Niniejsze popularnonaukowe opracowanie pradziejów Białostocczyzny stanowi pierwszą próbę usystematyzowania najdawniejszej historii północno-wschodniej Polski. Mimo, ze historia badań archeologicznych tego terenu liczy już ponad sto lat, dopiero prace ostatniego dziesięciolecia odznaczają się odpowiednią rangą. Jest to wynik opieki Państwa na polu ochrony zabytków oraz rozwoju muzealnictwa. Utworzenie po raz pierwszy w dziejach tej ziemi i miasta Białegostoku odpowiednich placówek zajmujących się ochroną zabytków w terenie oraz gromadzeniem muzealiów z zakresu archeologii pozwoliło także na rozpoczęcie systematycznych badań i studiów nad najstarszym okresem dziejów. Nie znaczy to jednak, by Białostocczyzna nie była nadal jedną z najsłabiej poznanych dzielnic Polski. Szczególnie dotyczy to najbardziej odległego odcinka pradziejów: epoki kamiennej, brązu oraz okresu wczesnego żelaza. Dotychczasowy materiał pozwala nam tylko zasygnalizować pewne zjawiska kulturowe,, zarejestrować pewne fakty archeologiczne, będące pozostałością i jedynymi siadami działalności człowieka. (fragment)