Сяргей Антонавіч ДУБІНСКІ (13 (25) кастрычніка 1884, в. Наройкі Бельскага пав. Гродзенскай губ., цяпер Падляшскае ваяв., Польшча — 27 жніўня 1937, Ленінград, НКУС) — беларускі археолаг, гісторык. Скончыў Пецярбургскі універсітэт (1914)[1]. Настаўнічаў. З 1925 г. член гісторыка-археалагічнай камісіі, з 1928 г. навуковы супрацоўнік Інбелкульта[1], з 1929 г. у Інстытуце гісторыі БелАН. Арыштаваны ДПУ БССР летам 1930 г. па справе «Саюза вызвалення Беларусі», але ў хуткім часе вызвалены. З 1933 г. у Ленінградзе, навуковы супрацоўнік Акадэміі гісторыі матэрыяльнай культуры. Даследаваў помнікі жалезнага веку і сярэднявечча. Даследаваў гарадзішчы і магільнікі Міншчыны, Магілёўшчыны і Віцебшчыны[1]. Падрыхтаваў і выдаў першую «Бібліяграфію па археалогіі Беларусі і сумежных краін» (Мн., 1933). Арыштаваны і расстраляны ў 1937 г. Рэабілітаваны ў 1958 г.