Насельніцтва Беларскага Пабужжа X-XIII стст.

Манаграфія з'яўляецца першай абагульняючай працай, прысвечанай гісторыі сельскага і гарадскога насельніцтва канца 1-га і першых стагоддзяў 2-га тысячагоддзя н.э, на тэрыторыі Беларускага Пабужжа па матэрыялах археалагічных даследаванняў. На падставе розных відаў помнікаў прасочана развіццё паселішчаў на працягу шэрагу стагоддзяў ад простых неўмацаваных да самых складаных з моцнымі абарончымі збудаваннямі, якімі з'яўляліся гарады, узведзеныя тут у пачатку XI ст. Разгледжаны этнічны склад як сельскага, так і гарадскога насельніцтва, які ў сувязі з памежавым размяшчэннем названага рэгіёна паміж заходнімі і ўсходнімі славянамі набывае асаблівую актуальнасць. Выкладзены пытанні заняткаў насельніцтва, іх эканамічнага жыцця і асабліва тых галін гаспадаркі, што складалі яго аснову, — земляробства і жывёлагадоўлі. Разлічана на археолагаў, гісторыкаў, краязнаўцаў, выкладчыкаў і студэнтаў гістарычных факультэтаў.