Гістарыёграфы вайны 1812 года неаднаразова падкрэслівалі мэтазгоднасць больш дэталёвага разгляду ваенных дзеянняў 3-й Заходняй арміі на тэрыторыі беларускіх губерняў, асабліва Гродзенскай. Як пісаў дарэвалюцыйны даследчык Я.Ф.Арлоускі, “... в виду такого второстепенного значения... в кампании 1812 года историки Отечественной войны отводят ей весьма мало места; источники и пособия поражают своею крайнею скудостью" . Маладаследаванымі эастаюцца пытанні аб перыядзе фарміравання, саставе, баявой гатоўнасці, канкрэтным месцы 3-й Заходняй арміі ў планах ваеннага міністэрства Расіі. Не да канца раскрытымі застаюцца баявыя дзеянні арміі з аўстра-саксонскімі карпусамі ў першапачатковы перыяд вайны і супраць беларуска-польскіх фарміраванняў, саюзных Напалеону, на тэрыторыі Мінскай губерні. Праблематычнымі з’яўляюцца традыцыйныя погляды шэрагу гістарыёграфаў на удзел беларускага народа ў вайне 1812 года, яго настроі і пачуцці, як на патрыятычныя да Расіі і варожыя да Напалеона. Дадзенае даследаванне мае непасрэдную сувязь з агульнай праграмай падрыхтоўкі і выдання аб’ектыўнай і поўнай гісторы Беларусі (Ад аўтара)