|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: Менск
Дата выхаду: 1990
Памеры: 32 с., іл., 29 см
Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт); BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); EEDC — бібліятэка Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: BTH — [1004.]; EEDC — [2966], [2966-2], [2966-3], [2966-4]
ДАРАГІЯ МАЛАДЫЯ ПРЫЯЦЕЛІ! Сёньня зъвяртаюся да Вас, Беларуская Моладзъ, якраз у 24-ю гадавіну сваіх сьеятарскіх сьвячэньняў, якія адбыліся ў нямецкімц горадзе Кёнігштэйн 2 сьнежня 1966 году. Радзіўся я ў Ню-Ёрку як сын i ўнук эмігрантаў, якія пакінулі сваю Бацькаўшчыну на пaчатку гэтага стагодэъдзя. Гавару i пішу па-беларуску — "простай" мовай, якою гаварыў зь дзедам у сваіх малодшых гадох. Пасьля мусіў вучыцца ў ангельскіх i французскіх школах у Канадзе, ды ў духоўнай сэмінарыі ў Нямеччыне, але беларускай мовы ня страціў i ня здрадзіў i яе не стыдаюся, але вельмі цаню i люблю, як прыгожы i дарагі дарунак Бацькаўшчыны. Паслухайце маіх пapy слоў!
Каталёг: Kamunikat.org | BTH | EEDC
Пэрыёдыка: Унія
Увесь нумар у адным файле
Дарагі чытачу! Амаль год мінуў з таго часу, калі ўпершыню зьявіўся сьвету часопіс "Унія" i калі пачалі прабівацца ўгору скрозь нявер'е i непаразуменьне першыя парасткі адроджанае Грэка-Каталіцкае Царквы на Беларусь Прыгожая сьветлая мара, "залаты сон" Беларусі паступова пачынае рабіцца рэальнасьцю. І цяпер надзвычай істотна, які шлях абярэ Царква, на якія духоўныя вышыні ўздымецца, што дасыдь яна нашай зямлі. Вышэйшаю праяваю хрысьціянс... Болей »
Можа, калі ўзьнікала ў цябе пытаньне: хто ж мы такія, беларусы? Якое нашае мейсца ў сусьветнай гісторыі ды культуры? Ці маем мы дастаткова ўнутранае моцы й веры, каб вярнуць сабе сваю мову, каб адчуць сваю душу, сваю існасыдь спрадвечную, каб і „людзьмі звацца", і людзьмі быць? Ўсё было на нашым шляху: веліч і ганьба, слава і забыцьцё. Але ж мы ёсьць, мы ня ўмерлі, мы засталіся сабой. Значыцца, жыве Беларусь, і жыве яна незалежна ад чуж... Болей »
