнік клада. Морская цішыня . Позняе вяселле. Гутарка ў лесе * Клеменс Брэнтана, Чуеш ты, як бруяць крыніцы? Адгук на музыку Бетховена.За прасніцай. Вячэрні гарадок * Мельнікава Зося, “Найбольш небяспечна смерць духу…”. “Нашаніўская” публіцыстыка Змітрака Бядулі * Мішчанчук Мікола, Хто сплоціць доўг? Перачытваючы даследаванне Яна Чыквіна “Далёкія і блізкія” * Пашкевіч Алесь, Пляц Волі * Петрашкевіч Алесь, Інтэрнацыянал па-беларуску. (Сатырычная камедыя) * Петрушкевіч Ала, Ці з-пад Купалавага крыла?.. * Райнэр Марыя Рыльке, Часаслоў * Стральцова Вераніка, Аўтабіяграфічная проза * Сямёнава Альбіна, “Я кварту восені вып’ю…”. Ілжэаповяд пра анты-Еву * Сянкевіч Мікола, Мутанты * Тварановіч Галіна, Грабарка. „Разгорнуты лёсы народаў”. “Дзівосныя колеры...”. “Сам са
Выдаўцы і выдавецтвы: Беларускае Літаратурнае Аб’яднанне Белавежа
Каталёг: Kamunikat.org | MiOKB | Прыватны кнігазбор
Пэрыёдыка: Тэрмапілы
Увесь нумар у адным файлеЗьмест
Брыль Янка, З лірычных запісаў
Буняк Петар, Славістычныя літаратуразнаўчыя даследаванні ў новым тысячагоддзі
Вярцінскі Анатоль, Крок за крокам, або ўрокі рускай мовы. Адно ўдакладненне. Чытаю Гарэцкіх. Беларускі шлях. Пытанні. Вось дык пераможцы. Просьба да аднаго вядомага сацыёлага. Аднаму так званаму народнаму пісьменніку. З нагоды адной пісьменніцкай заявы. Вось дык cвятасць. Пытанне да Радзімы
Гайдук Уладзімір, „Шчаслівым буду”. Прамінанне. „Што мне птушак...”. Валошка. Чароўная ружа. Ціхае – юбілейнае
Дудзінская Дзіна, Вось стану Белым Ветрам
Ёзеф Ф. Эйхендорф, Вясновае прывітанне. Ранішняя малітва. Песня ночы. Малітва Марыі. Малітва. У старым садзе. Шукальнік клада. Морская цішыня . Позняе вяселле. Гутарка ў лесе
Клеменс Брэнтана, Чуеш ты, як бруяць крыніцы? Адгук на музыку Бетховена.За прасніцай. Вячэрні гарадок
Мельнікава Зося, “Найбольш небяспечна смерць духу…”. “Нашаніўская” публіцыстыка Змітрака Бядулі
Мішчанчук Мікола, Хто сплоціць доўг? Перачытваючы даследаванне Яна Чыквіна “Далёкія і блізкія”
Пашкевіч Алесь, Пляц Волі
Петрашкевіч Алесь, Інтэрнацыянал па-беларуску. (Сатырычная камедыя)
Петрушкевіч Ала, Ці з-пад Купалавага крыла?..
Райнэр Марыя Рыльке, Часаслоў
Стральцова Вераніка, Аўтабіяграфічная проза
Сямёнава Альбіна, “Я кварту восені вып’ю…”. Ілжэаповяд пра анты-Еву
Сянкевіч Мікола, Мутанты
Тварановіч Галіна, Грабарка. „Разгорнуты лёсы народаў”. “Дзівосныя колеры...”. “Сам сабой спазнаны”. “Дзверы шукаць...”. “Душа ў абалонцы плоці”. “Не прапусціць...”. ”На выспе міжчасавай”. “ Запрошана была за стол”. “Падараваны мне ізноў”
Тычка Галіна, Шлях да беларускасці. Ад "Białorusina" да "А хто там ідзе?"
Цвірка Кастусь, Паэма Адама Міцкевіча “Дзяды”
Шпрынгман Данута, Распарадзіцца сваім лёсам
«Дарога пад гару» — так называлася мая першая кніга прозы, якая выйшла ў 1985 годзе ў сталічным выдавецтве «Мастацкая літаратура». Менавіта гэтае апавяданне, якое я прапаную ўвазе шаноўных чытачоў часопіса «Тэрмапілы», дало назву кнізе, але тады яно было знята з яе выдавецкаю цэнзураю «з-за неадпаведнай тэматыкі». Аднак, па іроніі лёсу, за тую першую кнігу мне была прысуджана прэмія Ленінскага камсамола Беларусі, хоць у кнізе не было ан... Болей »
Хутка ўжо споўніцца год, як вярнуўся са службы. Але што створана за гэты час добрага і патрэбнага? Ну, працаваў на чыгунцы, і пэўна, што сумленна. Але ці было з гэтай працы нейкае душэўнае маральнае задавальненне? “Не”, - адкажу. Разгубляў усіх сваіх “сябрукоў”. Ды і сябрукоў толькі па чарцы. Абрыдла жыццё і праца сярод гэтай брыдасці, дзе кожны дзень пачынаецца з пахмелля! Страчаў, як тады здавалася, дзяўчыну харошую. Дый зноў гэта был... Болей »
Пачаткі майго жыцця звязаны з сяльцом Чахі Забалотныя. Яно прысела як бы на выспе, сярод балотаў і даліны ракі Нурэц, далёка ад гарадоў і дарожных шляхоў, на ціхім Падляшшы. Тут Другая сусветная вайна акалечыла маё дзяцінства. Мае старэйшыя браты пры „другіх саветах” вучыліся ў пачатковай школе ў Вульцы-Выганоўскай. З таго часу захаваўся лемантар. Бацька заўязата вучыў нас па ім чытаць. Запамяталіся да сёння яго тлумачэнні (Сцяпан Карбо... Болей »
Гэта было нядаўна, гэта было даўно... Даўно, бо мінула паўвека, бо мінула і больш... І – нядаўна, бо ўсё гэта маё, стаіць перад вачыма як учарашняе, як сённяшняе... Дзіцячае, юнацкае, маладое, дарагое!.. Балючае і радаснае, салодкае! Многае забылася, затрацілася, кудысь (куды?) адышло... Памяць стала як сітарэшата... З паэтам Міхаілам Матусоўскім мы, у той даўні час, спявалі: “Разве мог догадаться, мог поверить тогда в то, что с юностью... Болей »
– Флорыян, дарагі мой, ты дзе?! Фло-о-оры-ы-ыя-ан! Мы можам спазніцца, сынку! Давай хутчэй, варта было б ужо нам ня толькі сесці ў машыну, але й праехаць палову дарогі да кірмашу! Мы неверагодна спазняемся! – маці ціўкала, хва-лявалася і лётала па кватэры ўтрая шпарчэй звычайнага… Сённяшні вечар – асобны дзень, свята, сённяшні вечар – незвычайны вечар, бо так супала, што ў горад прыехаў ве-лічэзны парк забаваў, самы сапраўдны, падобны д... Болей »
"Освобождён от занимаемой должности в связи с окончанием срока действия трудового договора" – такі запіс 31.12.1997 года быў зроблены ў маёй "Працоўнай кніжцы" інспектарам па кадрах на падставе Загада Дзяржаўнага камітэта па друку Рэспублікі Беларусь. Так завяршылася мая шматгадовая праца. На ноце казённай, абыякавай. Дзесьці і так то ўжо быў завяршальны момант скарачэння, а дакладней чысткі выдавецтва. Праведзенай новым кіраўніцтвам Дз... Болей »
У Саюзе пісьменнікаў адбылося абмеркаванне рамана Караткевіча «Каласы пад сярпом тваім». Выклікана яно было, напэўна, тым, што ў друку паявіліся, разам са станоўчымі, і рэзка адмоўныя водгукі на новы твор таленавітага пісьменніка. У прыватнасці, крытык Якаў Герцовіч угледзеў страшныя ідэйныя заганы ў рамане. На абмеркаванні, у ліку іншых, у абарону і падтрымку «Каласоў» выступіў і я. Па заканчэнні гаворкі, ужо на вуліцы, мой калега па к... Болей »
У гэтым і мудрасць... Даўным-даўно, яшчэ недзе ў школьным узросце, пачуў упершыню гэту прымаўку: “Дурны, як бот з левай нагі.” Пасля чуў яе - неаднойчы. I сам прамаўляў пры нагодзе. Ніколі не задумваючыся: а чаму менавіта з левай? А што - з правай нагі разумнейшы? У гэтым і мудрасць прымаўкі. Гэтым і інтрыгуе, і запамінаецца. Правакуе пытанне: а чаму? Чаму - з левай? Шукаць адказ, даваць тлумачэнне — справа марная. Народ так сказаў — і ... Болей »
Напрыканцы лета ў вёсцы заўсёды сумна. Нешматлікія яе абітальнікі – на палявых работах, бо ідзе самы прыпар. Заўжды пустая галоўная вуліца, і толькі на лаўках дзе-нідзе сядзяць ля свайго жытла знямоглыя, знясіленыя працай на Ўтопію, пенсіянеры абоега полу. Побач, у пылу, зрэдку валтузяцца мурзатыя дзеці. Прыкладна ў такі час, схуднелы з твару, бледны, з пацямненнем на лёгкіх – пачатковай фазай сухотаў – з лагера агульнага рэжыму, адраз... Болей »
У невялікі спартыўны лятак, прыкладна на дванаццаць месцаў, па прыступках паднімаюцца некалькі парашутыстаў: маладыя хлопцы і дзяўчаты. Але сярод іх – сталага веку жанчына. Бачна: яна зусім старая. Два аператары здымаюць яе на камеру. Яшчэ адзін уціскваецца за ёй у дзверы. Урэшце лятак вырульвае на паласу, набірае хуткасць і ўзнімаецца ў паветра. У кабіне першы і другі пілоты перадкідваюцца рэдкімі, кароткімі фразамі па-ангельску. (Юры ... Болей »
