|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Miejsce wydania: Беласток
Data wydania: 2023
Wydawca: Фонд Kamunikat.org
Seria wydawnicza: Кнігі бяз літар
Wymiary: 07:07:52
Kategoria: Audiobook
Copyright © 2023 by Адам Глёбус, Зміцер Бартосік, Аляксандр Ясінскі - музыка, Фонд Kamunikat.org
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna)
Informacje uzupełniające: Чытае: Зміцер Бартосік, музыка: Аляксандр Ясінскі
Зборнік кароткіх гісторый Адама Глобуса “Дамавікамерон” напісаны для тых, хто любіць эротыку і гумар, шануе міфалогію і гіпер-рэалізм, ухваляе сталічнасць і беларушчыну. Героі традыцыйных легенд і паданняў, якія раней жылі толькі ў вёсках, лясах і балотах, цяпер, дзякучы Глобусу, перасяліліся і ў гарады; дамавік дзейнічае-зладзейнічае побач з кадравіком, а русалка любошчыцца-кахаецца ў кватэры шматпавярховіка. Адным словам, свет створаны ў “Дамавікамероне” захапляльны, як першае каханне.
Video: Кнігі бяз літар
Autorzy białoruscy: Глёбус Адам
Wydawnictwa białoruskie: Kamunikat.org
Katalog: Kamunikat.org
Частка першая
I. Дамавік-1 
II. Кадравік III. Вадзянік IV. Дамавік-2 V. Лясун VI. Русалка-1 VII. Масавік VIII. Малы чалавек IХ. Дамавік-3 X. Супрацоўнік Частка другая ХI. Дамавік-4 XII. Чараўнік ХIII. Шрыфтавік ХIV. Туманнік ХV. Кадук XVI. Целаахоўнік ХVII. Эмігрант XVІІІ. Божая Маці ХIХ. Бутлегер ХХ. Газавік Частка трэцяя XXІ. Натуршчыца XXІІ. Рабаўнік XXІІІ. Манекеншчыца XXІV. Садоўнік ХХV. Цікаўнік XXVІ. Госць XXVІІ. Нябожчык XXVІІІ. Тусоўшчык XXІX. Асвятляльнік ХХХ. Анархіст Частка чацвёртая ХХХI. Палявік XXXІІ. Пастух XXXІІІ. Карэспандэнтка ХХХIV. Дамавік-5 XXXV. Хут XXXVІ. Дваравік XXXVІІ. Спявачка XXXVІІІ. Экскурсантка XXXІX. Чорная дама ХL. Франтавік ХLI. Ліфтавік XLII. Пажаднік ХLIII. Пажарнік ХLIV. Ценявік ХLV. Паэт XLVI. Сутарэннік ХLVII. Гвалтаўнік XLVIII. Грэшнік ХLIX. Вынаходнік L. Малявальшчык LI. Прыбіральнік LII. Адпачыннік LIII. Мярзотнік LIV. Грыбнік LV. Лірык LVI. Дэпутат LVII. Прытуляльнік LVIII. Малы рыбнік LIX. Русалка-2 LX. Дамавік-6 Частка пятая LXI. Гасцявік LXII. Ванітніца LXIII. Сочнік LXIV. Залётнік LXV. Гомік LXVI. Дамавік-7 
Невялічкі гарадок, на шляху паміж Берасцем і Мінскам, які амаль-амаль прыгарад Мінска – Койданава (некалі Дзяржынск) – радзіма вядомага пісьменніка Уладзіміра Адамчыка (Адама Глёбуса). Менавіта такім спеўданімам падпісана яго кніга “Койданава”, у якой змешчаны празаічныя творы местачкоўцаў з аднайменнага гарадка, што ў Мінскай вобласці. Выданне складаецца з чатырох апавяданняў і аповесці ў навэлах, якая носіць назву “Койданаўцы”. Кожная... Więcej »
Адам Глобус – паэт і мастак. Ягоныя вершы перакладаліся на самыя розныя мовы, а ягоныя карціны і графіка знайшлі прытулак не толькі ў прыватных зборах, але і ў музеях. Зборнік «Анёл» складзены з казачных верлібраў пра Анёла і з экспрэсіўных малюнкаў аўтара. Адрасуецца шырокаму колу чытачоў. Więcej »
Адам Глёбус (сапраўднае імя Уладзімір Адамчык) — беларускі пісьменьнік, мастак, выдавец. Глёбус - знакавая постаць новай літаратурнай сітуацыі, якая вызначыла значныя змены ў нацыянальнай культуры Беларусі ў сярэдзіне 80-х. Ён адзін з заснавальнікаў таварыства маладых літаратараў “Тутэйшыя”, якое выступала правадыром ідэйна-жанравага абнаўлення беларускай літаратуры. Адам Глёбус - аўтар звыш двух дзесяткаў кніг. Як свайго часу заявіў са... Więcej »
Адам Глёбус (сапраўднае імя Уладзімір Адамчык) — беларускі пісьменьнік, мастак, выдавец. Глёбус - знакавая постаць новай літаратурнай сітуацыі, якая вызначыла значныя змены ў нацыянальнай культуры Беларусі ў сярэдзіне 80-х. Ён адзін з заснавальнікаў таварыства маладых літаратараў “Тутэйшыя”, якое выступала правадыром ідэйна-жанравага абнаўлення беларускай літаратуры. Адам Глёбус - аўтар звыш двух дзесяткаў кніг. Як свайго часу заявіў са... Więcej »
Хлопец пакахаў дзяўчыну, а тая ўзяла ды памерла напярэдадні вяселля. Так вяселле ператварылася ў хаўтуры. Жаніх горка плакаў над труною нявесты, ён яе моцна кахаў, асабліва моцна ён любіў яе доўгія і залатыя валасы. Уначы, калі ніхто не бачыў, хлопец адрэзаў валасы ў нябожчыцы і схаваў іх у шафу. Нявесту везлі на клады ў вясельнай сукенцы, а на галаве ў яе была фата, таму ніхто не заўважыў, як дзяўчыну пахавалі без валасоў. Над магілаю ... Więcej »
Каза была ў пацана. Буфера, дупец, тое-сёе. Пасунулiся яны на «Манга-Манга». Рок заслухаць, чыпсамi пахрумкаць, патрэсцiся пад музон, паскакаць, пагiзаваць. «Манга-Манга» — фуфловая брыгада. Але без бабла можна i заслухаць, i пiва там налiвалi без башлей. Рэклама. Задушыць бы ўсiх рэкламшчыкаў, запакоўшчыкаў!!! Спакуха, яшчэ дапетрыш, чаму iх крышыць трэба на капусту. «Манга-Манга» мандзячыць там на гiтарках. Каза на плечы яму залезла. ... Więcej »
Twórczość Adama Hlobusa jest wyjątkowa, czasami zadziwia i niespodzianie zaskakuje. To zaskoczenie bywa przyjemne, ale czasami- nie całkiem. Powieść „Dom”, jak określił sam autor, to „powieść – autoportret w rodzinnym interiorze”. Nie jest podobna do dotychczasowych opowiadań i większych form. Pamiętam, że kiedyś w czasie spotkania na jednym z literackich „Biazmieżży” Hlobus powiedział, że pewnie nigdy w życiu nie podejmie próby powieśc... Więcej »
Каза была ў пацана. Буфера, дупец, тое-сёе. Пасунулiся яны на «Манга-Манга». Рок заслухаць, чыпсамi пахрумкаць, патрэсцiся пад музон, паскакаць, пагiзаваць. «Манга-Манга» — фуфловая брыгада. Але без бабла можна i заслухаць, i пiва там налiвалi без башлей. Рэклама. Задушыць бы ўсiх рэкламшчыкаў, запакоўшчыкаў!!! Спакуха, яшчэ дапетрыш, чаму iх крышыць трэба на капусту. «Манга-Манга» мандзячыць там на гiтарках. Каза на плечы яму залезла. ... Więcej »
Запрасiў я аднакласнiцу — шэравокую Еву — на сустрэчу ў парк. Зайшлi мы ў зацiшны куток. Дастаў я з кiшэнi самаробны нож з разнаколерным дзяржальнам, размахнуўся i запусцiў у яблыню. Дзюба глыбока ўелася ў кару. Выдзiраў я i шпурляў зброю. Ева ўважлiва, з найсапраўдным захапленнем у шырока расплюшчаных мякка-шэрых вачах назiрала за маёй забавай. Не заўважылi мы, як апынулiся ў кумпанii п’янаватых i значна старэйшых бэйбусаў. — Якi выдат... Więcej »
Увечары я прагульваўся ўздоўж мора. Удзень быў вецер, а на моры — штыль. Пад вечар вецер ацix, а мора расхвалявалася. Сонца сплывала ў асмужаны далягляд. Апускалася яно хутка ды адначасова набракала чырванню i цемраю. З бамбукавых зарасцяў мне насустрач выбеглi чатыры сабакi. Адзiн з ix, большы, нагадваў гiену. Поўсць чорная ў рудых падпалiнах i сiвых пiсягах. З-за такой поўсцi нават даўгаваты сабачы нос выглядаў карацейшым, рыхтык гiен... Więcej »
